Extremen in onze cultuur: Incels versus La Manada

Ik had nog nooit van de term Incel gehoord, involutary celibate. Wanneer je er hier in het Spaans op zoekt (celibato involuntário) dan verschijnen er allerlei katholiek gerelateerde termen die het celibaat als gedeelde noemer hebben. Maar Incel op de Spaanstalige wikipedia bestaat nog niet, ook in de Nederlandse versie niet trouwens, wel in het Engels, "Incels," een term die volgens de online encyclopedie voor het eerst in 1993 werd gebruikt voor een persoon of beter gezegd een community / want het gaat om groepen en om cultuur - die onvrijwillig celibatair zijn, en "dus" om die mannen die vrouwen haten. (laatste update van de pagina in wikipedia, 29 april 2018).

Onze cultuur anno 2018.

Het incident vond plaats in Toronto, een grote stad in Canada.

Aan de andere kant van de oceaan, doet een rechter in de Spaanse provincie Navarra uitspraak over een groepsverkrachting van La Manada een groep dronken feestvierders in St Fermin, waaronder een militair een een politieagent (guardia civil). De vijf zwaar gebouwde mannen worden vrijgesteld van verkrachting, en enkel veroordeeld voor "abuso" (misbruik) wat juridisch een veel zwakker delict is. Negen jaar gevangenisstraf. In Spanje, maar vooral ook internationaal is er volop kritiek op deze uitspraak. In Duitsland schrijft een krant, wanneer komt er nu eens een eind aan het Spaanse machisme?

Twee extremen in onze cultuur. En ik vraag me af wat de gezamelijke noemer in beide gevallen is, zou het een uiting van boosheid kunnen zijn? Een verkrachting die wordt ingegeven door een diep geworteld gevoel van boosheid (woede) die op de zwakkere in de samenleving wordt gespiegeld; de prooi die wordt aangevallen door een "sterke" man of mannen?

...

Maar weet ik nu iets over deze culturen, die van Toronto of Canada of van de subcultuur Incels, of van de Spaanse (macho)cultuur?
Cultuur is een fenomeen dat zich statistisch openbaart: de aantallen, de verzamelingen, etc bepalen of iets cultuur genoemd mag worden, en of iets van deze tijd is. Een enkele verkrachtingszaak zegt niets over het aantal van deze misdaden: zijn er in Spanje meer verkrachtingen dan in Nederland en hoe zit het gemiddelde van beide landen ten opzichte van Europa? Kent u deze parameters?
En de Incels? Hoeveel van die gasten zijn er nu precies? Maakt de Toronto-incel deel uit van een groep en gaat het enkel om vrouwenhaat of zit er meer achter, is er een soort ideologie? Of hebben we hier te maken met een typisch van deze tijd moment-of-fame-fenomeen?

Spanje gaat nogsteeds gebukt onder het imago van een macho-cultuur hetgeen in mijn visie en als inwoner van het land nog steeds van toepassing. Maar wanneer je de statistieken van huiselijk geweld erbij haalt, en die dan vergelijkt met Europa als gemiddelde en Nederland als voorbeeld van een feminiene cultuur, klopt het imago dan nog met de realiteit?
Daarvoor vond ik twee grafieken, de eerste van het aantal slachtoffers van sexueel geweld in Spanje, waar een afnemende trend zichtbaar is over de afgelopen jaren, en als tweede een studie van een Europees agentschap over fundamentele rechten, "de enige studie van dat niveau" en daaruit blijkt dat het geweld in Spanje onder het gemiddelde ligt.

Of daarmee het imago van machistische cultuur daarmee definitief de prullenbak in moet is natuurlijk niet gezegd. Maar imago is niet hetzelfde als cultuur.

Aantal slachtoffers van sexueel geweld in Spanje

via website ahorasemanal.es

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Begraven of cremeren?

Het grootste bordeel van Europa