Good Economics for Hard Times (Banerjee, Duflo)
Good Economics for hard times, better answers for our biggest problems, is een boek van Abhijit Banerjee en Esther Duflo. Zij willen de economiewetenschap in een beter daglicht plaatsen. Want zo blijkt uit hun eigen onderzoek, vallen economen onder de beroepen wiens uitspraken men het minste vertrouwt. "Alleen politici doen het slechter". En dat terwijl de economische agenda zo belangrijk is. Juist nu, betogen de schrijvers. Het is dan ook noodzakelijk dat de econoom het vertrouwen terugwint.
Hun onderzoek onder tien duizend mensen geeft steeds een beeld hoe mensen denken over economische problemen en op basis daarvan geven de economen een economisch weerwoord.
Bijvoorbeeld over immigratie. De heersende mening van mensen is dat immigratie ontstaat door financiële prikkels (de hoop dat in het immigratieland men meer kansen heeft) en dat het leidt tot verlaging van de lonen en werkloosheid bij lokale werknemers. Dit lijkt misschien logisch, maar de praktijk leert anders.
Via statistieken laten ze zien dat de mobiliteit van mensen is afgenomen wanneer 1948 met het heden wordt vergeleken. Waarom verhuizen de Grieken niet massaal naar andere EU landen, is een vraag die zij zich stellen. Er zijn dwingende redenen waarom mensen dicht bij huis willen blijven, zoals familiebanden. De politiek reageert totaal verkeerd omdat hun beeld niet past bij de werkelijkheid. In plaats van het ontmoedigen is het slimmer om incentives te bieden zodat mensen zich verplaatsen.
Waar het gebruikte verhaal schort is dat het bij migratie niet enkel om aanbod-verhoudingen gaat, maar ook om vraag: de nieuwe immigranten zorgen voor vraag naar diensten waar de hele economie van profiteren kan. En veel immigranten starten een bedrijf. Het voorbeeld dat de schrijvers gebruiken is o.a. dat van Steve Jobs wiens (biologische) vader uit Syrië kwam.
Goederen bewegen dus wel vrijelijk, maar geld en mensen niet: arbeid is niet flexibel. Maar bedrijven zijn vaak ook inflexibel. Productlijnen die niet winstgevend blijken worden vaak niet gestopt, en terwijl nieuwe bedrijven nieuwe innovatieve producten zouden kunnen produceren, blijken in de praktijk moeite te hebben met kredietvraag: deze blijven oude, niet-winstgevende business financieren, en hebben te weinig oog voor innovatie.
Een andere misvatting is dat protectiemaatregelen, zoals Trump die uitvoert, zorgen dan de lokale economie gered wordt. Ook dit klopt niet, o.a. omdat dit argument geen rekening houd met tegenoffensieven. In het geval van China - VS beantwoord de eerste met importheffingen op landbouwproducten. Het totaal aan heffingen is een verlies van beide economieën.
De klimaatdiscussie is een ander thema. Hier gaat het argument dat klimaatverandering bewerkstelligen is een luxe die de armen niet kunnen permitteren. het is of, save the planet, of save the economy. De energie-consumptie moet omlaag, dat is duidelijk. En hoe kan dit wanneer landen zoals India meer air-conditie nodig hebben? Dat kan alleen wanneer de westerse wereld bereid is investeringen te doen in groene energieoplossingen, op dit vlak, dus airconditioning [op basis van zonne-energie, vul ik dan aan. In Spanje gebeurt dit ook niet, omdat de bestaande bedrijven geen baat hebben bij zuinige energieapparatuur en zonne-energie].
Een andere mythe die ontkracht wordt is die van AI. Deze neemt complexe menselijke taken over, en leidt tot negatieve impact op de arbeidsmarkt. Veel een deel lijkt dit te kloppen, omdat uit het verleden is gebleken dat de arbeidsmarkt beïnvloed wordt bij de inzet van automatisering. Robots worden niet ziek en gaan niet met verlof. het is echter moeilijk helder te krijgen waar de robotisering stopt en menselijke interactie begint, omdat robots zo verweven zijn in onze maatschappij. Vele mensen gebruiken robotachtige toepassingen in hun werk. Het is dus niet enkel robot versus mens.
Een ander, zeer actueel thema, is het basisinkomen. Worden mensen daar lui van?
...
--
2019/01/23-dingen-die-ze-je-niet-vertellen-over...
Hun onderzoek onder tien duizend mensen geeft steeds een beeld hoe mensen denken over economische problemen en op basis daarvan geven de economen een economisch weerwoord.
Bijvoorbeeld over immigratie. De heersende mening van mensen is dat immigratie ontstaat door financiële prikkels (de hoop dat in het immigratieland men meer kansen heeft) en dat het leidt tot verlaging van de lonen en werkloosheid bij lokale werknemers. Dit lijkt misschien logisch, maar de praktijk leert anders.
Via statistieken laten ze zien dat de mobiliteit van mensen is afgenomen wanneer 1948 met het heden wordt vergeleken. Waarom verhuizen de Grieken niet massaal naar andere EU landen, is een vraag die zij zich stellen. Er zijn dwingende redenen waarom mensen dicht bij huis willen blijven, zoals familiebanden. De politiek reageert totaal verkeerd omdat hun beeld niet past bij de werkelijkheid. In plaats van het ontmoedigen is het slimmer om incentives te bieden zodat mensen zich verplaatsen.
Waar het gebruikte verhaal schort is dat het bij migratie niet enkel om aanbod-verhoudingen gaat, maar ook om vraag: de nieuwe immigranten zorgen voor vraag naar diensten waar de hele economie van profiteren kan. En veel immigranten starten een bedrijf. Het voorbeeld dat de schrijvers gebruiken is o.a. dat van Steve Jobs wiens (biologische) vader uit Syrië kwam.
Goederen bewegen dus wel vrijelijk, maar geld en mensen niet: arbeid is niet flexibel. Maar bedrijven zijn vaak ook inflexibel. Productlijnen die niet winstgevend blijken worden vaak niet gestopt, en terwijl nieuwe bedrijven nieuwe innovatieve producten zouden kunnen produceren, blijken in de praktijk moeite te hebben met kredietvraag: deze blijven oude, niet-winstgevende business financieren, en hebben te weinig oog voor innovatie.
Een andere misvatting is dat protectiemaatregelen, zoals Trump die uitvoert, zorgen dan de lokale economie gered wordt. Ook dit klopt niet, o.a. omdat dit argument geen rekening houd met tegenoffensieven. In het geval van China - VS beantwoord de eerste met importheffingen op landbouwproducten. Het totaal aan heffingen is een verlies van beide economieën.
De klimaatdiscussie is een ander thema. Hier gaat het argument dat klimaatverandering bewerkstelligen is een luxe die de armen niet kunnen permitteren. het is of, save the planet, of save the economy. De energie-consumptie moet omlaag, dat is duidelijk. En hoe kan dit wanneer landen zoals India meer air-conditie nodig hebben? Dat kan alleen wanneer de westerse wereld bereid is investeringen te doen in groene energieoplossingen, op dit vlak, dus airconditioning [op basis van zonne-energie, vul ik dan aan. In Spanje gebeurt dit ook niet, omdat de bestaande bedrijven geen baat hebben bij zuinige energieapparatuur en zonne-energie].
Een andere mythe die ontkracht wordt is die van AI. Deze neemt complexe menselijke taken over, en leidt tot negatieve impact op de arbeidsmarkt. Veel een deel lijkt dit te kloppen, omdat uit het verleden is gebleken dat de arbeidsmarkt beïnvloed wordt bij de inzet van automatisering. Robots worden niet ziek en gaan niet met verlof. het is echter moeilijk helder te krijgen waar de robotisering stopt en menselijke interactie begint, omdat robots zo verweven zijn in onze maatschappij. Vele mensen gebruiken robotachtige toepassingen in hun werk. Het is dus niet enkel robot versus mens.
Een ander, zeer actueel thema, is het basisinkomen. Worden mensen daar lui van?
...
--
2019/01/23-dingen-die-ze-je-niet-vertellen-over...
Reacties