Evaluatie van een half jaar boeken lezen
En dan opeens is de tijd om. In een half jaar lees ik zo'n honderd boeken. Van het ene boek kom je in het andere. Je zou zo door kunnen gaan, maar ik kom erachter dat lezen belangrijk is, maar dat er meer is dan boeken. 
Toch blijf ik in een andere ritme wel doorlezen. Ik wil tegelijkertijd ook deze periode afsluiten met een terugblik. Wat doet dat lezen van al die boeken met je?
Heel algemeen gesteld, kom ik erachter - expliciet - dat er heel wat kennis is in de wereld. Heel veel. Niet alleen in boeken, maar "expertise" kan je daar toch wel uithalen. In de Zwarte Zwaan stelt Taleb hierover, wanneer hij de bibliotheek van Umberto Eco als voorbeeld neemt, dat mensen niet kijken naar de boeken die er niet staan. En dat een grote bibliotheek niet betekent dat je alles gelezen moet hebben.
Er is veel kennis, en lezen vermeerdert sommige delen van je eigen kennis, maar belangrijk voor mij was te voelen of zien dat je toch niet alles kan weten. Ik lees dus zeker niet om me veiliger te voelen. OF meer vertrouwen te hebben. Dat krijg ik wel door het lezen, wetende dat je niet alles kan weten. En de ene expert op dit gebied niet weet van de expertise op een ander gebied.
Je moet dus toch je aandacht ergens op richten. Algemene vorming is goed, als basis. Maar wie weet hoe groot dat fundament moet zijn, en hoeveel het je dan teruggeeft, in vormen van algemeen inzicht dat je later kan gebruiken.
Specifiek voor beleggen lees ik meer dan over beleggen algemeen. En ook hier kom ik tot een mening dat vele kennis in en van de financiële wereld versprokkeld ligt (1) en dat niet alle kennis en informatie klopt (2). Er zit veel bullshit tussen om het oneerbiedig te stellen. Daar kwam ik achter toen ik twee boeken las die rond hetzelfde tijdstip verschenen en waar overduidelijk naar voren kwam dat een auteur - die zijn verhalen erg goed verkoopt, maar waarvan je de inhoud goed moet afwegen op waarheid - niet op de hoogte was van de andere schrijver.
Verder staaft het lezen mijn eigen ontwikkelde theorie over productiviteit. En dat in lijn met het vorige argument, sommige auteurs erg veel nadruk leggen op verkoop (productiviteit). Dat zie je vooral bij consultants. Het boek Krachtig van MCord over Netflix is zo'n voorbeeld. Het is niet dat ze liegt, maar ze vertelt enkel haar zijde van het verhaal.
Dat merk ik ook steeds weer, dat er aan elke theorie of verhaal wel een tweede kant zit. Een andere visie.
Dan zijn er boeken en schrijvers die me meer boeien dan anderen. Hier bij het lezen geldt zeker een 20-80-regel: 20 procent van de boeken geven me 80% van de inspiratie, motivatie en of kennis.
...
--
Toch blijf ik in een andere ritme wel doorlezen. Ik wil tegelijkertijd ook deze periode afsluiten met een terugblik. Wat doet dat lezen van al die boeken met je?
Heel algemeen gesteld, kom ik erachter - expliciet - dat er heel wat kennis is in de wereld. Heel veel. Niet alleen in boeken, maar "expertise" kan je daar toch wel uithalen. In de Zwarte Zwaan stelt Taleb hierover, wanneer hij de bibliotheek van Umberto Eco als voorbeeld neemt, dat mensen niet kijken naar de boeken die er niet staan. En dat een grote bibliotheek niet betekent dat je alles gelezen moet hebben.
Er is veel kennis, en lezen vermeerdert sommige delen van je eigen kennis, maar belangrijk voor mij was te voelen of zien dat je toch niet alles kan weten. Ik lees dus zeker niet om me veiliger te voelen. OF meer vertrouwen te hebben. Dat krijg ik wel door het lezen, wetende dat je niet alles kan weten. En de ene expert op dit gebied niet weet van de expertise op een ander gebied.
Je moet dus toch je aandacht ergens op richten. Algemene vorming is goed, als basis. Maar wie weet hoe groot dat fundament moet zijn, en hoeveel het je dan teruggeeft, in vormen van algemeen inzicht dat je later kan gebruiken.
Specifiek voor beleggen lees ik meer dan over beleggen algemeen. En ook hier kom ik tot een mening dat vele kennis in en van de financiële wereld versprokkeld ligt (1) en dat niet alle kennis en informatie klopt (2). Er zit veel bullshit tussen om het oneerbiedig te stellen. Daar kwam ik achter toen ik twee boeken las die rond hetzelfde tijdstip verschenen en waar overduidelijk naar voren kwam dat een auteur - die zijn verhalen erg goed verkoopt, maar waarvan je de inhoud goed moet afwegen op waarheid - niet op de hoogte was van de andere schrijver.
Verder staaft het lezen mijn eigen ontwikkelde theorie over productiviteit. En dat in lijn met het vorige argument, sommige auteurs erg veel nadruk leggen op verkoop (productiviteit). Dat zie je vooral bij consultants. Het boek Krachtig van MCord over Netflix is zo'n voorbeeld. Het is niet dat ze liegt, maar ze vertelt enkel haar zijde van het verhaal.
Dat merk ik ook steeds weer, dat er aan elke theorie of verhaal wel een tweede kant zit. Een andere visie.
Dan zijn er boeken en schrijvers die me meer boeien dan anderen. Hier bij het lezen geldt zeker een 20-80-regel: 20 procent van de boeken geven me 80% van de inspiratie, motivatie en of kennis.
...
--
-- foto: Yaroslav Shuraev
Reacties