Op (de) weg
De afgelopen dagen was ik op reis. twee dagen daarvan zelf in de auto, om weg naar huis in twee delen. Het eerste traject duurde het langst en tweede was veel korter qua tijdsduur, maar was desondanks toch nog een hele rit. Zou het geheugen hier een rol gespeeld hebben, dat de vorige afstand nog in je geheugen (= lichaam) aanwezig is, en elke associatie met een nieuwe reis extra zwaar weegt. De moeilijkheid zat ik het weer. Veel regen, stormachtig, mist, maar het had aan de andere kant ook veel slechter kunnen zijn, we werden gespaard van sneeuw. De enige sneeuw die ik heb gezien was in de buurt van het skigebied vlak bij huis waar een auto met nog een pak sneeuw op het dak passeerde. Met enige trots, meende ik. Reizen kan alleen, maar samen is het toch aangenamer, lijkt me. Dat ligt natuurlijk aan het gezelschap en ik zie de reis nu even als een metafoor voor het leven. Halverwege de route kwam ik op het idee om na te gaan hoeveel auto's ik zag met hoeveel passagiers om te zien of...