Adventures in human being (Gaven Francis)
Het enthousiasme dat uit dit boek spreekt voor zowel het menselijk lichaam als voor de ontdekking van nieuw terrein is aanstekelijk. Ik kan me niet herinneren dat ik vroeger een leraar had die zo meeslepend over de biologie in het algemeen, of het menselijk lichaam in het bijzonder kon vertellen...
Adventures in Human Being is een wat vreemde titel, en ook de inhoud van het boek is anders dan je verwacht. En zelfs een presentatie op TED is niet zoals de meeste presentaties waar je overgehaald wordt om te geloven wat de verteller zegt. Francis houdt een rustig betoog over het menselijk lichaam en haalt er die organen uit, het hart, het gezicht en het oog. Hij beschrijft in het boek niet enkel de organen in het menselijk lichaam, het avontuur zit erin dat deze organen een filosofische reis hebben gemaakt die soms terug gaat tot bv Leonardo da Vinci.
Deze heeft de schilderkunst onder andere gerevolutioneerd door menselijke expressie toe te voegen aan een portret, en dat kon alleen door zeer bekend te zijn met de spieren waaruit het menselijk gezicht bestaat. da Vinci was veelzijdig en een van zijn talenten was om menselijke lichaam te ontleden, waaronder het gezicht en haar spieren.
Sommige spieren, zoals de "zygomaticus major" en "minor" zijn verantwoordelijk voor het tot stand brengen van een lach. In zijn presentatie vertelt de veelzijdige arts (hij heeft gewerkt als arts, als kinderarts, chirurg en zelfs expeditiearts) dat wanneer we bepaalde spieren meer gebruiken dan andere zoals de net genoemde spieren of depressor anguli oris spieren die onze wenkbrauwen kunnen bewegen, we meer optimistisch dan wel bezorgd zullen zijn. Uit ontleding van lichamen blijkt hoe deze spieren bij mensen ontwikkeld zijn. Hij vraagt zijn publiek om een grote lach te reproduceren en vraagt vervolgens "hoe dat voelt." Of, "hebben jullie wel eens gelachen dat het pijn deed aan je kaken?" Wanneer we meer lachen voelen we ons beter, het geen dus een terugkoppeling is van het lichaam op het gevoel: lach meer en je voelt je automatisch beter.
Er zal een nuance zijn in het verhaal en deze causale relatie, maar dit betoog op TED gaf me meer motivatie voor persoonlijke verandering dan menig andere Pep of TEd talk.
Het boek begint overigens niet bij het gezicht, maar volgt de anatomie een letterlijke top-down-benadering.
Bijzondere aandacht van het hart, is o.a. de puls. Hij vertelt het verhaal dat mensen die een kunstmatig hart krijgen dat op zich geen puls nodig heeft, toch "van slag af kunnen raken." Onze puls is nodig om ons goed te voelen. Dit blijkt bij het fenomeen van Pump Head, dat vaak optreedt bij hart-operaties, en verklaart wordt door het uit balans zijn na de operatie door afwezigheid van de puls, gedurende de ingreep.
Het oog als laatste, is een bijzonder orgaan en het waren niet geneesheren die de functies en werking van het oog ontdekten, maar astronomen.
De inleiding van het boek verklaart de titel:
AS A CHILD I didn’t want to be a doctor, I wanted to be a geographer. Maps and atlases were a way of exploring the world through images that revealed what was hidden in the landscape, and were also of practical use. I didn’t want to spend my working life in a lab or a library – I wanted to use maps to explore life and life’s possibilities. I imagined that by understanding how the planet was put together I’d reach a greater appreciation of humanity’s place in it, as well as a skill that might earn me a living.
...
Adventures in Human Being is een wat vreemde titel, en ook de inhoud van het boek is anders dan je verwacht. En zelfs een presentatie op TED is niet zoals de meeste presentaties waar je overgehaald wordt om te geloven wat de verteller zegt. Francis houdt een rustig betoog over het menselijk lichaam en haalt er die organen uit, het hart, het gezicht en het oog. Hij beschrijft in het boek niet enkel de organen in het menselijk lichaam, het avontuur zit erin dat deze organen een filosofische reis hebben gemaakt die soms terug gaat tot bv Leonardo da Vinci.
Deze heeft de schilderkunst onder andere gerevolutioneerd door menselijke expressie toe te voegen aan een portret, en dat kon alleen door zeer bekend te zijn met de spieren waaruit het menselijk gezicht bestaat. da Vinci was veelzijdig en een van zijn talenten was om menselijke lichaam te ontleden, waaronder het gezicht en haar spieren.
Sommige spieren, zoals de "zygomaticus major" en "minor" zijn verantwoordelijk voor het tot stand brengen van een lach. In zijn presentatie vertelt de veelzijdige arts (hij heeft gewerkt als arts, als kinderarts, chirurg en zelfs expeditiearts) dat wanneer we bepaalde spieren meer gebruiken dan andere zoals de net genoemde spieren of depressor anguli oris spieren die onze wenkbrauwen kunnen bewegen, we meer optimistisch dan wel bezorgd zullen zijn. Uit ontleding van lichamen blijkt hoe deze spieren bij mensen ontwikkeld zijn. Hij vraagt zijn publiek om een grote lach te reproduceren en vraagt vervolgens "hoe dat voelt." Of, "hebben jullie wel eens gelachen dat het pijn deed aan je kaken?" Wanneer we meer lachen voelen we ons beter, het geen dus een terugkoppeling is van het lichaam op het gevoel: lach meer en je voelt je automatisch beter.
Er zal een nuance zijn in het verhaal en deze causale relatie, maar dit betoog op TED gaf me meer motivatie voor persoonlijke verandering dan menig andere Pep of TEd talk.
Het boek begint overigens niet bij het gezicht, maar volgt de anatomie een letterlijke top-down-benadering.
Bijzondere aandacht van het hart, is o.a. de puls. Hij vertelt het verhaal dat mensen die een kunstmatig hart krijgen dat op zich geen puls nodig heeft, toch "van slag af kunnen raken." Onze puls is nodig om ons goed te voelen. Dit blijkt bij het fenomeen van Pump Head, dat vaak optreedt bij hart-operaties, en verklaart wordt door het uit balans zijn na de operatie door afwezigheid van de puls, gedurende de ingreep.
Het oog als laatste, is een bijzonder orgaan en het waren niet geneesheren die de functies en werking van het oog ontdekten, maar astronomen.
De inleiding van het boek verklaart de titel:
AS A CHILD I didn’t want to be a doctor, I wanted to be a geographer. Maps and atlases were a way of exploring the world through images that revealed what was hidden in the landscape, and were also of practical use. I didn’t want to spend my working life in a lab or a library – I wanted to use maps to explore life and life’s possibilities. I imagined that by understanding how the planet was put together I’d reach a greater appreciation of humanity’s place in it, as well as a skill that might earn me a living.
...
10 nov 2021. Read the Face, een boek van Eric standop en Elisa Petrini is een boek dat hier op aansluit. Het lezen van een gezicht en handen zeggen veel over een persoon en persoonlijkheid. Maaar het is niet een boek dat zich eenvoudig laat lezen, laat staan toe te passen is door leken. Het geeft wel weer aan dat puur kijken naar een mens interessant kan zijn. Wat onthullen de ogen, veel of weinig oogwit, de vorm van de handen en de vorm van het gezicht?
--
2015/12/biologie-verplicht
--
2015/12/biologie-verplicht
Reacties