Mensenkennis. En wat doe je er dan mee?
Mijn zoektocht naar het begrip van de coach kwam op een keerpunt, na het bijwonen van een inspiratiemeeting van een groep coaches. Op zich was ik wel positief, maar in de zoommeeting werd naar mijn reactie gevraagd en ik was op zoek naar de economische kant van coaching en ik voelde de weerstand die ik wel vaker voel. Dat kan te maken hebben dat ik vaak een buitenstander ben... Maar er speelt ook iets tegen / tegenover de economen of de economie van nu.
En daar is misschien alle reden voor. De winnaars nemen alles, de verliezers blijven met lege handen, het klimaat lijdt onder de economie, de stikstofcrisis begrijpt niemand waarom boeren hun land moeten opgeven, voor de bouw en ander kapitaal.
Maar bij mij gaat het enkel om mensenkennis. Dat was de reden dat ik bij de coaches aanklopte. Coaches heb ik geleerd zijn hier niet erg opgesteld. Dat je in hun keuken komt kijken. Datzelfde merkte ik wel bij Beleggers en economen, maar bij de coach had ik dat niet verwacht.
Mijn idee was, als ergens mensenkennis te vinden is, dan is het onder coaches. Maar goed, als dat zo is, wat doe je dan met die mensenkennis?
Uit mijn nu nog beperkte ervaring met coaches, ontstaat ook een nieuw inzicht: namelijk dit idee van kennis: Als je het hebt, kennis in het algemeen, of mensenkennis specifiek. Wat doe je er dan mee? Gebruik je het op de juiste manier?
En een stelling / boektitel die ook in me opkwam was deze: "Mensenkennis maar wereldvreemd:" coaching als economisch fenomeen.
Reacties