Alles is Risico
Alles is statistiek. Alles is taal. Alles is rekenen. Alles is ... risico. 
Laatst sprak ik met iemand die ik nog nauwelijks kende, door de telefoon, en in het gesprek hadden we het over een onderwerp van risico. Het kwam wat impliciet ter sprake. En ik vroeg op de man af: "vind je dat geen risico?" O.i.d. En zijn reactie was nonchalant, dat het wel mee viel.
Later na dat gesprek kwam ik achter het feit waarom hij "het" geen risico vond, omdat ik een detail gemist had en met die informatie viel het risico-element weg.
Waar het om gaat is het gesprek. In een aansluitende mail vertelde hij dat hij de gang van het gesprek niet wilde onderbreken voor iets wat voor hem een detail was.
Maar kan je in een conversatie risico lopen? Ja natuurlijk. Stel dat iemand uitgebreid zit te vertellen, over een vakantie in Mexico en jij begint vervolgens over het pikante Mexicaanse eten en het massa-toerisme. Het gesprek zou zo maar dood kunnen vallen. Met het risico dus dat het contact ook sneller ten einde komt.
Het leven zit vol met risico, en ik schrijf dit als belegger. Een belegger neemt bewust (meestal) en afgewogen (al minder vaak) risico, maar dat is niet iets eigens aan beleggen. Het hele leven is doorspekt met risico en het gaat erom hoe je hiermee om gaat. Sommigen hebben een voorkeur voor risico-sporten en anderen juist niet. Sommige professies zijn risicovoller dan andere, zoals werk in de mijnen of op boorplatforms.
Het fenomeen risico speelt niet alleen op het individuele vlak maar ook bij een groep als geheel. Ik vind Nederland bijvoorbeeld typisch een cultuur hebben waar alle risico's afgedekt worden. (All-risk-cultuur)
Ook het sparen voor later, is m.i. een voorbeeld om risico's te willen beheersen. Dit is typisch het vlak waar nu grote problemen mee zijn, in vergelijking met andere landen in Europa waar die cultuur om zo ver vooruit te denken er niet is.
Terug naar het micro-niveau. Wanneer ik, toen ik jong was een meisje leuk vond en haar niet durfde aan te spreken was ik bang om risico te lopen. Maar wat voor een risico is dat? Gezichtsverlies? Imago is typisch wel een fenomeen waar risico exposure (blootstelling) zit. Hoe meer je boven het maaiveld uitsteekt, hoe groter de kans dat je negatieve aandacht krijgt. De vruchten aan de boom die het verst weg zitten zijn het lekkerste, of in beleggers- en risicotermen: de bloemen die aan de rand van de afgrond groeien zijn het mooiste.
--
-- een stap verder: de relatie tussen kwetsbaarheid en risico nemen.
Reacties