Cultuurverschillen: Wagner versus Rusland
Ik had het niet kunnen voorspellen. Cultuur heeft ook geen voorspellende waarde, maar het conflict tussen "de baas van" Rusland, Poetin en de baas van Wagner, Yevgeny Prigozhin komt niet uit de lucht vallen.
Het "conflict" tussen Rusland en Oekraïne heeft alles met ideologie te maken, en de laatste omarmt de westerse waarden, terwijl Rusland zich nog verliest in de romantiek van het verleden. In dat verleden hadden centrale organen de macht en besloten zij hoe de economie en maatschappij verdeeld werd.
De marktideologie van het westen is veel meer competitief georganiseerd. De beste overwint, en merites doen er nog toen. Ook in het westen zijn machtsproblemen en is ongelijkheid een groot probleem, maar het idee is dat iedereen leider kan worden. Als je maar goed bent.
Competitie is waar het om draait.
En dat is bij Wagner niet anders. Een huurlingen-leger is een van de meeste competitieve organisaties in de wereld. Alleen de beste worden aangenomen (te vergelijken met de Navy Seals). En wat ze gemeen met elkaar hebben is een afkeer van ideaal of een centrale macht. Ze werken voor het geld.
In dat soort organisaties is de loyaliteit vaak een probleem. Als het geld op is, valt de boel uit elkaar, maar ook wanneer de doelen minder helder zijn. Of wanneer de toekomstige geldstromen een probleem kunnen vormen.
Hoe dan ook is Wagner in veel opzichten een niet-Russische organisatie, en is de cultuur in Rusland heel anders. De Russen vonden het tot nu toe wel goed dat een huurleger de problemen van de leiding konden oplossen, maar als dat minder duidelijk wordt kan ook dat tot onrust leiden.
Ik ben geen geopolitiek experts, en bezie dit conflict (hier) enkel vanuit organisatieperspectief. En op dat vlak verbaast het me niets dat deze organisatie van de Russische oorlogsmachine op problemen stuit.
Daarnaast kan je nadenken over zaken als doelen, of het doel om Oekraïne te elimineren nu echt een gemeenschappelijk doel is dat de Russen bindt.
Richard Wagner was zelf ook zeer competitief. Hij zette al zijn kaarten op een muziek die afweek van de gaande mode. En met ... beperkt resultaat. Wagnermuziek zal nooit mainstream worden, daar is het te afwijkend voor. Het blijft een elite "sport."
Reacties