Je huid op het spel zetten
De fotograaf, Atif Saeed, maakte deze foto waarna hij nog net - of net niet - veilig in zijn auto kon terugspringen, dat is het risico van de natuurfotograaf. Oover Skin in the game gesproken?
Boek I. inleiding
"Skin in the game," "jugarse la piel," "iets te verliezen hebben," of je huid op het spel zetten omvat vier thema's:
a.de onzekerheid en de faalbaarheid van de kennis (praktisch en wetenschappelijk), of in woorden die minder hoffelijk zijn, de bullshit detector.
b. de symmetrie in menselijk aangelegenheden (gelijkheid, verantwoordelijkheid en reciprociteit)
c. uitwisseling van informatie in de transacties
d. la rationaliteit in complexe systemen en in de werkelijke wereld
Skin in the game is noodzakelijk voor gelijkheid, effectiviteit en risicobeheer: is noodzakelijk om de wereld te begrijpen. Het handelt als een filter voor bullshit detectie, omdat het 't verschil tussen theorie en praktijk laat zien, en tussen werkelijk kennis en cosmetische kennis. Tussen de academie en de werkelijke wereld. In tweede plaats laat het zien waar distortie van symmetrie en wederkerigheid (reciprocity) in ons eigen leven een rol spelen. Bijvoorbeeld dat als je risico neemt ook verantwoordelijkheid draagt en niet dat anderen voor jouw fouten op moeten komen. In derde plaats gaat dit boek over informatie die we met anderen moeten delen (zoals in geval van een tweede-hands-autodealer) Vier, het is een essay over rationaliteit en van de proof of life (time).
In vroeg tijden werd de maatschappij geregeerd door leiders die ook risico's namen. Zoals Julio Cesar, Alexander de grote Napoleon stonden zelf in de vuurlinie. Tegenwoordig (met de komst van bureaucratie) is dat niet meer zo. Dit is een structuur waar het team gescheiden is van de consequenties van hun handeling. Om dit probleem op te lossen is er decentralisatie van macht, om zo het aantal mensen dat betrokken is te begrenzen. Decentralisatie is gebaseerd op het eenvoudige idee dat het makkelijker is om macro-shit te maken dan micro-shit. Decentralisatie reduceert de grote structurele a-symmetrieën.
Systemen leren door eliminatie. Door de "Via negativa" (i.e: we weten eerder wat fout is dan wat goed is, dus kennis groeit door aftrekken). Het is ook eenvoudiger te weten dat er iets fout is dan dat er een oplossing is. Zie Antifragile) Als we niet iets te verliezen hebben, komt er geen evolutie. Dus iets te verliezen hebben houdt de menselijke hoogmoed (soberbia) onder controle.
Een panorama van symmetrie: Hammurabi's wet luidde dat iemand die een fout maakt bij de constructie ter dood wordt veroordeeld. Dit is ook terug te vinden in de Bijbel: oog om oog. Evolutie van morele symmetrie:
1. Hammurabi, oog om oog
2. Heb je naaste lief (leviticus 19,18) Metaexperts beoordeeld door meta-metaexperts
3. De Zilveren regel: doe wat jij niet wilt dat u geschiedt ook een ander niet
4. Gouden regel: doe wat jij wilt hoe jij behandeld wordt, behandel ook anderen zo
5. Doe alleen dat waarvan je wilt dat het een universele wet wordt (Kant, 1785)
Taleb vindt deze vijfde regel te moeilijk: het universele gedrag ziet er op papier goed uit,
maar in de praktijk is het desastreus.
De zilveren regel is robuuster. Omdat het uitgaat van eigen zaken en niet die van andermans zaken.
Gedraag je met je ouders zoals jij wilt dat jouw kinderen met jouw omgaan (in de toekomst): Isocrates. Moderne variant: ik ga naar de begrafenis van anderen opdat zij naar de mijne gaan.
Modern, anno nu (Fat Tony): wees aardig tegen iedereen. Maar wanneer iemand macht over je probeert uit te voeren, voer macht over hem uit. Volg niet het advies van iemand die zijn leven verdient met advies geven, behalve wanneer zijn adviezen onder straffen zijn onderhevig (geweest).
Andere uitspraken (FT): ik wil niet winnen in een debat, ik wil altijd winnen.
We zijn veel beter in actie dan in begrip. Je weet misschien mentaal niet waar je heen gaat, maar wel in je acties. Predictie (in woorden) houdt geen relatie met speculatie (van handelen).
Je geest op het spel zetten: Als je geen risico neemt met je eigen meningen, dan ben je niets waard.
Ambachtslieden stoppen hun geest in hun werk. En de kwaliteiten om dingen te doen is anders dan die van de kwaliteit om dingen te verkopen. Helden waren geen boekenwurmen (library rats).
Hoe verhoudt dit zich tot de rest (concierto)? De Zwarte Zwaan (Fooled by Randomness) ging over geluk. Convexiteit en complexe voorvallen was onderwerp van Antifragiel. En Skin in the game is een vervolg op Antifragiel: je moet je niet tot antifragiel converteren ten koste van anderen. Asymmetrie en risico provoceren onevenwichtigheden, en in theorie: systematische ruïne.
De - kortere - samenvatting de rest van het boek.
Book II, “A First Look at Agency,” gaat over symmetrie en agency risico. Het gaat over schalen en het verschil tussen het individu en het collectief. Over de grenzen van globalism & universalism.
De grootste asymmetrie gaat over de minderheidsregel, waar bijvoorbeeld moslims met halal vlees de norm zetten voor een hele industrie (omdat het zo goedkoper is).
“Wolves Among Dogs,” gaat over slavernij in onze samenleving, over werknemers versus contracters.“Being Alive Means Taking Certain Risks” levert je meer overtuiging op en laat het verschil zien tussen echt leven en verbeelding. Trump won de verkiezingen ondanks zijn fouten, maar omdat hij risico's nam. De IYI (The Intellectual Yet Idiot," begrijpt niet dat skin in the game betekent dat je de wereld begrijpt, en beter dan diegenen die lesgeven.
Het Lindy-effect (hoofdstuk acht , zie ook Antifragiel) gaat over experts, over loodgieter die dat wel zijn, maar klinische psychologen die het niet zijn.
... Boek acht over, “Risk and Rationality,” is ene pijler van de gedachte van het werk van Talen in het algemeen en Skin in the game specifiek. Rationaliteit kan je niet los zien van risico en skin in the game. "Alles gaat om acties en niet om woorden."
Deel II.
Wie schildpadden vangt moet ze ook zelf eten (is taai vlees). De les van de auteur is om advies niet op te volgen omdat het goed is voor jou maar voor de ander die het geeft. Het ethische is altijd meer solide dan het legale. Met de tijd verandert het legale in ethiek, nooit andersom. Wetten komen en gaan, ethiek blijft. Gelijkheid bij onzekerheid, Caveat emptor (pas op wat je koopt). Sharische wetgeving (oog om oog) is symmetrisch. Niemand van de participanten in en transactie mag zekerheid hebben over het resultaat wanneer de andere partij slechts onzekerheid heeft. De analyse van Kant: de theorie is veel te theoretisch voor ons mensen. Nietzsche: medelijden / sympathie voelen tegenover iedereen wordt een tirannie voor jezelf, mijn goede buur. Definitie van algemeen goed: dat waarin men risico aanneemt, plaats of ruimte waar de rest je behandelen zoals jij hen behandelt, waar iedereen de zilveren regel toepast. Geoff en Vince Graham: op de federale schaal ben ik liberaal
op de schaal van de staat ben ik republikein / op lokale schaal ben ik democraat / met mijn familie en vrienden ben ik socialist.
Deel III - Die enorme symmetrie. De meest intolerante wint. De macht van de obstinate minderheid.
Bekend fenomeen (inmiddels) al het vlees is halal. Dat is goedkoper dan steeds uitzonderingen te maken. Een oprecht man zal nooit misdadige handelingen uitvoeren, maar een misdadiger kan best in legale handelingen participeren. Als er op een feest 10% vrouwen zijn kan je alleen bier schenken.
Genen volgen de wet van de meerderheid, talen volgen de regel van de minderheid. Talen reizen, genen niet zo zeer. Dezelfde regel zien we bij #Brexit. De obstinate minderheid neemt de macht. De VS werkt zo goed als ze werkt omdat het een federale staat is en geen republiek. Dus sommige staten zullen aan de minderheidsregel luisteren, maar niet alle staten! Revoluties zijn ook een typisch voorbeeld van obstinate minderheden. De vooruitgang van de maatschappij is werk van een kleine groep mensen. De maatschappij evolueert niet door consensus.
Wat tegenstellingen van het collectief. Antifragiel: het gemiddelde representeert niks wanneer systemen niet lineair zijn en asymmetrisch net als de minderheidsregel. Een stap verder: het gemiddelde gedrag van die intervenieert op de markten leert ons niet het algemene gedrag van de markt kennen. En... psychologische experimenten met individuen die afwijkingen laten zien, zorgt er niet voor dat we automatisch begrijpen het gedrag van geaggregeerde elementen noch dat van het totaal begrijpen. En het laat ook ook niet inzien hoe groepen werken. Of bij markten: het kan nodig zijn dat er een zeker gedrag idiosyncratisch van een individu (irrationeel geacht in eerste instantie) opdat er een efficiënte functioneren op collectieve schaal komt. Dus: individuen hebben niet nodig te weten waar ze heen gaan, maar markten wel.
Wolven tussen honden. Hoe je op een legale manier de macht over iemand anders kan krijgen.
Girovagos, waren vrij celibataire monniken. maar werden toch door de kerk verboden. Waarom? Omdat ze te vrij waren. Voor een georganiseerde kerkelijk instituut is vrijheid het laatste wat je wilt: stabiliteit, verandering van gewoontes en gehoorzaamheid. Dus elke organisatie wil van haar leden vrijheid afnemen. Hoe domineer je dan die mensen? Door psychologische manipulatie. En door ze iets te laten verliezen (skin in the game) wanneer ze niet gehoorzamen. Bij de maffia heten de Made Men, binnenkomers en kunnen Vapuleados worden wanneer de baas verdenkt dat ze niet loyaal zijn, waarna ze in een grafkist eindigen. Iedereen die werknemer is geweest op een moment in zijn leven moet duidelijke signalen van onderwerping voelen. De bedrijfsman heeft de naam van zijn bedrijf geheel geïmpregneerd. Door de crisis (2000) verdwenen deze bedrijfsmannen. Maar er kwam employability voor in de plaats. De theorie van Ronald Coase van de onderneming stelt dat een werknemer meer waard is binnen het bedrijf dan erbuiten. Meer waarde voor het bedrijf dan voor de markt. In de markt moet iedereen zijn contract onderhandelen maar / en dat kost geld. Binnen een bedrijf vallen die kosten weg. Expats zijn ultieme vorm van slaven. Hoe verder weg van het bedrijfscentrum hoe meer je wil dat deze persoon doet wat je zegt en niet voor eigen rekening gaat handelen. Loss aversie: het belangrijkste is niet wat een persoon heeft of niet. Het is belangrijk wat hij vreest te verliezen. Hoe meer, hoe fragieler.
Wanneer anderen hun huid op het spel zetten voor jou. "Om ethische beslissingen te nemen kan je niet vast zitten in een dilemma tussen het particuliere (vrienden en familie) en het algemene." James bond heeft geen kinderen. "Om vrij te zijn van conflicten moet je geen vrienden hebben."
Hoe zorg je voor zelfmoordterroristen dat ze hun huid verspelen? Laat de familie van deze betalen voor de terreur!
Levend zijn betekent risico's nemen. De christelijke religie is belangrijk omdat Jezus zijn huid verspeelde. De religie is zo opgezet dat hij zowel God is als mens en leidt. Hij nam dus risico's, en belangrijker, risico's voor de anderen / de rest. Waarom won Donald Trump. Omdat iedereen zijn tekort zag. Hij was een echt mens en hij had wat te verliezen. Littekens tonen aan dat iemand zijn huid op het spel heeft gezet. Mensen weten wie dan zijn gezicht laat zien en wie niet.
Intellectueel maar Idioot. Is een figuur uit de moderniteit. Het verschil tussen wetenschap en sciëntisme (doen alsof iets wetenschappelijk is) ImI zijn wat Nietzsche bildungsphilisters noemde. Opgeleide Filisteos. Een ImI begrijpt eerste orde logica (de eerste impact van een keuze), maar niet tweede orde (neveneffecten) en heeft zich in het verloop van de geschiedenis vergist in Irak, Libië (het werd niet beter na afzetten dictator), Syrië, Lobotomie, Urbanistische planning, Dieet met lage Carbo's, etc... Maar houdt vast dat zijn houding die hij nu aanneemt de juiste is.
Ongelijkheid en je huid op het spel zetten. Een belangrijk deel van dit hoofdstuk gaat over Piketty, zijn boek over ongelijkheid en dat Taleb het er niet mee eens is. Omdat hij statistiek niet goed gebruikt. De ongelijkheid zit in de staart en laat zich dan niet uitdrukken door gemiddelden. De schoenmaker benijdt de schoenmaker. Niemand is profeet in zijn eigen land. Wat Piketty had moeten doen is aan de arbeiders in zijn land vragen wat hun probleem is en wat ze willen. De rijke één-procent die ze toch niet kennen doet deze mensen niks!
Een expert Lindy genaamd. Het lindy effect is dat wanneer iets 100 dagen duurt de kans dat het nog 100 dagen duurt groot is. Het fragiele reageert op een asymmetrische manier tegenover volatiliteit en andere stress agenten, dat wil zeggen ondergaat meer schade dan baten wanneer het zich aan die agenten bloot stelt. De aard van Lindy past zich toe op het ouder worden - maar dan omgekeerd - dat betekent wanneer de levensverwachting verhoogd wordt met de tijd, geconditioneerd door overleving.
Iemand is vrij per definitie juist door die wiens bestemming niet afhankelijk is essentieel of direct van de evaluatie van zijn delen. Beoordeeld worden of geëvalueerd worden door anderen is alleen belangrijk als je aan oordeel onderworpen wordt in de toekomst en niet alleen in het heden. Zonder controle is een academie (door het tekort aan risico nemen) verword tot een spel van rituelen publicaties en autoreferenties. Wittgenstein dacht precies andersom: kennis in elk geval is contrair aan een sport competitie. En hij zei: alles dat meedoet aan een competitie vernietig de kennis.
Overzicht van grootouders wijsheid:
. zure druiven. cognitieve dissonantie.
. verlies aversie (Seneca)
. negatief advies (via negativa). Het goede is niet zo goed als de afwezigheid van het slechte (Ennio en later Cicero)
. je huid op het spel zetten: Je kan niet kauwen met de tanden van een ander (joods gezegde)
. antifragiliteit: cicero: wanneer onze geest kalm is, kan er een bij komen om ons te steken.
. tijds' disconto. Beter een vogel in de hand dan tien in de lucht.
. gekheid van de menigte: Nietzsche, gekheid is sporadisch bij een individu, maar het is de regel in groepen
. minder is meer: de waarheid verliest in la trifulca excesievo.
. overmatig (zelf)vertrouwen: ik verloor geld door overmatig vertrouwen (Erasmus)
. de paradox van voortgang. en de paradox van keuze. Een bankier uit New York vist in Griekenland en zegt tegen de griek: je kan geld verdienen in New York en hier komen om vakantie te vieren. Dat doe ik al zegt de griek.
Boek VI. Chirurgen moeten niet op chirurgen lijken. Welke chirurg kies je, die lijkt op een slager of iemand met fijne handen precies zoals je zou verwachten van een chirurg? De eerste omdat deze ondanks tegenslagen gegeven zijn postuur toch chirurg is geworden. Meer moeite heeft gedaan.
(kies altijd bij het huren / aannemen de agent die het meeste succes heeft, hij de afhankelijk is van een solide historie, welke details je het minst kan begrijpen). "Neem nooit een academicus aan, behalve voor een functie waar hij aan rituelen deelneemt om artikelen te schrijven en examens te maken." "Net zoals een gevraagd man in een Ferrari rijdt, die lijkt rijker dan een slecht uitziende multimiljonair, op dezelfde manier lijkt het sciëntisme meer wetenschappelijk dan echte wetenschap." "Het echte intellect moet niet intellectueel lijken." Te vergelijken met een sportschool. Lijkt ook prachtig, maar is net sciëntisme, niet wetenschappelijk.
Alleen de rijken zijn vergiftigd: de preferenties van de anderen. De rijken wanneer ze hun fortuin vergaren verliezen hun experimentele mechanismen om hun huid op het spel te zetten. Ze gaan in luxe restaurants eten, drie Michelin-sterren, waar ze minimaal eten ontvangen tegen kostprijs en
hun champagne op 300% wordt aangeboden. Niemand zal zeggen dat ze slachtoffer zijn, maar.. ze worden vergiftigd. venenum in auro bibitur.
Hetzelfde geld voor onroerend goed. De meeste mensen zijn gelukkig in kleine buurten.
Facta, non verba. Zoals de kop van het paard dat bij the godfather in bed gevonden wordt, naast een executive die de boodschap direct begrijpt: dit is een offerte die je niet kan afwijzen. De fotocamera om je huid op het spel te zetten. Vroeger in kleine gemeenschappen kende iedereen elkaar. Nu in de anonimiteit, is het voldoende om een
foto te maken van iemands slechte gedrag om hem macht over hem uit te oefenen. Hij weet niet wat je gaat doen, maar de onzekerheid is voldoende dwingend.
De feiten zijn waar, de (nieuws)berichten vals. Journalistiek is niet compatibel met Lindy. Informatie gaat van mond tot mond en circuleert in twee richtingen. Zijn huid op het spel leggen creëert diversiteit, niet monocultuur. Zoals bij journalisten. Die zijn zo fragiel omdat ze weinig verdienen dat ze erg manipuleerbaar zijn, en eerder luisteren naar hun bazen dan naar hun lezers.
Merchandizing van de deugd. Het is immoreel om zich tegen de markt te verzetten en niet in een hut of een grot te wonen ver van de markt af. Maar het is immoreler om de deugden van onze leven te verdedigen zonder de directe consequenties aan te nemen. "Als je privéleven in conflict komt met je meningen, verander dan van mening en niet van leven." Als je privé-handelingen zich niet kunnen generaliseren, dan is het dat je ideeën niet algemeen zijn. De deugd-merchandisers zijn die hotels waar op de badkamer hangt: "let op het milieu en gebruik je handdoek langer." Maar deugd is niet iets
wat je kan publiceren. "Zijn of lijken, esse quam videri." Moed is de enige deugd die je niet kan falsificeren.
Vrede zonder inkt noch bloed. Een van de problemen van de interventionist (hij die pretendeert de anderen / wereld te helpen door in hun zaken zich te bemoeien) is dat ze het evenwicht verstoren in het gebied waar ze zich bemoeien en is inherent in de menselijk zaken. De wet van de jungle betekent vooral: samenwerken.
Hetzelfde geld voor onroerend goed. De meeste mensen zijn gelukkig in kleine buurten.
Facta, non verba. Zoals de kop van het paard dat bij the godfather in bed gevonden wordt, naast een executive die de boodschap direct begrijpt: dit is een offerte die je niet kan afwijzen. De fotocamera om je huid op het spel te zetten. Vroeger in kleine gemeenschappen kende iedereen elkaar. Nu in de anonimiteit, is het voldoende om een
foto te maken van iemands slechte gedrag om hem macht over hem uit te oefenen. Hij weet niet wat je gaat doen, maar de onzekerheid is voldoende dwingend.
De feiten zijn waar, de (nieuws)berichten vals. Journalistiek is niet compatibel met Lindy. Informatie gaat van mond tot mond en circuleert in twee richtingen. Zijn huid op het spel leggen creëert diversiteit, niet monocultuur. Zoals bij journalisten. Die zijn zo fragiel omdat ze weinig verdienen dat ze erg manipuleerbaar zijn, en eerder luisteren naar hun bazen dan naar hun lezers.
Merchandizing van de deugd. Het is immoreel om zich tegen de markt te verzetten en niet in een hut of een grot te wonen ver van de markt af. Maar het is immoreler om de deugden van onze leven te verdedigen zonder de directe consequenties aan te nemen. "Als je privéleven in conflict komt met je meningen, verander dan van mening en niet van leven." Als je privé-handelingen zich niet kunnen generaliseren, dan is het dat je ideeën niet algemeen zijn. De deugd-merchandisers zijn die hotels waar op de badkamer hangt: "let op het milieu en gebruik je handdoek langer." Maar deugd is niet iets
wat je kan publiceren. "Zijn of lijken, esse quam videri." Moed is de enige deugd die je niet kan falsificeren.
Vrede zonder inkt noch bloed. Een van de problemen van de interventionist (hij die pretendeert de anderen / wereld te helpen door in hun zaken zich te bemoeien) is dat ze het evenwicht verstoren in het gebied waar ze zich bemoeien en is inherent in de menselijk zaken. De wet van de jungle betekent vooral: samenwerken.
Zelfs de roofdieren gooien het op een akkoord met hun prooi.
De geschiedenis is in principe vrede die verstoord wordt door oorlogen. De menselijke geest echter denkt dat het andersom is: we ziende oorlogen en vergroten ze uit, statistisch gezien. Er is teveel "via positiva" en te weinig via negativa. Net zoals in de wetenschap zelf: dit werkt (positieve resultaten) worden meer gepubliceerd dan "dit werkt niet".
Boek VII. Religie, geloven en zijn huid op het spel zetten. Wanneer de mensen praten over religie weten ze niet waarover ze het hebben. Het geloof vereist een inscriptiequotum. Zonder opoffering is er geen geloof (waardigheid). Is de Paus atheïst? Er zijn personen wiens woorden religieus zijn, maar wiens daden atheïstisch zijn. En andere zijn religieus in zijn handelingen en in zijn woorden (islamitische salafisten en zelfmoordterrroristen).
Het laatste boek is het hoogtepunt volgens de auteur, de climax waar het in feite om gaat - Risico en Rationaliteit. Hoe moet je rationeel zijn met rationaliteit? "Eerst moet je handelen voor overleving, daarna pas komt de waarheid, begrip en wetenschap." Anders gezegd, we hebben de wetenschap niet nodig om te overleven. Primum vivere, deinde philosophare. Drie denkers hebben over rationaliteit nagedacht:
1. Herb Simon bedacht: begrensde rationaliteit, We gebruiken shortcuts omdat we het geheel niet kunnen overzien.
2. Gerd Gigenzer meent dat sommige handelingen onlogisch lijken maar toch gehoorzamen aan meer diepliggende redenen.
3. Ken Binmore vindt niets irrationeels aan geloof, maar heeft het over voorkeuren die zich openbaren.
"Ver- of beoordelen van mensen voor hun geloofsovertuigingen is niet wetenschappelijk." Er is geen rationaliteit in geloven, er is rationaliteit in acties. Qua wetenschap is er een incompleetheid als het gaat om de wereld te beschrijven en begrijpen. "In hoeverre geloof je echt dat er iets gaat gebeuren en hoeveel ben je bereid daar voor te riskeren [zie: Wanna bet?]
Rationaliteit hangt niet af van explicerende en expliciete factoren, maar die gerelateerd zijn aan
alles dat bijdraagt aan de overleving en de ondergang / ruïne vermijdt. Niet alles dat gebeurt gebeurt door een reden, maar alles dat overleeft, overleeft door een reden! (Lindy effect).
De logica om risico te nemen. Het verschil tussen waarschijnlijkheid van het geheel (n observaties, 1 overleeft het niet) en waarschijnlijkheid in de tijd: een en dezelfde speculant die door de tijd steeds wint, totdat hij een verlies lijdt dat hij niet overleeft. Het gaat om dezelfde kans. Het moment om ergodiciteit uit te leggen, ruïne en nog een keer rationaliteit. Dus: Om succes te hebben moet je eerst (leren) overleven. Sinds Bernouille begonnen is met beslissingen met onzekerheid, is het merendeel van de wetenschappers (Sociale wetenschap) verkeerd aan de gang. Behalve Claude Shannon,
Ed Thorp, J.L. Kelly, etc. Resumerend: een situatie is niet ergodisch wanneer de probabiliteiten die geobserveerd worden in voorafgaande gevallen, niet toepasbaar zijn voor toekomstige processen.
De ruïne is onomkeerbaar.
Boek VII. Religie, geloven en zijn huid op het spel zetten. Wanneer de mensen praten over religie weten ze niet waarover ze het hebben. Het geloof vereist een inscriptiequotum. Zonder opoffering is er geen geloof (waardigheid). Is de Paus atheïst? Er zijn personen wiens woorden religieus zijn, maar wiens daden atheïstisch zijn. En andere zijn religieus in zijn handelingen en in zijn woorden (islamitische salafisten en zelfmoordterrroristen).
Het laatste boek is het hoogtepunt volgens de auteur, de climax waar het in feite om gaat - Risico en Rationaliteit. Hoe moet je rationeel zijn met rationaliteit? "Eerst moet je handelen voor overleving, daarna pas komt de waarheid, begrip en wetenschap." Anders gezegd, we hebben de wetenschap niet nodig om te overleven. Primum vivere, deinde philosophare. Drie denkers hebben over rationaliteit nagedacht:
1. Herb Simon bedacht: begrensde rationaliteit, We gebruiken shortcuts omdat we het geheel niet kunnen overzien.
2. Gerd Gigenzer meent dat sommige handelingen onlogisch lijken maar toch gehoorzamen aan meer diepliggende redenen.
3. Ken Binmore vindt niets irrationeels aan geloof, maar heeft het over voorkeuren die zich openbaren.
"Ver- of beoordelen van mensen voor hun geloofsovertuigingen is niet wetenschappelijk." Er is geen rationaliteit in geloven, er is rationaliteit in acties. Qua wetenschap is er een incompleetheid als het gaat om de wereld te beschrijven en begrijpen. "In hoeverre geloof je echt dat er iets gaat gebeuren en hoeveel ben je bereid daar voor te riskeren [zie: Wanna bet?]
Rationaliteit hangt niet af van explicerende en expliciete factoren, maar die gerelateerd zijn aan
alles dat bijdraagt aan de overleving en de ondergang / ruïne vermijdt. Niet alles dat gebeurt gebeurt door een reden, maar alles dat overleeft, overleeft door een reden! (Lindy effect).
De logica om risico te nemen. Het verschil tussen waarschijnlijkheid van het geheel (n observaties, 1 overleeft het niet) en waarschijnlijkheid in de tijd: een en dezelfde speculant die door de tijd steeds wint, totdat hij een verlies lijdt dat hij niet overleeft. Het gaat om dezelfde kans. Het moment om ergodiciteit uit te leggen, ruïne en nog een keer rationaliteit. Dus: Om succes te hebben moet je eerst (leren) overleven. Sinds Bernouille begonnen is met beslissingen met onzekerheid, is het merendeel van de wetenschappers (Sociale wetenschap) verkeerd aan de gang. Behalve Claude Shannon,
Ed Thorp, J.L. Kelly, etc. Resumerend: een situatie is niet ergodisch wanneer de probabiliteiten die geobserveerd worden in voorafgaande gevallen, niet toepasbaar zijn voor toekomstige processen.
De ruïne is onomkeerbaar.
Reacties