De alchemist? Beeld van CEO Schimmelbusch
Gisterenavond, de derde kwartaalcijfers van AMG, waar nodige belegger op zat te wachten. Vooral de ontwikkeling van de Lithium activiteiten. Daarover lees ik:
- The decrease in lithium concentrate volumes was mainly driven by the continued effect of the failure during the second quarter of 2025 of one piece of equipment associated with our expansion project. We are addressing the issue and are currently operating at 110 thousand tons of production per year. (https://amg-nv.com/investors/press-release/amg-reports-strong-third-quarter-2025-results/)
De CEO van het bedrijf is laatste tijd vaker in het nieuws. Hierbij een korte biografie (onder) en een recent profiel uit een ondernemersblad, WiWo.
De alchemist
"Heinz Schimmelbusch werd in de jaren negentig uit Deutschland AG gezet vanwege roekeloze
aanbiedingen. Hij kwam terug als pionier voor kritische grondstoffen. Een ontmoeting met iemand dievoelt zich nog steeds onbegrepen.
Aan de muren van zijn kantoorvilla in het Westend in Frankfurt hangt Heinz Schimmelbusch nog steeds
superster van het oude Deutschland AG. Er hangen getuigenissen van zijn eerste leven – uit die tijd
voordat hij crashte, zichzelf opnieuw uitvond en terugkwam. Hij was CEO van Metallgesellschaft, een
Op de DAX genoteerd bedrijf dat meer dan 30.000 mensen in dienst had, in mijnen en chemische fabrieken,
bijvoorbeeld. Op foto's is te zien hoe hij samen met bondskanselier Helmut Kohl reist.
Het drama van zijn leven is niet op de muren gedocumenteerd. In 1993 werd hij uit het land gezet
Deutschland AG. Hij was risicovolle oliefuturestransacties aangegaan – toen de olieprijs steeg
ingestort, werd Metallgesellschaft geconfronteerd met een faillissement. Schimmelbusch – voorheen gevierd als Manager van het Jaar [1991] – werd gedwongen af te treden onder druk van Deutsche Bank. De bank was de hoofdaandeelhouder, en een van de bestuursleden was voorzitter van de raad van commissarissen. De futures-contracten werden met verlies ontbonden en de opvolgers van Schimmelbusch gingen uit elkaar Metallgesellschaft. De manager leek klaar, zijn reputatie was geruïneerd.
Hoe ging hij ermee om? Heel nuchter vertelt hij: “Eind 1993 besloot ik fase twee van mijn leven te gaan organiseren.” Dat duurde even. Maar vandaag kan men zeggen: de comeback was
succesvol.
Intermezzo
Schandaal rond ondergang Metalgesellschaft mondt uit in stroom van ...
Heinz Schimmelbusch, voormalig voorzitter van het Duitse handelsconcern Metallgesellschaft (MG), heeft bij de rechtbank in New York een schadeclaim van enkele honderden miljoenen ingediend tegen Deutsche Bank en een van haar bestuursleden.... (jan 1995, https://www.volkskrant.nl/voorpagina/schandaal-rond-ondergang-metalgesellschaft-mondt-uit-in-stroom-van-procedures-schimmelbusch-eist-miljoenen-van-deutsche-bank~bed20725/). Hoe dit afgelopen is ... leren we via Wikipedia (slechts in twee talen beschikbaar, engels en arabisch):
Heinz C. Schimmelbusch begon zijn carrière bij Metallgesellschaft AG, ook bekend als MG, in 1973. Tussen 1989 en 1993 was hij de CEO van Metallgesellschaft. Metallgesellschaft, gevestigd in Frankfurt, was een van Duitsland's grootste industriële conglomeraat. Het had meer dan 250 dochterondernemingen die gespecialiseerd waren in mijnbouw, specialiteitschemieën (Chemetall), grondstoffenhandel, financiële diensten en ingenieurswerk (Lurgi).
Onder het leiderschap van CEO Schimmelbusch trad Metallgesellschaft toe tot de olie-industrie door brandstof te verkopen aan klanten via zijn Amerikaanse dochteronderneming, MG Refining and Marketing, in de vorm van vaste prijs langetermijncontracten (tot 10 jaar). Metallgesellschaft probeerde zijn blootstelling aan stijgende olieprijsen te hedgen op de futuresmarkt. Echter, in 1993 begonnen olieprijs te dalen en Metallgesellschaft's derivatenstrategie resulteerde in omvangrijke papierverliezen. De grootste aandeelhouder van het bedrijf, Deutsche Bank, ontdekte dit en reageerde door Schimmelbusch te ontslaan en de posities van Metallgesellschaft te liquideren, wat de virtuele verliezen omzette in werkelijke verliezen.
De beslissing van de toezichtraad van MG AG om het marketingprogramma van MG Refining and Marketing (MGRM) vroegtijdig te beëindigen – tegen luide protesten van Schimmelbusch en de raad van bestuur – leidde tot internationale controverse. Metallgesellschaft stond bijna failliet na een geschatte verlies van $1,3 miljard op speculatieve oliefuturesmarkten.
Onder de velen die de MGRM-rampspoed analyseerden waren de overleden Nobelprijswinnaar Merton Miller, Steve Hanke, en Christopher Culp. Samen schreven Miller en Culp zeven artikelen en co-redigeerden ze een boek om te proberen te verklaren wat er echt aan de gang was bij MGRM. Prof. Hanke, die Chris Culp's professor was aan Johns Hopkins, raakte betrokken in mei 1994. Professor Hanke en Mr. Culp schreven een essay dat werd gepubliceerd in het International Economy magazine, waarin ze het werk van Miller en Culp ondersteunden. In september 1994 schreef Prof. Hanke een Forbes-artikel waarin hij stelde dat MG op hun hedge zou hebben gebroken als het niet was geliquideerd. Merton Miller en Christopher Culp besloten vroeg in hun analyse van MGRM dat om geloofwaardigheid te behouden in het gezicht van groeiende controverse, ze geen betaling zouden aanvaarden voor dat werk noch zouden ze communiceren met een van de belangrijkste spelers bij MGRM of MG AG. Professor Miller en Christopher Culp analyseerden slechts de feiten en de economie van het geval. Dat dit een verdediging van Schimmelbusch's acties bleek te zijn, was een gevolg van de feiten, niet een opzettelijke inspanning van hun kant. MG en Schimmelbusch schikten de rechtszaak met MG die zelfs bijdroeg aan zijn juridische kosten (bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Heinz_Schimmelbusch)
vervolg...
Vanuit de VS creëerde hij een conglomeraat rond de mijnbouw en verwerking van
grondstoffen die wereldwijd actief zijn. Het heet AMG – Advanced Metallurgical Group –
en genereerde vorig jaar 1,4 miljard dollar aan inkomsten. Al vroeg herkende hij twee trends: de
energietransitie en de strijd om grondstoffenzekerheid. Schimmelbusch heeft zich gespecialiseerd
zijn activiteiten op het gebied van materialen van nationaal veiligheidsbelang: vanadium, lithium, antimoon, titanium en chroom, silicium, plutonium en uranium.
Dat de prijzen voor sommige van deze kritische materialen zijn ingestort door het overaanbod na de corona boom wordt door analisten gezien als een tijdelijke fase. Schimmelbusch is in het buitenland veelgevraagd. Maar wat Duitsland betreft is de situatie ingewikkeld. Aan de ene kant de
De ramp met de Metallgesellschaft is geschiedenis, maar door sommigen niet vergeten. Aan de andere kant,
“Schibu” geniet het hoogste respect in de branche. Christian Hartel, CEO van het Beierse
chemiegigant Wacker noemt hem een “opmerkelijke persoonlijkheid. Hij is een volbloed ondernemer
die al tientallen jaren geïnteresseerd is in het bevorderen van de industrie.”
grondstoffen die wereldwijd actief zijn. Het heet AMG – Advanced Metallurgical Group –
en genereerde vorig jaar 1,4 miljard dollar aan inkomsten. Al vroeg herkende hij twee trends: de
energietransitie en de strijd om grondstoffenzekerheid. Schimmelbusch heeft zich gespecialiseerd
zijn activiteiten op het gebied van materialen van nationaal veiligheidsbelang: vanadium, lithium, antimoon, titanium en chroom, silicium, plutonium en uranium.
Dat de prijzen voor sommige van deze kritische materialen zijn ingestort door het overaanbod na de corona boom wordt door analisten gezien als een tijdelijke fase. Schimmelbusch is in het buitenland veelgevraagd. Maar wat Duitsland betreft is de situatie ingewikkeld. Aan de ene kant de
De ramp met de Metallgesellschaft is geschiedenis, maar door sommigen niet vergeten. Aan de andere kant,
“Schibu” geniet het hoogste respect in de branche. Christian Hartel, CEO van het Beierse
chemiegigant Wacker noemt hem een “opmerkelijke persoonlijkheid. Hij is een volbloed ondernemer
die al tientallen jaren geïnteresseerd is in het bevorderen van de industrie.”
VECHT, MAAR BREEK NIET
Schimmelbusch is inmiddels 81 jaar oud en zijn contract als CEO van AMG is zojuist verlengd
twee jaar. Het lijkt erop dat deze man zelfs op hoge leeftijd zijn doel nog niet heeft bereikt.
Dat komt ook door zijn ambivalente relatie met zijn zakelijke thuisland Duitsland. Het is
Hem na aan het hart heeft hij een deel van zijn activiteiten hier gevestigd. En toch worstelt hij met de
industriële locatie – en met het feit dat zelfs twintig jaar na zijn comeback de politiek dat nog steeds doet
leen hem geen oor.
Heinz Schimmelbusch
werd in 1944 in Wenen geboren. Na zijn studie economie trad hij in dienst bij Metallgesellschaft AG
1973 en werd in 1989 CEO. In 1993 moest hij vertrekken omdat het bedrijf te maken kreeg met
faillissement als gevolg van risicovolle olietransacties. Daarna specialiseerde hij zich in kritische grondstoffen. In 2007
hij maakte AMG openbaar. Tot op de dag van vandaag is hij de CEO.
In zijn villa nodigt Schimmelbusch bezoekers uit in een vergaderruimte en gaat aan een enorme tafel zitten.
Daarop: een hert en een paard van koper – cadeaus van een Chinese grondstoffenbaron.
Schimmelbusch is Oostenrijks en dat hoor je nog steeds, ook als hij af en toe wisselt
naar het Engels. Hij legt uit dat hij de zomer meestal in Frankfurt doorbrengt, en de rest van de zomer
jaar in de VS. Daar verhuisde hij toen met zijn gezin.
“Schibu”’s imperium van kritische materialen. Heinz Schimmelbusch is met zijn werk wereldwijd actief
AMG.
Liever geen fundamentele democraat
"Eerst was er niets. Maar als er niets is, heb je grote vrijheden." Hij verhoogde
geld van Amerikaanse pensioenfondsen en andere investeerders, richtte een fonds op en investeerde erin
bedrijven. Bedrijven die allemaal iets met metalen te maken hadden, aan beide kanten van de wereld
Atlantische Oceaan. Hij kocht alles wat op kritieke grondstoffen leek en consolideerde het in de zijne
groep AMD. In 2007 maakte hij het openbaar in Amsterdam. Bij Schimmelbusch werken 3.600 mensen
imperium.
Degenen die nauw met hem samenwerken, omschrijven hem als een mensenmagneet. Een gedreven man, dat wel
staat voortdurend onder hoogspanning en is liever geen fundamentele democraat, maar een ongeduldig iemand
de oude CEO-school. Iemand die moeilijk te vervangen is omdat alles van hem afhangt.
Het belangrijkste bedrijf in zijn conglomeraat is ALD Vacuum Technologies in Hanau,
Hessen. Hij kocht het in 1998; voor hem is het “de uitkijktoren naar de hele industrie.” ALD
bouwt vacuümovens waarin metalen in de hoogste zuiverheid en kwaliteit kunnen worden geproduceerd in
een vacuüm. De 900 medewerkers zijn experts in het bouwen van industriële installaties die metalen produceren
en legeringen voor de automobiel-, ruimtevaart- en andere industrieën. ALD bekleedt bijvoorbeeld turbines
messen met elektronenstraaltechnologie – die het kerosineverbruik zouden verminderen
vliegtuigen met 30 procent en een vermindering van de CO₂-uitstoot met 15 procent.
Vanaf zijn ALD-uitkijktoren keek Schimmelbusch in het chemisch periodiek systeem – en
vanadium ontdekt. Hieruit kunnen batterijen worden gebouwd die de standaard lithium-ion zouden kunnen vervangen
cellen als standaard. In Saoedi-Arabië is Schimmelbusch samen met oliegigant Aramco dat wel
het bouwen van een grote fabriek waarin vanadium wordt gewonnen uit vergassingsresiduen van olie
raffinaderijen. “Binnenkort begint de bouw”, zegt Schimmelbusch. Zijn bedrijf is van de wereld
grootste vanadiumproducent uit residuen uit de olie-industrie en de grootste vanadiumproducent in
de VS De vanadiumdivisie is goed voor een jaarlijkse omzet van 630 miljoen dollar.
Wellicht is dit ook het gevolg van zijn ooit diepe val en de vrijheid die Schimmelbusch ervaart
trok daaruit: hij kent nauwelijks taboes, geen angst voor contact met klanten of politiek
gevoelige grondstoffen zoals plutonium – zolang ze maar winst beloven. Vorig jaar hij
richtte het bedrijf NewMOX op in Grenoble, Frankrijk. Het is bedoeld om gemengd oxide te vervaardigen
(MOX)-brandstofelementen uit oude splijtstofstaven en buiten gebruik gestelde kernwapens
gebruikt in elektriciteitscentrales om energie op te wekken. De technologie voor de ovens komt uit
Hanau, van ALD. Een van deze fabrieken is al door German in de VS gebouwd
ingenieurs, een andere in China. Op de lange termijn is AMG van plan deel te nemen aan een dergelijke recycling
planten.
Schimmelbusch is inmiddels 81 jaar oud en zijn contract als CEO van AMG is zojuist verlengd
twee jaar. Het lijkt erop dat deze man zelfs op hoge leeftijd zijn doel nog niet heeft bereikt.
Dat komt ook door zijn ambivalente relatie met zijn zakelijke thuisland Duitsland. Het is
Hem na aan het hart heeft hij een deel van zijn activiteiten hier gevestigd. En toch worstelt hij met de
industriële locatie – en met het feit dat zelfs twintig jaar na zijn comeback de politiek dat nog steeds doet
leen hem geen oor.
Heinz Schimmelbusch
werd in 1944 in Wenen geboren. Na zijn studie economie trad hij in dienst bij Metallgesellschaft AG
1973 en werd in 1989 CEO. In 1993 moest hij vertrekken omdat het bedrijf te maken kreeg met
faillissement als gevolg van risicovolle olietransacties. Daarna specialiseerde hij zich in kritische grondstoffen. In 2007
hij maakte AMG openbaar. Tot op de dag van vandaag is hij de CEO.
In zijn villa nodigt Schimmelbusch bezoekers uit in een vergaderruimte en gaat aan een enorme tafel zitten.
Daarop: een hert en een paard van koper – cadeaus van een Chinese grondstoffenbaron.
Schimmelbusch is Oostenrijks en dat hoor je nog steeds, ook als hij af en toe wisselt
naar het Engels. Hij legt uit dat hij de zomer meestal in Frankfurt doorbrengt, en de rest van de zomer
jaar in de VS. Daar verhuisde hij toen met zijn gezin.
“Schibu”’s imperium van kritische materialen. Heinz Schimmelbusch is met zijn werk wereldwijd actief
AMG.
Liever geen fundamentele democraat
"Eerst was er niets. Maar als er niets is, heb je grote vrijheden." Hij verhoogde
geld van Amerikaanse pensioenfondsen en andere investeerders, richtte een fonds op en investeerde erin
bedrijven. Bedrijven die allemaal iets met metalen te maken hadden, aan beide kanten van de wereld
Atlantische Oceaan. Hij kocht alles wat op kritieke grondstoffen leek en consolideerde het in de zijne
groep AMD. In 2007 maakte hij het openbaar in Amsterdam. Bij Schimmelbusch werken 3.600 mensen
imperium.
Degenen die nauw met hem samenwerken, omschrijven hem als een mensenmagneet. Een gedreven man, dat wel
staat voortdurend onder hoogspanning en is liever geen fundamentele democraat, maar een ongeduldig iemand
de oude CEO-school. Iemand die moeilijk te vervangen is omdat alles van hem afhangt.
Het belangrijkste bedrijf in zijn conglomeraat is ALD Vacuum Technologies in Hanau,
Hessen. Hij kocht het in 1998; voor hem is het “de uitkijktoren naar de hele industrie.” ALD
bouwt vacuümovens waarin metalen in de hoogste zuiverheid en kwaliteit kunnen worden geproduceerd in
een vacuüm. De 900 medewerkers zijn experts in het bouwen van industriële installaties die metalen produceren
en legeringen voor de automobiel-, ruimtevaart- en andere industrieën. ALD bekleedt bijvoorbeeld turbines
messen met elektronenstraaltechnologie – die het kerosineverbruik zouden verminderen
vliegtuigen met 30 procent en een vermindering van de CO₂-uitstoot met 15 procent.
Vanaf zijn ALD-uitkijktoren keek Schimmelbusch in het chemisch periodiek systeem – en
vanadium ontdekt. Hieruit kunnen batterijen worden gebouwd die de standaard lithium-ion zouden kunnen vervangen
cellen als standaard. In Saoedi-Arabië is Schimmelbusch samen met oliegigant Aramco dat wel
het bouwen van een grote fabriek waarin vanadium wordt gewonnen uit vergassingsresiduen van olie
raffinaderijen. “Binnenkort begint de bouw”, zegt Schimmelbusch. Zijn bedrijf is van de wereld
grootste vanadiumproducent uit residuen uit de olie-industrie en de grootste vanadiumproducent in
de VS De vanadiumdivisie is goed voor een jaarlijkse omzet van 630 miljoen dollar.
Wellicht is dit ook het gevolg van zijn ooit diepe val en de vrijheid die Schimmelbusch ervaart
trok daaruit: hij kent nauwelijks taboes, geen angst voor contact met klanten of politiek
gevoelige grondstoffen zoals plutonium – zolang ze maar winst beloven. Vorig jaar hij
richtte het bedrijf NewMOX op in Grenoble, Frankrijk. Het is bedoeld om gemengd oxide te vervaardigen
(MOX)-brandstofelementen uit oude splijtstofstaven en buiten gebruik gestelde kernwapens
gebruikt in elektriciteitscentrales om energie op te wekken. De technologie voor de ovens komt uit
Hanau, van ALD. Een van deze fabrieken is al door German in de VS gebouwd
ingenieurs, een andere in China. Op de lange termijn is AMG van plan deel te nemen aan een dergelijke recycling
planten.
ENERGIE UIT KERNWAPENS
Omdat de nucleaire sector zo belangrijk voor hem is, staat deze onder zijn persoonlijke leiding. Wat
irriteert hem: “Duitsland is het enige grote industriële land dat geen kernenergie heeft.”
Schimmelbusch beschouwt de Duitse nucleaire uitfasering als een ernstige vergissing. De VS,
China, en zelfs Japan, breiden kernenergie uit, omdat het AI-tijdperk meer energie nodig heeft
goedkopere elektriciteit.
Hij maakt zich zorgen over Duitsland – zijn vaderland in de letterlijke zin van het woord, want dat van Schimmelbusch
vader was Duitser. “Wat er op de grondstoffenmarkten gebeurt, is niet echt gebruikelijk
Duitsland. Dat komt waarschijnlijk ook doordat het bedrijf ontbreekt dat de functie van a vervult
grondstoffen brug. Vroeger was dat Metallgesellschaft.” En vandaag? Schimmelbusch
zelf wil deze rol op zich nemen.
Hij heeft een ‘Lithium Highway’ aangelegd – deze strekt zich uit van Brazilië tot Bitterfeld in Saksen-Anhalt.
Daar heeft AMG vorig jaar de enige lithiumraffinaderij van Europa in gebruik genomen. Schimmelbusch zelfs
wil de grondstof in Duitsland winnen – hij heeft geïnvesteerd in het bedrijf Zinnwald
Lithium, dat verschillende mijnen plant in het Ertsgebergte.
In Brazilië, in Mibra, exploiteert AMG zelf zo'n mijn, en de productie zal worden uitgebreid
130.000 ton lithiumconcentraat per jaar. Hij wil ook mijnen in Portugal. En binnen
Bitterfeld wordt lithiumhydroxide geproduceerd en verkocht aan batterijfabrikanten. De fabriek erin
Bitterfeld kan 20.000 ton lithiumhydroxide leveren – genoeg volgens AMG
batterijen voor 500.000 elektrische voertuigen. De fabriek wordt momenteel opgevoerd, zegt
Schimmelbusch. De lithiumdivisie genereerde in 2024 al 182 miljoen dollar.
Dicht bij de machtigen: Schimmelbusch in 1992 aan de zijde van Helmut Kohl.
Omdat de nucleaire sector zo belangrijk voor hem is, staat deze onder zijn persoonlijke leiding. Wat
irriteert hem: “Duitsland is het enige grote industriële land dat geen kernenergie heeft.”
Schimmelbusch beschouwt de Duitse nucleaire uitfasering als een ernstige vergissing. De VS,
China, en zelfs Japan, breiden kernenergie uit, omdat het AI-tijdperk meer energie nodig heeft
goedkopere elektriciteit.
Hij maakt zich zorgen over Duitsland – zijn vaderland in de letterlijke zin van het woord, want dat van Schimmelbusch
vader was Duitser. “Wat er op de grondstoffenmarkten gebeurt, is niet echt gebruikelijk
Duitsland. Dat komt waarschijnlijk ook doordat het bedrijf ontbreekt dat de functie van a vervult
grondstoffen brug. Vroeger was dat Metallgesellschaft.” En vandaag? Schimmelbusch
zelf wil deze rol op zich nemen.
Hij heeft een ‘Lithium Highway’ aangelegd – deze strekt zich uit van Brazilië tot Bitterfeld in Saksen-Anhalt.
Daar heeft AMG vorig jaar de enige lithiumraffinaderij van Europa in gebruik genomen. Schimmelbusch zelfs
wil de grondstof in Duitsland winnen – hij heeft geïnvesteerd in het bedrijf Zinnwald
Lithium, dat verschillende mijnen plant in het Ertsgebergte.
In Brazilië, in Mibra, exploiteert AMG zelf zo'n mijn, en de productie zal worden uitgebreid
130.000 ton lithiumconcentraat per jaar. Hij wil ook mijnen in Portugal. En binnen
Bitterfeld wordt lithiumhydroxide geproduceerd en verkocht aan batterijfabrikanten. De fabriek erin
Bitterfeld kan 20.000 ton lithiumhydroxide leveren – genoeg volgens AMG
batterijen voor 500.000 elektrische voertuigen. De fabriek wordt momenteel opgevoerd, zegt
Schimmelbusch. De lithiumdivisie genereerde in 2024 al 182 miljoen dollar.
Dicht bij de machtigen: Schimmelbusch in 1992 aan de zijde van Helmut Kohl.
“WIJ HEBBEN GEEN KANS”
Toen de fabriek in Bitterfeld werd gepland, waren de energieprijzen al hoog, maar niet zo hoog als
vandaag. Elektriciteit in Duitsland is tot 30 procent duurder dan in de VS. Daarom
zoveel chemie is gemigreerd. “Metaalraffinage is veranderd van Duitsland naar de VS,”
zegt Schimmelbusch. Bij AMG verschuift hij de activiteiten naar Portugal, vanwege de energieprijzen
die zijn er niet zo hoog. “Verwerking in Duitsland is bij deze energieprijzen niet gerechtvaardigd.”
De nabijheid van klanten in Europa is cruciaal, omdat Bitterfeld niet te ver verwijderd is van de
kopers, fabrikanten van kathodes voor accu's van elektrische auto's in Polen, Hongarije, Finland.
Nog wankeler zijn de vooruitzichten voor Schimmelbusch’s firma RW Silicium in Pocking, Beieren. Het
produceert metallurgisch silicium – gebruikt voor de productie van siliconen en in halfgeleiders
en zonne-energie-industrieën. Het is nauwelijks de moeite waard bij deze hoge energieprijzen. Maar dat is niet alleen het geval, zegt
Schimmelbusch. Gesubsidieerde Chinese fabrikanten dringen de markt op. Europees
leveranciers zijn een initiatief gestart om de EU ervan te overtuigen beschermende tarieven op te leggen, zegt
Schimmelbusch. Zonder succes. “We hadden geen enkele kans. De grote kopers van goedkoop
materiaal uit China is politiek sterker dan een kleine siliciumindustrie.”
Een villa in het Westend van Frankfurt is de Duitse basis van Schimmelbusch’s bedrijf AMG
Toen de fabriek in Bitterfeld werd gepland, waren de energieprijzen al hoog, maar niet zo hoog als
vandaag. Elektriciteit in Duitsland is tot 30 procent duurder dan in de VS. Daarom
zoveel chemie is gemigreerd. “Metaalraffinage is veranderd van Duitsland naar de VS,”
zegt Schimmelbusch. Bij AMG verschuift hij de activiteiten naar Portugal, vanwege de energieprijzen
die zijn er niet zo hoog. “Verwerking in Duitsland is bij deze energieprijzen niet gerechtvaardigd.”
De nabijheid van klanten in Europa is cruciaal, omdat Bitterfeld niet te ver verwijderd is van de
kopers, fabrikanten van kathodes voor accu's van elektrische auto's in Polen, Hongarije, Finland.
Nog wankeler zijn de vooruitzichten voor Schimmelbusch’s firma RW Silicium in Pocking, Beieren. Het
produceert metallurgisch silicium – gebruikt voor de productie van siliconen en in halfgeleiders
en zonne-energie-industrieën. Het is nauwelijks de moeite waard bij deze hoge energieprijzen. Maar dat is niet alleen het geval, zegt
Schimmelbusch. Gesubsidieerde Chinese fabrikanten dringen de markt op. Europees
leveranciers zijn een initiatief gestart om de EU ervan te overtuigen beschermende tarieven op te leggen, zegt
Schimmelbusch. Zonder succes. “We hadden geen enkele kans. De grote kopers van goedkoop
materiaal uit China is politiek sterker dan een kleine siliciumindustrie.”
Een villa in het Westend van Frankfurt is de Duitse basis van Schimmelbusch’s bedrijf AMG
GENEGEERD DOOR DUITSLAND
Schimmelbusch wijst op de belangrijkste onderwerpen van de industrie. De solid-state batterij dus
een revolutie teweegbrengen in de lithiumindustrie. De constructieion van vanadiumbatterijen. “Wij zijn onderdeel van
dat.” De vraag is: zal Duitsland er ook deel van uitmaken?
Hij zegt dat hij goede contacten heeft in de politiek in de VS, Brazilië en Saoedi-Arabië. Dat is waar
hij ziet zijn focus op investeringen. Vooral in zijn geadopteerde thuisland: “In de VS.
regering zijn er heel verstandige mensen die ons steunen. Omdat ze weten hoe het moet
kritische grondstoffen veilig te stellen.” En in Duitsland? ‘De kanselier zou dit eigenlijk moeten maken
onderwerp een zaak voor de baas, zoals dat vroeger heette. Hoe het ook zij, wij worden niet opgemerkt
allemaal.” Waarom is hij dan nog hier? Hij voelt zich verplicht aan zijn vaderland, zegt hij. “Ik doe wat ik
kan.” Schimmelbusch zegt dat hij zijn nieuwe tweejarige contract bij AMG zal vervullen. “Er zijn nog steeds een
Er zijn een paar dingen die ik moet regelen.” Opvolging bijvoorbeeld. Motivatie is dat niet
ontbreekt: "Je wilt altijd de nummer één zijn. Dat is iets van de natuur."
En dan vertelt hij een paar hele leuke anekdotes. Er komt er een in me op terwijl hij poseert voor de
foto. Achter hem, op een dressoir, staat het model van een vergulde tank. Waar blijft de tank
vandaan komen? Uit Rusland. Een geschenk van de minister verantwoordelijk voor de defensie-industrie, met
met wie Metallgesellschaft ooit zaken deed. Tegenwoordig doet zijn AMG geen zaken meer mee
Rusland vanwege sancties. “Dat de handel tussen Oost en West tot stilstand is gekomen, is tragisch
ontwikkeling”, zegt Schimmelbusch, die de breuk tussen Oekraïne en Rusland aanvoelde
eerder dan anderen. Tijdens een bezoek aan Duitsland door de toenmalige Oekraïense president Leonid Kravchuk
in de jaren negentig was ook Schimmelbusch aanwezig. Toen de Oekraïner weigerde mee te proosten
Russische wodka, Schibu liet Oekraïense wodka binnenbrengen – en alles was in orde.
Nog een verhaal van 9 november 1989, de dag dat de Muur viel. Schimmelbusch was bij de
Kombinat Mansfeld kocht die dag de strategische metaalreserves van de DDR op Metallgesellschaft – aluminium, koper, zink, lood. Iedereen was blij, ze gingen eten.
Opeens het nieuws: de Muur is open. Zijn tegenhangers aan de kant van de DDR, allemaal loyaal aan de
regime, waren diep geschokt. De alcohol vloeide en op een gegeven moment wilde de groep zingen.
Maar wat? ‘De Internationale’ was uitgesloten. ‘Dus stelde ik het mijnwerkerslied voor’
zegt Schimmelbusch. De deal die hij maandenlang had gesloten, zou zelfs een dag later niet mogelijk zijn geweest.
Schimmelbusch wijst op de belangrijkste onderwerpen van de industrie. De solid-state batterij dus
een revolutie teweegbrengen in de lithiumindustrie. De constructieion van vanadiumbatterijen. “Wij zijn onderdeel van
dat.” De vraag is: zal Duitsland er ook deel van uitmaken?
Hij zegt dat hij goede contacten heeft in de politiek in de VS, Brazilië en Saoedi-Arabië. Dat is waar
hij ziet zijn focus op investeringen. Vooral in zijn geadopteerde thuisland: “In de VS.
regering zijn er heel verstandige mensen die ons steunen. Omdat ze weten hoe het moet
kritische grondstoffen veilig te stellen.” En in Duitsland? ‘De kanselier zou dit eigenlijk moeten maken
onderwerp een zaak voor de baas, zoals dat vroeger heette. Hoe het ook zij, wij worden niet opgemerkt
allemaal.” Waarom is hij dan nog hier? Hij voelt zich verplicht aan zijn vaderland, zegt hij. “Ik doe wat ik
kan.” Schimmelbusch zegt dat hij zijn nieuwe tweejarige contract bij AMG zal vervullen. “Er zijn nog steeds een
Er zijn een paar dingen die ik moet regelen.” Opvolging bijvoorbeeld. Motivatie is dat niet
ontbreekt: "Je wilt altijd de nummer één zijn. Dat is iets van de natuur."
En dan vertelt hij een paar hele leuke anekdotes. Er komt er een in me op terwijl hij poseert voor de
foto. Achter hem, op een dressoir, staat het model van een vergulde tank. Waar blijft de tank
vandaan komen? Uit Rusland. Een geschenk van de minister verantwoordelijk voor de defensie-industrie, met
met wie Metallgesellschaft ooit zaken deed. Tegenwoordig doet zijn AMG geen zaken meer mee
Rusland vanwege sancties. “Dat de handel tussen Oost en West tot stilstand is gekomen, is tragisch
ontwikkeling”, zegt Schimmelbusch, die de breuk tussen Oekraïne en Rusland aanvoelde
eerder dan anderen. Tijdens een bezoek aan Duitsland door de toenmalige Oekraïense president Leonid Kravchuk
in de jaren negentig was ook Schimmelbusch aanwezig. Toen de Oekraïner weigerde mee te proosten
Russische wodka, Schibu liet Oekraïense wodka binnenbrengen – en alles was in orde.
Nog een verhaal van 9 november 1989, de dag dat de Muur viel. Schimmelbusch was bij de
Kombinat Mansfeld kocht die dag de strategische metaalreserves van de DDR op Metallgesellschaft – aluminium, koper, zink, lood. Iedereen was blij, ze gingen eten.
Opeens het nieuws: de Muur is open. Zijn tegenhangers aan de kant van de DDR, allemaal loyaal aan de
regime, waren diep geschokt. De alcohol vloeide en op een gegeven moment wilde de groep zingen.
Maar wat? ‘De Internationale’ was uitgesloten. ‘Dus stelde ik het mijnwerkerslied voor’
zegt Schimmelbusch. De deal die hij maandenlang had gesloten, zou zelfs een dag later niet mogelijk zijn geweest.
...
TWEE JAAR ALS BONUS
Als je naar hem luistert, krijg je de indruk dat Schimmelbusch een soort Forrest is Gump – altijd aanwezig als er geschiedenis werd geschreven. Slechts één keer, met Metallgesellschaft,
paste de timing niet. Tot op de dag van vandaag vindt Schimmelbusch dat hij gelijk heeft en wijst
tot een minnelijke schikking die hem een ontslagvergoeding opleverde. Heeft hij fouten gemaakt?
“Eén fout was dat ik niet begreep dat anderen het bedrijfsmodel niet begrepen”,
zegt hij. Met andere woorden: de verliezen uit de futurestransacties kwamen vooral voort uit de
overhaaste ontbinding van die deals, gedwongen door Deutsche Bank.
Onlangs publiceerden analisten een onderzoek. AMG, zo schreven ze, houdt zich bezig met strategische grondstoffen
“Dat zal het volgende decennium vormgeven.” Het bedrijf heeft een “lange termijn relevantie voor de
toeleveringsketens van batterijen voor elektrische voertuigen en de strategische autonomie van Europa.” De
analisten adviseerden om AMG-aandelen te kopen. Belangrijk om te weten voor welke bank ze werken:
Deutsche Bank.
Schimmelbusch is ondanks nieuwe successen nog niet klaar met het verleden. Hij heeft onlangs een
onderneming ingeschreven in het handelsregister bij de rechtbank van Stendal. “Dat zal een rol spelen
rol op een dag”, zegt Schibu, de alchemist. Wat hij van plan is, houdt hij voor zichzelf. Alleen de
naam onthult hij: Metallgesellschaft AG."
Als je naar hem luistert, krijg je de indruk dat Schimmelbusch een soort Forrest is Gump – altijd aanwezig als er geschiedenis werd geschreven. Slechts één keer, met Metallgesellschaft,
paste de timing niet. Tot op de dag van vandaag vindt Schimmelbusch dat hij gelijk heeft en wijst
tot een minnelijke schikking die hem een ontslagvergoeding opleverde. Heeft hij fouten gemaakt?
“Eén fout was dat ik niet begreep dat anderen het bedrijfsmodel niet begrepen”,
zegt hij. Met andere woorden: de verliezen uit de futurestransacties kwamen vooral voort uit de
overhaaste ontbinding van die deals, gedwongen door Deutsche Bank.
Onlangs publiceerden analisten een onderzoek. AMG, zo schreven ze, houdt zich bezig met strategische grondstoffen
“Dat zal het volgende decennium vormgeven.” Het bedrijf heeft een “lange termijn relevantie voor de
toeleveringsketens van batterijen voor elektrische voertuigen en de strategische autonomie van Europa.” De
analisten adviseerden om AMG-aandelen te kopen. Belangrijk om te weten voor welke bank ze werken:
Deutsche Bank.
Schimmelbusch is ondanks nieuwe successen nog niet klaar met het verleden. Hij heeft onlangs een
onderneming ingeschreven in het handelsregister bij de rechtbank van Stendal. “Dat zal een rol spelen
rol op een dag”, zegt Schibu, de alchemist. Wat hij van plan is, houdt hij voor zichzelf. Alleen de
naam onthult hij: Metallgesellschaft AG."
(https://www.wiwo.de/unternehmen/industrie/heinz-schimmelbusch-ist-deutschlands-rohstoff-hoffnung/100142125.html)
Biografische schets
**Duitse-Oostenrijkse industrieel manager; sinds 2006 voorzitter van de raad van bestuur en mede-eigenaar van ... AMG (lithiumproducent); sinds 2008 voorzitter van de raad van toezicht van de Graphit Kropfmühl AG; 1989-1993 voorzitter van de raad van bestuur van de Metallgesellschaft AG (MG), sinds 1973 actief voor deze.**
**Oorsprong**
Heinz C. Schimmelbusch, kath., werd geboren op 15 juli 1944 in Wenen, maar groeide op in het Opper-Oostenrijkse Mühlviertel, waar zijn stiefvader een papierfabriek bezat. Zijn uit het Rijnland afkomstige vader, eveneens Heinz Schimmelbusch (†1981), was actief in de kernindustrie en bouwde in het Hessische Hanau de Nukem GmbH op met de productie van brandstofelementen.
**Opleiding**
Na het afronden van de matura (abitur) in 1962 aan het Wiener Jezuïeten-Kollegium Kalksburg, studeerde Sch. economie in Tübingen en sloot in 1967 af als diploma-econoom. Van 1967 tot 1971 was hij in Tübingen assistent aan het Economisch Wetenschappelijk Instituut. In 1970 promoveerde hij tot Dr. rer. pol. "magna cum laude". Een belangrijke keerpunt voor hem was dat hij tijdens zijn studie voor de universiteit economische referaten voor bedrijven hield en daarbij Karl Gustav Ratjen, de financieel directeur van de Metallgesellschaft (zie hieronder), een mentor vond.
**Werk**
In 1971 werkte Sch. als audit-assistent bij de accountant Alrevisio in Frankfurt/Main. In 1972 volgden stages bij de Amerikaanse banken Chase Manhattan, Morgan Stanley en Goldman Sachs ...
(https://www.munzinger.de/register/portrait/biographien/Heinz%20Schimmelbusch/00/19712)

Reacties