Bobby Charlton, een autobiografie
Bobby Charlton is niet de bekendste voetballer voor Nederlanders en zeker niet voor de jongere generatie.
In zijn verantwoording zet hij de ambitie uiteen van het boek om te laten zien dat geluk aan zijn zijde was en dat hij de steun heeft gehad die zo belangrijk was voor zijn succes. Ook in de proloog komt deze nederigheid terug. Hij ziet zijn talent als een gift, en wederom het geluk - zo begint het boek - dat hij een vliegtuig crash heeft overleefd. Dat is een gebeurtenis die hem mede gemaakt heeft tot wie hij is, met bepaalde filosofische kanten die bij hem verder zijn ontwikkeld, na reflecties als: waarom overleef ik dit wel en anderen niet? Dat merk je bij het lezen van zijn verhaal wanneer hij afscheid van de actieve sport neemt en zich afvraagt wat er nu zou moeten volgen. Coach zoals iedereen worden. Hij ziet dingen anders en begint een sportschool.
Hij begint zijn verhaal met zijn schooltijd, en over het belang van de Engelse discipline. Dat soort cultuurelementen komen later in het boek ook aan de orde, wanneer het gaat om de verschillen tussen Engelse en Latijnse voetbalspelers. De eerste kunnen zich sneller aanpassen wanneer dingen "niet lopen zoals ze gepland zijn." Improviseren als thema komt niet apart aan bod, maar is dus een van de talenten.
Hij wordt al snel captain van het school team en ziet de afkomst van zijn moeder als oorsprong waar zijn talent vandaan komt. Zijn moeder speelt een grote rol in het en zijn verhaal, en zij heeft hem altijd gesteund en aangemoedigd. Er is echter ook het moment waarop ze hem waarschuwt: wat als je nu geblesseerd raakt? Toch kiest hij niet voor het traditionele schoolpad en stort zich op sport. met 17 jaar wordt hij prof. Ook hier zie je dat het tijdbeeld bepalend is. Risico`s van blessures zijn nog reëel en een kraakbeenoperatie (cartilago, meniscus?) zijn 50-50-kansen op slagen.
Van zijn vader erft hij een soort ruwheid en doorzettingsvermogen (mijn vertaling). De bijnaam van zijn vader is boxer en in die tijd zonder bokshandschoenen weet hij het nodige geld bij te verdienen met die activiteit.
dan zijn er zijn voorbeelden of helden. Stanley Mathews is er een, die Charlton inspireert. Hij vertelt dat hij meer spelers heeft bewonderd gedurende zijn leven, dat "afkijken" hoe anderen het doen iets was waar hij continue van leerde, maar de een is belangrijker dan de ander, als voorbeeld. Mathews zorgde dat hij het idee van het spel anders liet zien. Shackleton was een ander inspirator. Hij leerde hem dat met verbeelding je alles kan bereiken wat je maar wilt. En niet minder belangrijk, ging het om het samenspel met het publiek. Het publiek uit die tijd Manchester, waren vaak arbeiders die hard werkten in de mijnen en die verwachten van hun helden maximale inzet. Onverschilligheid werd niet getolereerd vanuit het publiek.
Charlton vertelt dat hij zich al vroeg realiseerde dat voetballen eenvoudiger kwam dan al het andere in zijn leven en al snel kwamen de scouts (de moderne headhunters, talentenjagers) op hem af. Soms meerdere tegelijk. En ook hier is het kiezen. Charlton koos unilateraal voor Manchester en bleef de club trouw. Later komen jongeren zoals Beckham en Ronaldo en dan verbaast hij zich dat de eerste naar Madrid vertrekt.
Vaak zie je dat deze ambitieuze jongens wanneer hun talent groeit en zich manifesteert een held hebben waar ze zich aan spiegelen. Daar heeft Charlton het vaak oevr in zijn verhaal: de huidige topspeler in City Don Revie is als een held voor hem, hij is gefascineerd, vooral dat deze zichzelf altijd vrij maakt om een bal te ontvangen.
In het hoofdstuk - learning to be a professional - gaat hij verder in op de rol met het publiek. Hij krijgt een advies van iemand anders die zegt: het publiek vergeeft het je wanneer je mis schiet, ze vergeven je het niet, wanneer je een kans laat liggen (en dus niet schiet).
Het aansluitende hoofdstuk - the fulfillment of a dream - laat zien dat elke ambitie begint bij een droom. Hij is nu "part of the real thing," en dat is beangstigend. Hij moest laten zien dat hij klaar was om beroemd te zijn..
Reacties