Soms gaat het opruimen van boeken samen met nieuwe interesse bij een nieuwe levensfase. In mijn geval die van de vernieuwde belangstelling voor opvoeden, opgroeien of kinderen in het algemeen. Ontwikkelen. Dit boek zou wel een bijdrage hebben kunnen geven aan mijn coachingstraject, want deze Braziliaanse Psychiater en auteur schrijft veel over opvoeding en de archetypische rol van de ouder en meester of leraar.
Een van zijn observaties is dat een zeer groot percentage van de huidige leraren en meesters met stress te maken heeft, door het systeem (waar hij de grootste fout ziet) en niet door de rol van de leraar zelf. De hoofdschuldige is het SPA: het syndroom van het geaccelereerde denken (Sindrome del Pensamiento Acelerado). [Als klein detail, informatie over deze professional is in 9 talen op wikipedia beschikbaar, maar niet in het Nederlands. In het Spaans en in Spanje worden zijn boeken verkocht.]
Kinderen denken dus teveel, en dat levert stress op omdat ze niet weten te stoppen. Maar het boek gaat verder dat die observatie en begin bij de ouders: 7 gewoontes van goede ouders, en briljante ouders. In elk van de zeven hoofdstukken laat hij zien wat ouders niet zo zeer verkeerd doen, maar hoe het veel beter kan.
- Goede ouders geven cadeaus, briljante ouders geven zichzelf (het gaat om de kwaliteit van de relatie. Kinderen hebben gewoon een ouder nodig die er is). In dit hoofdstuk gaat hij in op RAM, de onvrijwillige functie van het registreren in ons geheugen.
- Goede ouders voeden het lichaam, maar waar het echt om gaat is het voeden van de persoonlijkheid. Deze is al iets lastiger. het gaat om het ontwikkelen van reflectie, vertrouwen, leiderschap, waardering, en vooral optimisme. hier moet ik vooral aan Paulo Coelho (PC) denken*. Hij schrijft dat het pessimisme het kankergezwel van de geest is. Dat soort ziektemetaforen spreken mij niet erg aan.
- zo gaat het verder met niet corrigeren, maar zelf laten leren denken. Regels zijn voorbeeld van het eerste. Hij heeft het over de emotionele hamburgergeneratie. Snel profijt en snel effect, dat is wat kinderen willen.
Bij het tweede deel wanneer hij ingaat op de fascinerende leraar of meester komt dit snelle terug. De snelle afleidingen in onze wereld, maar vooral ook het vele denken. We staan niet meer stil bij gevoel. Dat is dan ook de eerste gewooonte van een briljante meester: ken de werking van de hersenen, of van de geest. Dat gaat in op dit "SPA: Denken is excellent, veel denken is verschrikkelijk." Het steelt energie en haalt je concentratievermogen weg.
Dan is er het verschil tussen metodologie en gevoeligheid (2). En het verschil tussen logische intelligentie en emotionele intelligentie. Geheugen speelt een aparte en centrale rol. Want wanneer je emotioneel uit balans bent onthoud je ook niet voldoende en juist...
In onze tijd is de hoeveelheid kennis vermenigvuldigd, maar waar zijn de denkers gebleven, vraagt Cury retorisch.
"Fascinerende leraren lossen conflicten op." Ook bijzonder is deze uitspraak, die je inderdaad ana het denken zet: goede leraren stomen professionals klaar, fascinerende leraren maken mensen rijp voor het leven (mijn vertaling).
Maar hoe doe je dat allemaal in deze complexe wereld? Dat doet me wederom denken aan PC.
Dan zijn er de zeven hoofdzonden van de opvoeders. Die zijn redelijk plausibel.
De vijf functies van het menselijk geheugen krijgt een apart hoofdstuk. niet voor niks, want dit past bij zijn hele mensbeeld. Het geheugen en de rol die het voor ons speelt. Iets wat denk ik inderdaad weinig aandacht krijgt.
Het geheugen is:
- registreert onvrijwillig. Je kan niet iets niet in je geheugen beslissen weg te laten (pardon zeggen is een goede remedie bij een gebeurtenis waarvor je je schaamt...)
- je emotionele staat beinvloedt de kwaliteit van het registeren (stress is een grote blokkeerder van dit register, ...)
- het geheugen kan je niet wissen. Je kan niets uit je geheugen schrappen.
- de toegang tot het geheugen houdt ook weer verband met je emotionele conditie.
- een pure herinnering bestaat niet. Ook deze is iets waar wel veel verschil van mening over kan bestaan. Ik denk dat ik dit zelf ook zo zie: je herinnering is een constructie.
Het vijfde deel gaat in op de vraag: hoe zou het ideale onderwijs er uit kunnen zien. En zes voegt nog toe: Het verhaal van de grote toren. dat begint met de vraag: wie zijn de belangrijkste professionals van de maatschappij? [Alleen voor die vraag zou je het boek al moeten lezen]. Hierin laat hij via een alegorie zien wie de belangrijkste professional zou zijn in de maatschappij. de toren staat symbool voor status en wie er het beste betoog houdt voor een publiek kan zich winnaar noemen. De psychiater beklimt de toren als eerste en houdt een oratie... [het laat zich raden hoe dit afloopt.] De auteur laat zien dat hij zijn eigen methode volgt: vertel een verhaal!
...
* - Dit boek is een uittreksel van zijn denken. Verdiepingen van zijn volledige werk waar hij hier aan refereert is te vinden in: ...
Reacties