Winners Take All (Anand Giridharadas)
The elite charade of changing the world. Op het eerste gezicht lijkt dit boek een welkome aanklacht tegen de - de ondertitel zegt het al - verleiding van de business elite die zou streven naar een betere wereld, terwijl ze hun geld hebben verdiend aan de verslechtering ervan. Ik moet dan direct denken aan Bill Gates, de winnaar van filantropie terwijl hij zijn rijkdom vergaard heeft met precies die business praktijken die het daglicht niet verdragen.
Dus ja, over dit boek lees ik graag meer.
De indeling is eenvoudig:
1 but how is the world changed?
2 winwin
3 rebel-kings in worrisome berets
4 the critic and the thought leader
5 arsonists make the best firefighters
6 generosity and justice
7 all that works in the modern world
epiloog: andere mensen zijn niet je kinderen.
Hoe is de wereld veranderd. in 2010 verschijnt Piketty, in een klimaat van neoliberalisme dat alle andere ideologieën verdreven heeft: als de enkeling maar zijn geluk nastreeft komt het wel goed met het collectief. Geen reguleringen en geen staatsinterventies . Graag. En de business leiders hebben geen baat bij verandering van dit systeem.
Het win-win-paradigma werkt wel voor de grote bedrijven die al in de markt zitten, maar gaat gepaard met toenemende ongelijkheid. De productiviteit is overall sterk gestegen, maar de salarissen bleven achter. Volgens Economic Policy Institute in de tijd van 1973 tot 2014 is de productiviteit met 70% gestegen en de salarissen met (minder dan) 10%. De combinatie van het verbeteren van de wereld voor iedereen met maken van winst is niet perfect. Hoe kunnen de winsten dus eerlijker verdeeld worden?
Als je de sociale media mag geloven moet iedereen maar ondernemer worden. Maar zo schrijft AG dat komt de elite goed uit, want dan hoeven zij geen pensioenen of zorgverzekering te betalen, want iedereen verzekert zichzelf toch als ondernemer zijnde. Dit soort retoriek verhult in feite de macht die deze ondernemers hebben, en hopen te houden. Denk aan de Uber case (rechter Chen) die meende dat Uber-drivers toch als werknemers gezien zouden moeten worden. Geheel tegen het idee van Uber in.
TEdtalk and youtube is het huidige intellectuele klimaat. Waar je vroeger als intellectueel de staat of de machtige aanklaagde, zijn de TEDtalkers nu dienstig aan het neoliberalisme. De Toughtleader is niet meer dan een spreekbuis geworden van de corporate business. Voorbeeld, van top TED talker Amy Cuddy over gelijkheid voor vrouwen: voel je machtig en that's it. De cijfers laten gewoon zien dat de ongelijkheid niet afneemt in (zelfs) de corporate wereld.
Het oplossen van bedrijfsproblemen zorgt voor efficiency en winst, maar gaat ten kosten van privé issues die buiten beschouwing gelaten worden, omdat de mens als commodity wordt gezien, en haar waarde onder-geprijsd wordt in kosten-baten-analyse. Starbucks kan optimalisatie berekenen, maar dat leidt tot problemen binnen families doordat werknemers op uurbasis oproepbaar worden.
Filantropie dan. Hier brengt de schrijver het verhaal in van het verslavende medicijn tegen pijn OxyContin, waar Purdue en daarmee haar eigenaar de Sackler Familie miljardair is geworden. En toen werden ze filantroop, maar hun probleem erkennen, valt buiten deze liefdadigheid.
De wereld bestaat enkel nog uit diegenen die profiteren van globale kapitalisme en zij die de boot missen. En dat worden er steeds meer.
--
2016/08/winners-take-all
Dus ja, over dit boek lees ik graag meer.
De indeling is eenvoudig:
1 but how is the world changed?
2 winwin
3 rebel-kings in worrisome berets
4 the critic and the thought leader
5 arsonists make the best firefighters
6 generosity and justice
7 all that works in the modern world
epiloog: andere mensen zijn niet je kinderen.
Hoe is de wereld veranderd. in 2010 verschijnt Piketty, in een klimaat van neoliberalisme dat alle andere ideologieën verdreven heeft: als de enkeling maar zijn geluk nastreeft komt het wel goed met het collectief. Geen reguleringen en geen staatsinterventies . Graag. En de business leiders hebben geen baat bij verandering van dit systeem.
Het win-win-paradigma werkt wel voor de grote bedrijven die al in de markt zitten, maar gaat gepaard met toenemende ongelijkheid. De productiviteit is overall sterk gestegen, maar de salarissen bleven achter. Volgens Economic Policy Institute in de tijd van 1973 tot 2014 is de productiviteit met 70% gestegen en de salarissen met (minder dan) 10%. De combinatie van het verbeteren van de wereld voor iedereen met maken van winst is niet perfect. Hoe kunnen de winsten dus eerlijker verdeeld worden?
Als je de sociale media mag geloven moet iedereen maar ondernemer worden. Maar zo schrijft AG dat komt de elite goed uit, want dan hoeven zij geen pensioenen of zorgverzekering te betalen, want iedereen verzekert zichzelf toch als ondernemer zijnde. Dit soort retoriek verhult in feite de macht die deze ondernemers hebben, en hopen te houden. Denk aan de Uber case (rechter Chen) die meende dat Uber-drivers toch als werknemers gezien zouden moeten worden. Geheel tegen het idee van Uber in.
TEdtalk and youtube is het huidige intellectuele klimaat. Waar je vroeger als intellectueel de staat of de machtige aanklaagde, zijn de TEDtalkers nu dienstig aan het neoliberalisme. De Toughtleader is niet meer dan een spreekbuis geworden van de corporate business. Voorbeeld, van top TED talker Amy Cuddy over gelijkheid voor vrouwen: voel je machtig en that's it. De cijfers laten gewoon zien dat de ongelijkheid niet afneemt in (zelfs) de corporate wereld.
Het oplossen van bedrijfsproblemen zorgt voor efficiency en winst, maar gaat ten kosten van privé issues die buiten beschouwing gelaten worden, omdat de mens als commodity wordt gezien, en haar waarde onder-geprijsd wordt in kosten-baten-analyse. Starbucks kan optimalisatie berekenen, maar dat leidt tot problemen binnen families doordat werknemers op uurbasis oproepbaar worden.
Filantropie dan. Hier brengt de schrijver het verhaal in van het verslavende medicijn tegen pijn OxyContin, waar Purdue en daarmee haar eigenaar de Sackler Familie miljardair is geworden. En toen werden ze filantroop, maar hun probleem erkennen, valt buiten deze liefdadigheid.
De wereld bestaat enkel nog uit diegenen die profiteren van globale kapitalisme en zij die de boot missen. En dat worden er steeds meer.
--
2016/08/winners-take-all
-- juli 2023. Een soortgelijk boek is dat van Jan Eeckhout, de Profit Paradox. De grootste bedrijven brengen niet meer competitie maar juist hogere prijzen. Zo is de prijs van bier over de jaren heen enkel maar gestegen doordat de concurrentie afnam, omdat de biermarkt in handen van een enkel aantal producenten is gekomen, terwijl de wijnmarkt diverse en gefragmenteerd bleef. Bier werd duurder dan wijn, relatief gezien. De grote bedrijven behalen megawinsten en staan fiscaal en que regulering buiten spel van de overheden.
Reacties