Ik heb (nog) twee boeken van Dr. Wayne Dyer thuis, waaronder deze, in de oorspronkelijke titel: pulling your own strings. Het is een boek om je los te maken van vooral de druk en manipulaties vanuit je omgeving. Verklaar jezelf tot on-manipuleerbaar individu, is gelijk de titel van het eerste hoofdstuk. Daarin legt de auteur uit dat je tot slachtoffer gemaakt wordt wanneer je geen zeggenschap hebt over je leven. NIet het heft in eigen handen hebt dus. Hij gaat hierbij terug tot Epictetus die in zijn voordrachten schreef over vrijheid: "geen mens is vrij die niet eigen meester is."
Dyer helpt je naar eigen zeggen om de moeilijke situaties in je eigen leven te doorzien. Inzicht in wanneer je wordt "beetgenomen." In de omgang met anderen moet je hiervoor de behoeften van anderen taxeren om misbruik te voorkomen. A.d.h.v. die taxatie bepaal je dan van te voren welke gedragslijn het beste past bij je eigen doeleinden.
Als ik hier even bij stil blijf staan - ik las dit net aan het strand - dan denk ik dat het een krachtige strategie kan zijn, maar ook defensief, je gaat er al vanuit dat alles en iedereen instrumenteel in gevecht met elkaar is. Misschien is dit ook wel zo...
Wie zijn dan die typische manipulatoren. Hier las ik een bijzondere passage, n.m.l. op nummer #1 staat: familie. 83% van de gevraagd manipulaties van de slachtoffers in zijn praktijk refereert aan familieleden. Het gezin is het instituut - zo schrijft hij - waarin sociale normen en waarden worden aangeleerd, ht is ook het instituut waarin de grootste vijandschap, angst spanning en depressiviteit wordt geuit en gekweekt. "Als je in een psychiatrische instelling bezoekt en met mensen praat dan ontdek je dat ze allemaal problemen hebben in de omgang met andere gezinsleden... Het zijn niet buren, werkgevers, docenten of vrienden.. het zijn bijna altijd familieleden.
[Dit was wel een eye-opener. Ik heb geen idee hoe serieus men Dyer (nog) mag nemen en hij zijn geloofwaardigheid is, maar hier keek ik wel van op. Van dit inzicht]
#2 is werk, en #3: academici en autoriteiten. Hier aangekomen, moet je herinneren dat de auteur het verhaal begint dat het boek is voor mensen die wel rebels zijn, en zich niet door alles en iedereen willen laten zeggen. Dus zeker niet autoriteiten. #Bureaucratie, #6 dienstverleners en op plek #7: jezelf.
Hoofdstuk 2 gaat over handelen vanuit je eigen kracht, dat begint met de stelling dat angst niet bestaat, enkel angstige gedachten en ontwijkend gedrag. Handelen vanuit je eigen kracht betekent dat je je leven leidt vanuit een tweeledige positie: eigenwaarde en doelmatigheid.
[ik schrijf dit op wanneer ik het hele boek al gelezen heb, en dan doet me deze passage denken aan wat de auteur schrijft over de werkelijkheid. Er zijn veel dingen die in de werkelijkheid, zoals een "ramp, "goede wijn" of een "geslaagde carrière", wanneer je dat doortrekt bestaat eigenwaarde natuurlijk
ook niet, behalve in de theorie. Het is niet iets dat je kunt meten. Doelmatigheid, hetzelfde?]
Je bent waardevol omdat je erin gelooft en ernaar handelt. Dan schrijft hij over angst en dat ervaring het tegengif is tegen angst. Hij komt vaak met schrijvers en literaire citaten. Zoals hier van benjamin Disraëli: de ervaring is het kind van het denken, en het denken is het kind van de daad. Wij kunnen mensen niet uit boeken leren kennen.
Moed is een noodzakelijk attribuut voor mondige mensen (en voor mensen die het heft in eigen handen willen nemen.) moedig zijn, is dus een sleutelfactor. een succesfactor om dit
boek en deze theorie te laten slagen. Moedig - vb - is te zeggen dat je moed het ontbreekt. zwakheid loont niet. plaats ook nooit iemand op een voetstuk.
Het draait dus om kracht en zelfbewuste opstelling tegenover anderen. zeg niet: mag ik misschien iets vragen, maar zeg: kunt u me vertellen waarom... alleen slaven en gevangen moeten toestemming vragen.
H3. laat je niet afschrikken door wat voorbij is. of niet veranderd kan worden. groei en vooruitgang zijn onmogelijk als je altijd alles doet zoals je het altijd gedaan hebt.
"je had moeten," is een valstrik
dus zeg i.p.v. van:
- waarom heb je dat zo gedaan?
Dit:
- wat heb je geleerd door het zo te doen?
Je wordt vaak slachtoffer door gewroet in je eigen verleden [dit spreekt me wel aan, ik zit (zat) ook vaak te wroeten maar ik vind dat je je verleden wel moet begrijpen]
H4 loop niet in de vergelijkingsval (met anderen) een hoofdstuk dat me wel aanspreekt, maar waar ik snel doorheen blader. dat vind ik nml ook. Hij zegt: wees niet bang om alleen te zijn. En gaat daarin op Walden, die later ook weer ter sprake komt, bv in:
H5. gaat over hoe je rustig doelmatig te werk gaat zonder te verwachten dat ze je begrijpen.
je zult nooit winnen als je moet bewijzen dat je een winnaar bent.
Walden: ik vind het heilzaam meestentijds alleen te zijn. in gezelschap verkeren is al gauw afmattend en hinderlijk.
Je zult nooit voortdurend begrip vinden Het is absurd om jezelf waar te moeten maken!
zet het idee van je af dat je verplicht bent dat je ervoor moet zorgen dat anderen je begrijpen.
referentie naar Dostojevski, gebroeders Karamazov: de mensen wijzen hun profeten af, en vermoorden hen, maar zij houden van hun martelaren en eren zij die hen hebben vermoord.
H6. gaat over hoe je anderen leert dat je zelf bejegend wilt worden. door bv de karateslag: ik ben niet van plan dit soort grofheden van je te tolereren.
je daden spreken niet je woorden. wat verwacht je van een dronkenman?
wees assertief op een doelmatige manier.
H7 blijf trouw aan jezelf boven instellingen. Hier gaat hij (anno 1978, tweede druk 87, en 1992) in op concurrentie / overmatige competitie versus samenwerken.
Hij gaat in tegen competitiedwang en beloningssystemen en stelt dat de meeste topfunctionarissen allemaal hartaanvallen en andere stresskwalen zoals hoge bloeddruk krijgen.
Weer jezelf tegen de overmatige competitieve zakenman (niet de vrouw?) want mensen zijn belangrijker dan dingen [hier vergeet hij het idee en effect van de cultuur waar we in leven. Hij als eenzame ridder gaat te zwaard tegen de cultuur.
Cervantes is een van zijn referenties]
Ironisch genoeg, zo zegt hij is het waarschijnlijker dat hoe minder nadruk je egt op winnen, hoe groter de kans is dat je wint.
Zes categorieën zijn. overmatige prestatiegerichtheid, competitiedrang, haast, ongeduld, gejaagde spreektrant, overmatige ambitie.
leer jezelf geen slachtoffer te worden van een instelling.
H8. Maak een onderscheid tussen oordeel en werkelijkheid.
Het is zinloos om te stelen, dat mensen "verdorven" zouden zijn. Hier komt Walden wederom terug. die geniet van de zon die opkomt. de meeste voortkomende overtuigingen zijn:
goed tegenover slecht, goed tegenover verkeerd, en mooi tegenover lelijk.
Dan heeft hij een hele uitgebreide lijst van dingen "die in de werkelijkheid niet voorkomen": rampen een mooie vrouw, een buitensporige smaak, slecht brood, etc.
H9. zorg voor creatieve levenslust in elke situatie. Iemand met deze c.l. lust voelt zich op elke plek goed.de plek waar ik nu ben.
Hier refereert hij aan Nietzsche: dit is mijn manier, wat is uw manier. Dé manier bestaat niet!
volgens Summerset Maugham zijn zwakke / starre persoonlijkheden mensen die waarde hechten en vast houden aan meningen.
Activiteit tegenover passiviteit. Ook bij tegenslagen, of juist. Bij werkeloosheid, ga niet bij de pakken neerzitten maar kom in actie.
referenties:
- If You Meet the Buddha on the Road, Kill Him! the Pilgrimage of Psychotherapy Patients (1972)
Reacties