Geloven en / of vertrouwen
Gisteren sprak ik iemand die me vertelde, "zij had een sterk geloof, veel sterker dan dat van mij." In het Spaans zei hij letterlijk: "tenia muchissimo fé, mucho más que yo." Geloof en vertrouwen is te meten in niveaus. Sommige bereiken daarin een hoger niveau dan anderen. Met ergens een grens van 100%, meer geloof kan je niet bezitten, lijkt me.
In het nieuwe testament schrijft Johannes (20) over een van de twaalf discipelen die niet gelooft dat Jezus opgestaan is... Hij gaat vervolgens symbolisch door tot de ongelovige Thomas.
Johannes 20*
24 En Thomas, een van de twaalven, gezegd Didymus, was met hen niet, toen Jezus daar kwam.
25 De andere discipelen dan zeiden tot hem: Wij hebben den Heere gezien. Doch hij zeide tot hen: Indien ik in Zijn handen niet zie het teken der nagelen, en mijn vinger steke in het teken der nagelen, en steke mijn hand in Zijn zijde, ik zal geenszins geloven.
26 En na acht dagen waren Zijn discipelen wederom binnen, en Thomas met hen; en Jezus kwam, als de deuren gesloten waren, en stond in het midden, en zeide: Vrede zij ulieden!
27 Daarna zeide Hij tot Thomas: Breng uw vinger hier, en zie Mijn handen, en breng uw hand, en steek ze in Mijn zijde; en zijt niet ongelovig, maar gelovig.
28 En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God!
29 Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben, en nochtans zullen geloofd hebben.
24 En Thomas, een van de twaalven, gezegd Didymus, was met hen niet, toen Jezus daar kwam.
25 De andere discipelen dan zeiden tot hem: Wij hebben den Heere gezien. Doch hij zeide tot hen: Indien ik in Zijn handen niet zie het teken der nagelen, en mijn vinger steke in het teken der nagelen, en steke mijn hand in Zijn zijde, ik zal geenszins geloven.
26 En na acht dagen waren Zijn discipelen wederom binnen, en Thomas met hen; en Jezus kwam, als de deuren gesloten waren, en stond in het midden, en zeide: Vrede zij ulieden!
27 Daarna zeide Hij tot Thomas: Breng uw vinger hier, en zie Mijn handen, en breng uw hand, en steek ze in Mijn zijde; en zijt niet ongelovig, maar gelovig.
28 En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God!
29 Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben, en nochtans zullen geloofd hebben.
In het Spaans is er een duidelijk onderscheid tussen Geloof (Fe) en Vertrouwen (Confianza). "Hombre de poco fé," bijvoorbeeld is iemand die lijkt op de ongelovige Thomas:
Wie had weinig geloof in de Bijbel?**
De Bijbel maakt meerdere keren melding van mensen die weinig geloof toonden. Een van de meest opvallende voorbeelden is Petrus, een van de discipelen van Jezus. In Matteüs 14:31 zegt Jezus tegen Petrus: “O kleingelovige! Waarom aarzelde je? Hij ervoer een moment van twijfel terwijl hij over het water liep, en begon te zinken totdat Jezus hem redde.
Een ander voorbeeld vinden we in het boek Matteüs 8:26, waar de discipelen Jezus wakker maken tijdens een storm op een boot. Hij zegt: "Waarom ben je bang, kleingelovigen?" Kalmeer daarna de storm.
Bovendien wijst Jezus in Lukas 12:28 naar zijn volgelingen en zegt: "Als God het gras dat vandaag in het veld staat zo kleedt en morgen in de oven wordt gegooid, hoeveel te meer zal Hij jullie dan kleden, o mensen van kleingelovigheid." ?"
Deze verzen laten zien dat zelfs degenen die dicht bij Jezus stonden en uit de eerste hand getuige waren van zijn wonderen, soms worstelden met hun geloof. Jezus was echter geduldig en leerde hen hoe ze dit konden versterken.
Maar hoe zit het met het algemene verschil tussen geloven en (zelf)vertrouwen?
AI zegt daarover:***
Theologische studies hebben verschillende perspectieven op het onderwerp zelfvertrouwen. Hier zijn enkele belangrijke punten:
Veel religieuze tradities benadrukken nederigheid en het belang van het erkennen van iemands beperkingen en afhankelijkheid van een hogere macht. Vanuit dit perspectief kan overmatig zelfvertrouwen worden gezien als trots of een vorm van zelfredzaamheid die iemands relatie met het goddelijke ondermijnt. Theologen waarschuwen mogelijk tegen een te grote nadruk op eigenwaarde of zelfactualisatie ten koste van spirituele groei en onderwerping aan Gods wil.
Andere theologische perspectieven zien zelfvertrouwen echter als een positieve kwaliteit wanneer het gegrond is in geloof. Het idee is dat echt zelfvertrouwen voortkomt uit de wetenschap dat iemand geliefd, geaccepteerd en bekrachtigd wordt door God. Dit kan een veilige basis vormen voor een gezond zelfbeeld en de moed om iemands doel te vervullen. Theologen in dit kamp kunnen de nadruk leggen op de Bijbelse leer dat mensen geschapen zijn naar Gods evenbeeld en inherente waarde en waardigheid hebben.
Sommige theologische kaders zien zelfvertrouwen ook als belangrijk voor moreel handelen en het nemen van verantwoordelijkheid voor iemands daden. Als mensen geen zelfvertrouwen hebben, zijn ze mogelijk vatbaarder voor passiviteit, slachtofferschap of overmatig beïnvloed worden door anderen. Passend zelfvertrouwen wordt gezien als het in staat stellen van mensen om principiële keuzes te maken en de kracht te hebben om hun overtuigingen na te leven.
Uiteindelijk benadrukken theologische perspectieven op zelfvertrouwen vaak evenwicht - het vermijden van zowel verlammende twijfel aan zichzelf als arrogante zelfredzaamheid. Het doel is een geaard, nederig zelfvertrouwen dat geworteld is in geloof en een gevoel van goddelijk doel in plaats van ego.
Veel religieuze tradities benadrukken nederigheid en het belang van het erkennen van iemands beperkingen en afhankelijkheid van een hogere macht. Vanuit dit perspectief kan overmatig zelfvertrouwen worden gezien als trots of een vorm van zelfredzaamheid die iemands relatie met het goddelijke ondermijnt. Theologen waarschuwen mogelijk tegen een te grote nadruk op eigenwaarde of zelfactualisatie ten koste van spirituele groei en onderwerping aan Gods wil.
Andere theologische perspectieven zien zelfvertrouwen echter als een positieve kwaliteit wanneer het gegrond is in geloof. Het idee is dat echt zelfvertrouwen voortkomt uit de wetenschap dat iemand geliefd, geaccepteerd en bekrachtigd wordt door God. Dit kan een veilige basis vormen voor een gezond zelfbeeld en de moed om iemands doel te vervullen. Theologen in dit kamp kunnen de nadruk leggen op de Bijbelse leer dat mensen geschapen zijn naar Gods evenbeeld en inherente waarde en waardigheid hebben.
Sommige theologische kaders zien zelfvertrouwen ook als belangrijk voor moreel handelen en het nemen van verantwoordelijkheid voor iemands daden. Als mensen geen zelfvertrouwen hebben, zijn ze mogelijk vatbaarder voor passiviteit, slachtofferschap of overmatig beïnvloed worden door anderen. Passend zelfvertrouwen wordt gezien als het in staat stellen van mensen om principiële keuzes te maken en de kracht te hebben om hun overtuigingen na te leven.
Uiteindelijk benadrukken theologische perspectieven op zelfvertrouwen vaak evenwicht - het vermijden van zowel verlammende twijfel aan zichzelf als arrogante zelfredzaamheid. Het doel is een geaard, nederig zelfvertrouwen dat geworteld is in geloof en een gevoel van goddelijk doel in plaats van ego.
...
* - https://alleengeloof.nl/ongelovige-thomas/
** - https://biblia-viva.com/hombres-de-poca-fe-en-la-biblia/#%C2%BFQuien_fue_el_hombre_de_fe_debil_en_la_Biblia
*** - Claude 3 Haiku
Reacties