Weerstand tegen mijn boek (2)

En ten tweede is er nog een laatste schets. Het boek is samen te vatten aan de hand van drie tabellen die inzicht geven in de drie profielonderdelen.

Maar er is nog een vierde tabel, namelijk dat van het onderscheid tussen: professional, zelfstandige en ondernemer. want juist hier zit de clou voor het ondernemend beleggen: dat kan alleen voor de zelfstandige en ondernemer, maar niet voor de professional die voor een financiële instelling werkt, want deze is onderdeel van een organisatie.

Het is aannemelijk te maken dat deze vierde tabel ook aansluiting moet krijgen bij het algehele risicoprofiel. Want een ondernemer zal meer risico nemen dan een zelfstandige, die weer meer risico neemt dan een professional. 

Waar zit de weerstand?

- bij het model. Dat model is een moderne versie van de productiviteitsmatrix.

- bij het idee dat een risicoprofiel uit drie of vier onderdelen bestaat, waaronder een biografie van de belegger. Dat maakt het persoonlijk en soms intimiderend want zoiets is persoonlijk.

- dat een risicoprofiel qua beleggen lijkt op een risicoprofiel als professional. Dit is een heikel punt. In mijn optiek is het risico dat iemand neemt, bepalend voor zijn succes. wanneer je te weinig risico neemt in je leven zal je als professional nooit doorgroeien tot CEO, en als belegger niet tot top-belegger.

- dat ik een outsider ben in de wereld van beleggen. Ik heb wel professionele ervaring bij een vermogensbeheerder, maar nooit als belegger, enkel als IT-professional.

- ik woon niet in Nederland. Men denkt soms dat ik hier hele dagen op het strand zit. Maar juist door in een ander land te wonen en werken heb ik veel meer zicht gekregen op (organisatie)cultuur, waar ik veel kennis, maar dus ook ervaring mee heb.

Wat wil ik? Het boek afmaken. Waar ik mee zit, is de twijfel of ik met de beperkte feedback die ik krijg het verhaal kan en moet afmaken, of dat ik toch een dieper review proces in moet.

Het punt is met reviewen, dat je de twijfel die je al hebt alleen maar versterkt en mensen automatisch weerstand bieden en de ideeën dus nog minder snel zullen omarmen. Die gedacht weerhoudt me ervan om verder met het boek te leuren en dan maar een minder compleet werk af te leveren. Maar wel met een unieke visie op beleggen, op de rol van de belegger in dat proces, en zijn risicoprofiel. Een boek dat in 4 tabellen is samen te vatten en waar iemand een eigen risicoscore kan berekenen en deze zo bespreekbaar te maken.

In een op een zwak moment van wanhoop schreef ik deze mail aan het groepje reviewers:

Onderwerp: Wie ben jij om dat te zeggen!

Berichtnavigatie

Bericht 11 van 728 Vorige Volgende

change-formatchange-format

Onderwerp:Wi

Beste,

Dit zei iemand tegen me, weliswaar niet letterlijk maar in essentie kwam het hier op neer: hoe durf ik, iemand zonder nagenoeg een track record, en als outsider in de wereld van beleggen, stellingen te verkondigen over dan wel professionele of ondernemende beleggers.

Ik heb tot nu toe redelijk wat reacties gehad, en die zijn denk ik op zich voldoende om dit boekproject tot een einde te brengen. Niet iedereen wil praten over risico, zeker niet in relatie met een eigen biografie. En op vragen, "heb je nu teveel of te weinig risico genomen in je leven," kan je ook moeilijk een antwoord verwachten. Zelf heb ik wel eens de vergelijking gemaakt met je been breken, of een arm. Wanneer je dat niet overkomen is, mag je ervan uit gaan dat je te weinig risico hebt genomen. Het is logisch dat mensen eerder te weinig risico nemen dan teveel. Ik praat uit ervaring - gelukkig niet mijn ervaring, maar wel die van iemand uit de familie - dat wanneer je te vroeg en teveel risico neemt, je nooit meer terug kunt naar een situatie waar je te weinig risico neemt. Als je eenmaal over de EDGE bent, is het vaarwel in je oude wereld. Zo kan je het fenomeen "Edge" ook zien, als een rand waar je binnen moet blijven.

Beleggen is wat mij betreft niet een sport, spel of professie, maar een levensfilosofie. Anders zou ik er niet dagen mee bezig willen zijn. A way of life.

Maar goed, over het boek. En de reacties.

De professionals kijken de kat uit de boom. De meeste mensen kennen mij niet, en dat komt omdat ik pas vrij laat een beleggersnetwerk ben gaan opbouwen. En op linkedin ziet men enkel Astor White, 16 jaar, en weinig anders en iets met organisatieadvies. Dus wie ben ik om zo'n boek te schrijven over beleggen en over risico?

Ik heb aan een aantal van jullie gevraagd welk profiel beter was, een open profiel of één waar een absolute score uit komt. Wanneer je de biografische, productieve en risico Edge optelt, kan je tot een algeheel risicoprofiel komen, met als uitkomt één getal. bv 78!

Daar is weerstand tegen, dat merk ik. En toch zet ik op die weg door. En dat komt juist doordat ik dit boek geschreven heb. Ik ben in mijn professionele leven begonnen vanuit de techniek (en cijfers), toen heb ik die af willen zweren en heb ik me 100% op taal (en cultuur) gestort, en nu is het tijd om beiden te combineren. Tegenstellingen trekken elkaar aan, als het goed is. Voor BLM is het daarvoor nog te vroeg wellicht, en dat is ook een andere discussie.

Maar cijfers geven inzicht. Je kan profielen met elkaar vergelijken, en dat is nodig wanneer je in - de beleggers society 1.0, bv - wil samenwerken met andere professionals. Of gewoon op een andere manier. Het gaat niet om het getal, maar om de discussie. Wanneer een HRM een gesprek aangaat met een nieuwe kandidaat belegger, dan moet de discussie gaan over een trackrecord. En het enige wat de HRM dan heeft is een stukje... biografie!

Iedereen die tot nu toe gereageerd heeft blijf ik inzicht geven in het vervolg. Dank je voor het luisteren.

Met vriendelijke groet, 

Hans