Cassière (m/v) en verkoper

Nog even een voorbeeldje uit Spanje. Daar bestaat sinds eind jaren '70 de supermarktketen Mercadona te vergelijken met Albert Heijn, ook wat duurder (hogere kwaliteit) dan de concurrent. Het grote verschil is dat Mercadona nogsteeds een familiebedrijf is en niet beursgenoteerd. Juan Roig is de president van de groep en kondigde onlangs een winstgroei aan over 2011. In absolute bedragen bijna een half miljard Euro winst.

In de toelichting (Expansion), vertelde hij over de Chinese bazaars (ca. 7000 in Spanje) die in Spanje een grote concurrent vormen in de retailsector. Hij ziet de inspanningsgerichte cultuur van de chinezen als een groot voorbeeld die ontbreekt in de Spaanse mentaliteit.

Inspanningsgericht? Een extra stapje zetten, iets verder gaan dan de norm? Wat het interview niet laat zien is een voorbeeld dat de bezoekers van Mercadona sinds kort ervaren. Nadat ik aldaar boodschappen doe kom ik bij de kassa tot de vervelende conclusie dat er een verkoper afrekent; op een geschikt moment vraagt ze (m/v): kan ik u nog plezieren met een ... (bos uien) voor ... (tachtig cent)? Misschien vind niet iedere klant dit vervelend, maar de cassiere bij Mercadona wordt sinds kort verplicht tot een extra inspanning. De organisatorische details ontbreken, zoals dat de extra verkoop gesaldeerd wordt met het standaard salaris.

Leuk gevonden en productief gezien uniek: een adminstrateur die ook verkoopt. Zolang dat maar niet ten koste gaat van een zorgvuldige afrekening vind ik het prima. Aan de cassieres m/v merk je het niet. Die zijn echt professioneel.

--
Meer over Mercadona in WSJ.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Economie - Teveel wiskunde, te weinig geschiedenis?

Begraven of cremeren?