Productieve valkuilen (2)
Een productieve valkuil heeft met de structuur van de organisatie te maken, die ervoor zorgt dat een sterkte (eigenschap), ook als een zwakte kan voordoen. Bijvoorbeeld wanneer die kracht doorslaat.
Een voorbeeld vond ik enige tijd geleden, bij transitiekunde. Iemand die zich specialiseert in het vak wordt expert en zal alles van het vakgebied weten. Alle experts hebben een valkuil. "Harvard Psychologist" Steven Pinker noemt dit zelfs de number one communication mistake: "there are many battles of history that were lost because of botched communication," door wat hij noemt, het fenomeen van the curse of knowledge.
This cognitive bias basically means that "when you know something, it's extraordinarily difficult to know what it's like not to know it," ... . "Your own knowledge seems so obvious that you're apt to think that everyone else knows it, too." The problem with that, he says, is that you're more likely to use jargon that most people don't understand, to skip steps and explanations, and to rely on abstractions instead of describing things in concrete terms. (bron: CNBC)
Meer specifiek hebben andere productieve valkuilen te maken met elk type expertise waarin iemand door zijn passie kan doorslaan en elk probleem zal reduceren tot de expertise van zijn gebied.
Zo,
De transitiemanager, ziet dus alleen en overal transities. Daar is hij voor opgeleid, het is zijn passie en wil zijn publiek hiermee van dienst zijn. Alle mogelijke symptomen passen dus in het beeld van en transitie. En de transitie kan maar niet groot genoeg zijn. Deze huidige transitie is groter dan alle voorgaande transities, want ik maak deze nu mee.
Voor een interim-manager is alles tijdelijk, en kan hij of zij de boel kantelen en draaien en veranderen naar zijn eigen wens, vaak ingefluisterd door de opdrachtgever. De innate wens leeft om de organisatie te wijzigen, want als dat niet nodig zou zijn, zou zijn job er niet zijn. Consultants zullen altijd iets vinden bij de "klant" waar ze werken en het is een bekend adagium dat de consultant verantwoordelijk is voor (de verkoop van) zijn eigen werk. Dito voor een change manager. Geen enkele veranderingsmanager zal stellen dat het wel mee valt met de benodigde verandering. En dat de organisatie het zelf wel kan.
Een verkoper zal zijn product in overtreffende trap verkopen. Laatst nam ik de telefoon op en toen hoorde ik in de eerste zin dat ik twee vliegtickets zou ontvangen, de verkoopargumenten worden steeds groter, het vak is ook aan inflatie onderhevig, net als de economie als geheel.
Vooral populaire schrijvers vallen in deze valkuil, ze komen met glorieuze titels zoals ALS de dollar valt, met een schrikbarend scenario van wat er kan gaan gebeuren. En jaren, soms tientallen jaren later blijkt dat er nog niets gebeurd is. Ondertussen is de schrijver aan zijn nieuwe schrikbeeld begonnen, en het verkoopt goed. Totdat er een moment komt dat zijn geloofwaardigheid te sprake wordt gesteld.
--
2013/10/productieve-valkuilen-hulp-vragen
Een voorbeeld vond ik enige tijd geleden, bij transitiekunde. Iemand die zich specialiseert in het vak wordt expert en zal alles van het vakgebied weten. Alle experts hebben een valkuil. "Harvard Psychologist" Steven Pinker noemt dit zelfs de number one communication mistake: "there are many battles of history that were lost because of botched communication," door wat hij noemt, het fenomeen van the curse of knowledge.
This cognitive bias basically means that "when you know something, it's extraordinarily difficult to know what it's like not to know it," ... . "Your own knowledge seems so obvious that you're apt to think that everyone else knows it, too." The problem with that, he says, is that you're more likely to use jargon that most people don't understand, to skip steps and explanations, and to rely on abstractions instead of describing things in concrete terms. (bron: CNBC)
Zo,
De transitiemanager, ziet dus alleen en overal transities. Daar is hij voor opgeleid, het is zijn passie en wil zijn publiek hiermee van dienst zijn. Alle mogelijke symptomen passen dus in het beeld van en transitie. En de transitie kan maar niet groot genoeg zijn. Deze huidige transitie is groter dan alle voorgaande transities, want ik maak deze nu mee.
Voor een interim-manager is alles tijdelijk, en kan hij of zij de boel kantelen en draaien en veranderen naar zijn eigen wens, vaak ingefluisterd door de opdrachtgever. De innate wens leeft om de organisatie te wijzigen, want als dat niet nodig zou zijn, zou zijn job er niet zijn. Consultants zullen altijd iets vinden bij de "klant" waar ze werken en het is een bekend adagium dat de consultant verantwoordelijk is voor (de verkoop van) zijn eigen werk. Dito voor een change manager. Geen enkele veranderingsmanager zal stellen dat het wel mee valt met de benodigde verandering. En dat de organisatie het zelf wel kan.
Een verkoper zal zijn product in overtreffende trap verkopen. Laatst nam ik de telefoon op en toen hoorde ik in de eerste zin dat ik twee vliegtickets zou ontvangen, de verkoopargumenten worden steeds groter, het vak is ook aan inflatie onderhevig, net als de economie als geheel.
Vooral populaire schrijvers vallen in deze valkuil, ze komen met glorieuze titels zoals ALS de dollar valt, met een schrikbarend scenario van wat er kan gaan gebeuren. En jaren, soms tientallen jaren later blijkt dat er nog niets gebeurd is. Ondertussen is de schrijver aan zijn nieuwe schrikbeeld begonnen, en het verkoopt goed. Totdat er een moment komt dat zijn geloofwaardigheid te sprake wordt gesteld.
--
2013/10/productieve-valkuilen-hulp-vragen
Reacties