Pauze (bij Google)
Google heeft een zoekalgoritme (*) dat nagaat welke werknemer mogelijk dreigt te vertrekken. Ze kan het zich minder dan andere bedrijven veroorloven dat werknemers het bedrijf verlaten. Ook al zullen er altijd professionals bij zijn die ze liever kwijt is. Maar dan is nog de vraag of voor beide geldt dat deze toch binnen het bedrijf blijft.
Je kan tegenwoordig - sinds kort ook een pauze nemen bij Google.
The New York Times, Job Market, biedt een kijkje in een boek dat in april op de markt komt:
Instead of Leaving a Job, Why Not Take a Pause?
Het gaat om Rachael O'Maera, sales executive bij Google adverts, oorspronkelijk is ze afkomstig van Doubleclick, die door Google werd overgenomen.
In 2011, I knew something was wrong at work. I was a client services manager at Google, and I was miserable. My “think about work” mental switch was permanently on, and I couldn’t find the off switch. I was constantly thinking about the next email to send, or on my laptop or phone tackling my to-do list. I would be out with friends, and while everyone else was engaged in conversation, I was lost in my own world, missing everything. (NYT)
Ze praat met haar manager (ook een vrouw) en die zegt, je past niet meer bij deze rol. Denk na over wat je volgende stap is.
You might think that this story ended with me leaving the company. But fortunately, Google is one of a minority of companies that offer unpaid leaves of absence not related to family or medical issues.
Ze neemt een break en keert later vol energie terug. Haar verhaal moet anderen stimuleren om niet in dezelfde valkuil te stappen, dat wanneer je een burnout krijgt je automatisch bij het bedrijf waar je werkt weg moet. En er zijn - volgens haar onderzoek - nogal wat mensen waarbij dit het geval is.
Minder aandacht krijgt de andere kant van de job market in dit verhaal. Google, Facebook, Apple en Amazon zijn de internet giganten die een specifieke job pool creëren, en die niet lijkt op de vele andere bedrijven. Het verschil zit m.i. in de omzet per medewerker, die bij dit soort bedrijven ver, ver boven de andere bedrijven uitreikt. Want denk nu na, een salesmanager, of iemand op de sales afdeling waarom zou die niet eenvoudig te vervangen zijn?
De bedrijfscultuur moet daar een rol spelen. Google wil haar werknemers niet verliezen en doet er meer dan andere bedrijven aan om deze binnen board te houden.
Neem een Pause lijkt me een prima initiatief. Maar het hangt sterk af van het de niche markt waarin je zit of je de ruimte krijgt. Ik zie niet dat dit voorbeeld de standaard gaat worden. Als nadeel vind ik dat het boek teveel aan Google vastzit met als extra risico dat de schrijfster haar professie als als verkoper die ze gebruikt in deze vorm (een boek gerelateerd aan het bedrijf), de inhoud overschaduwt.
Rachael doet ook mee aan een mindfulness programma bij Google - waar het thema van het boek goed bij past, mindfulness - have a break - , en is ook op vele andere gebieden actief, bijzonder vond ik deze: ze is eigenaar van ShEO (tm) een bedrijf dat vrouwelijke CEO´s promoot.
--
Zo rondstruinen op linkedin, vallen een aantal dingen op. Alphabet is nog niet erg ingeburgerd op linkedin. Er zijn 73,500 Google-employees op linkedin, Alphabet komt nauwelijks voor. In tegenstelling tot bovenstaande verhaal is er een Xooglers-groep van ex-google-medewerkers.
--
2011/12/balen-van-google
2015/08/hoe-business-intelligent-is-google-zelf
(*) - 2009/05/google-zoekt-binnen-eigen-bedrijf
--
20 november 2018. Zie ik het boek (als samenvatting) weer, bij blinkist:
Er zijn vijf tekenen dat je waarschijnlijk een pauze nodig hebt. Een daarvan is dat je ooit met plezier naar je werk ging en dat plezier weg is. een slechte performance kan ook een teken zijn.
Het plannen van een time-out kan je doen door op zoek te gaan naar je verlangens. De methode die de schrijfster hier gebruikt is om bij elke vraag naar een diep verlangen toe te voegen "wat dan". zoals: ik zou meer geld willen, als vraag breidt je uit met , "wat dan," in dit geval, "om een reis te maken."
Zo krijg je zich op je diepste verlangens.
Het is essentieel om te weten wat je tijdens je pauze wilt bereiken. Net zoals een auto-dashboard het benzine-niveau indiceert, moet je weten hoeveel tijd en geld je over het voor je pauze.
Vervolgens moet je van je begrenzende geloven af, limiting beliefs. Wanneer je denkt dat je nooit zul kunnen tekenen, zal je het ook niet proberen...
Een pauze moet je plannen. het is een soort project. Wanneer je denkt een jaar sabbatical te nemen, zonder plan, kom je aan het eind tot de conclusie dat je van alles gedaan hebt, maar niet echt wat je echt wilde.
En ... na je pauze (so you've had a great pause, and it is time to get back to your life), is het belangrijk dat je reflecteert op wat je hebt geleerd. Een inventaris van je sterke punten kan hierbij helpen. De auteur in kwestie leerde dat ze een achiever was, dol op leren was en dat ze zeer competitief is ingesteld. Dit leerde hoe ze beter kon voorsorteren op een nieuwe rol.
--
Een boek dat me persoonlijk meer aanspreekt, is Rest (2016), van Alex Soojung-Kim Pang. Zij houdt het wat rustiger en concentreert zich op het nemen van een rust (pauze) gedurende de dag, om energie op te doen. Dit kan in diverse vormen, een siesta, even sporten (goed voor intellectuele capaciteiten) of in een andere vorm.
Je kan tegenwoordig - sinds kort ook een pauze nemen bij Google.
The New York Times, Job Market, biedt een kijkje in een boek dat in april op de markt komt:
Instead of Leaving a Job, Why Not Take a Pause?
Het gaat om Rachael O'Maera, sales executive bij Google adverts, oorspronkelijk is ze afkomstig van Doubleclick, die door Google werd overgenomen.
In 2011, I knew something was wrong at work. I was a client services manager at Google, and I was miserable. My “think about work” mental switch was permanently on, and I couldn’t find the off switch. I was constantly thinking about the next email to send, or on my laptop or phone tackling my to-do list. I would be out with friends, and while everyone else was engaged in conversation, I was lost in my own world, missing everything. (NYT)
Ze praat met haar manager (ook een vrouw) en die zegt, je past niet meer bij deze rol. Denk na over wat je volgende stap is.
You might think that this story ended with me leaving the company. But fortunately, Google is one of a minority of companies that offer unpaid leaves of absence not related to family or medical issues.
Ze neemt een break en keert later vol energie terug. Haar verhaal moet anderen stimuleren om niet in dezelfde valkuil te stappen, dat wanneer je een burnout krijgt je automatisch bij het bedrijf waar je werkt weg moet. En er zijn - volgens haar onderzoek - nogal wat mensen waarbij dit het geval is.
Minder aandacht krijgt de andere kant van de job market in dit verhaal. Google, Facebook, Apple en Amazon zijn de internet giganten die een specifieke job pool creëren, en die niet lijkt op de vele andere bedrijven. Het verschil zit m.i. in de omzet per medewerker, die bij dit soort bedrijven ver, ver boven de andere bedrijven uitreikt. Want denk nu na, een salesmanager, of iemand op de sales afdeling waarom zou die niet eenvoudig te vervangen zijn?
De bedrijfscultuur moet daar een rol spelen. Google wil haar werknemers niet verliezen en doet er meer dan andere bedrijven aan om deze binnen board te houden.
Neem een Pause lijkt me een prima initiatief. Maar het hangt sterk af van het de niche markt waarin je zit of je de ruimte krijgt. Ik zie niet dat dit voorbeeld de standaard gaat worden. Als nadeel vind ik dat het boek teveel aan Google vastzit met als extra risico dat de schrijfster haar professie als als verkoper die ze gebruikt in deze vorm (een boek gerelateerd aan het bedrijf), de inhoud overschaduwt.
Rachael doet ook mee aan een mindfulness programma bij Google - waar het thema van het boek goed bij past, mindfulness - have a break - , en is ook op vele andere gebieden actief, bijzonder vond ik deze: ze is eigenaar van ShEO (tm) een bedrijf dat vrouwelijke CEO´s promoot.
--
Zo rondstruinen op linkedin, vallen een aantal dingen op. Alphabet is nog niet erg ingeburgerd op linkedin. Er zijn 73,500 Google-employees op linkedin, Alphabet komt nauwelijks voor. In tegenstelling tot bovenstaande verhaal is er een Xooglers-groep van ex-google-medewerkers.
--
2011/12/balen-van-google
2015/08/hoe-business-intelligent-is-google-zelf
(*) - 2009/05/google-zoekt-binnen-eigen-bedrijf
--
20 november 2018. Zie ik het boek (als samenvatting) weer, bij blinkist:
Er zijn vijf tekenen dat je waarschijnlijk een pauze nodig hebt. Een daarvan is dat je ooit met plezier naar je werk ging en dat plezier weg is. een slechte performance kan ook een teken zijn.Het plannen van een time-out kan je doen door op zoek te gaan naar je verlangens. De methode die de schrijfster hier gebruikt is om bij elke vraag naar een diep verlangen toe te voegen "wat dan". zoals: ik zou meer geld willen, als vraag breidt je uit met , "wat dan," in dit geval, "om een reis te maken."
Zo krijg je zich op je diepste verlangens.
Het is essentieel om te weten wat je tijdens je pauze wilt bereiken. Net zoals een auto-dashboard het benzine-niveau indiceert, moet je weten hoeveel tijd en geld je over het voor je pauze.
Vervolgens moet je van je begrenzende geloven af, limiting beliefs. Wanneer je denkt dat je nooit zul kunnen tekenen, zal je het ook niet proberen...
Een pauze moet je plannen. het is een soort project. Wanneer je denkt een jaar sabbatical te nemen, zonder plan, kom je aan het eind tot de conclusie dat je van alles gedaan hebt, maar niet echt wat je echt wilde.
En ... na je pauze (so you've had a great pause, and it is time to get back to your life), is het belangrijk dat je reflecteert op wat je hebt geleerd. Een inventaris van je sterke punten kan hierbij helpen. De auteur in kwestie leerde dat ze een achiever was, dol op leren was en dat ze zeer competitief is ingesteld. Dit leerde hoe ze beter kon voorsorteren op een nieuwe rol.
--
Een boek dat me persoonlijk meer aanspreekt, is Rest (2016), van Alex Soojung-Kim Pang. Zij houdt het wat rustiger en concentreert zich op het nemen van een rust (pauze) gedurende de dag, om energie op te doen. Dit kan in diverse vormen, een siesta, even sporten (goed voor intellectuele capaciteiten) of in een andere vorm.
Reacties