Op zoek naar de Amerikaanse droom
Wat gebeurt er wanneer je lang niet meer in Nederland woont en zoals deze schrijver geëmigreerd bent naar het westen van de Verenigde Staten. Word je dan langzaam aan een Amerikaan, ook al moet je het doen met een green-card? Leon de Winter zei voor de vorige presidentsverkiezingen dat als je wilt dat Amerika op Zweden gaat lijken dan moet je op Obama stemmen.
Op zoek naar de Amerikaanse Droom, lijkt op het eerste gezicht een product van Amerikaanse bodem: betaal eerst, en ontvang later het product, het boek in dit geval. Een sterk staaltje marketing. Verleid worden en in dit geval niet eens weten wat er tegenover staat. Allemaal typisch Amerikaans, of een echte Amerikaanse uitvinding:
The term and approach - AIDA (Attract, Interest, Desire and Action - are commonly attributed to American advertising and sales pioneer, E. St. Elmo Lewis. In one of his publications on advertising, Lewis postulated at least three principles to which an advertisement should conform (Wikipedia).
Het is ook een anachronistisch initiatief, want behalve een paar saillante details over de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2012, wat zouden we nu nog willen weten over de Verenigde Staten, na alle ellende die ons verkocht is. En dan vooral over de cultuur? Dat we nog niet weten? Bijvoorbeeld, waarom #Apple 1000 miljard dollar waard zou zijn?
Ik zou het niet weten. Zelf ben ik meer geïnteresseerd in de Amerikaanse realiteit ik koop ik dan toch eerder een boek van Arianna Huffington. Die schrijft dat de VS hard op weg is om als Brazilië te worden, met alleen (zeer) rijken en de rest arme bevolking.
Laatst vertelde me iemand over een huizenveiling in de buurt van Boston. De huisprijs - voor een vrijstaande woning - kwam neer op drieënhalve ton ($). "Maar," zo voegde de verteller toe "dan heb je een huis dat nog niet aangesloten is op het riool. Daar gebruiken ze nog een sceptische tank." Van buiten lijkt het een prachtige buurt zoals we op Amerikaanse films zien, van binnen is het een huis met authentiek pakket. Maar geen aansluiting op het riool. Dat is ook een product van de American Dream; van buiten en een afstand ziet het er prachtig uit. Een geweldige marketing.
--
Gelukkig ben ik als acht jarige emigrant nog steeds een echte Nederlander, ik wil voor een dubbeltje op de eerste rang zitten en verwacht op zoek naar de Amerikaanse droom gratis te lezen.
PS. herinnert u zich dit nog?
Reality-kandidaten 'crashen' diner Witte Huis (26 nov 2009).
Toen de ranke Michaele Salahi zich tegen de borst van Joe Biden vleide, was er nog niets aan de hand. De Amerikaanse vicepresident was zichtbaar gecharmeerd van de charmante blondine – zijn glimlach reikte van oor tot oor. Het was vast een aangename afleiding van het verder waarschijnlijk saaie staatsdiner in het Witte Huis ter gelegenheid van het bezoek van de Indiase premier Singh.
Maar inmiddels is over Salahi ophef ontstaan, waar zelfs de geheime dienst aan te pas moest komen. Salahi, en haar man Tareq die ook op het diner was, stonden niet op de gastenlijst. Dus hoe hadden ze langs de strenge veiligheidscontroles kunnen komen, nota bene dichtbij de president?
Michaele en haar man bleken ordinaire partycrashers, mensen die onuitgenodigd feestjes binnendringen en zich daar tussen het publiek mengen alsof ze er al jaren bijhoren. Dat is in de VS niet ongewoon, maar het was voor het eerst dat zoiets op het zwaarbeveiligde Witte Huis gebeurde.
Alle aandacht komt het uit Virginia afkomstige stel niet ongelegen. De twee dingen mee naar een rol in een Amerikaanse realitysoap, The Real Housewives of Washington, waarin alles draait om de levens van celebrities, trendsetters en de mondaine elite van de hoofdstad. Er wordt op dit moment gecast voor de serie.
Realitysoaps kennen een lange geschiedenis in de VS. Er zijn honderden vormen en nog meer series. Big Brother ... en Survivor zijn enkele van de bekendste hedendaagse. Wikipedia heeft er een uitgebreid lemma over. De realitysoap is steeds meer in opkomst. Op dit moment zijn er in de VS meer dan 700 verschillende series. Time zette tien realityshows op een rij die de wenkbrauwen doen optrekken. .
Michaele, een voormalig fotomodel en bekende binnen het Washingtonse polocircuit, droeg zelf actief bij aan de gatecrashhype door de foto’s van zichzelf met Biden (maar ook met stafchef van de president Rahm Emanuel) op haar Facebookpagina te zetten. Inmiddels hebben al honderden Amerikanen die foto’s bekeken.
De affaire doet denken aan de mediahype die vorige maand ontstond rond het zesjarige jongetje Falcon Heene. Heel Amerika zat uren aan de beeldbuis gekluisterd omdat Heene zou zijn meegesleurd door een weerballon van zijn vader. Uiteindelijk bleek alles in scène te zijn gezet. Het jongetje zat veilig op zolder. En zijn vader hoopte op een rol voor zijn familie in, wederom, een Amerikaanse realitysoap. Weekblad Time beschreef de affaire als The New American Dream.
Lees ook het verhaal van Joseph Stiglitz, in het Nrc:
Amerikaanse burgers hebben minder kans om van ‘een dubbeltje een kwartje’ te worden dan mensen in andere, geavanceerde samenlevingen. De zogenaamde Amerikaanse droom wordt niet ondersteund door data, schrijft de Nobelprijswinnaar Economie Joseph E. Stiglitz in zijn nieuwe boek The Price of Inequality.
--
Maar bij Leon de Winter gaat het waarschijnlijk om de culturele verschillen tussen Europa en De Verenigde Staten, die ook in zijn boek het decor vormt:
- het amerikaanse droomrealisme zal winnen. De wortelloze cultuur, de op maat gesneden ervaring, de werkelijkheid van de illusie, dat zijn de begrippen van de eenentwintigste eeuw.
Europa zal een kopie van Amerika worden. (De hemel van Hollywood)
Chomsky over de Amerikaanse droom:
http://www.demorgen.be/nieuws/over-de-leugen-die-de-amerikaanse-droom-heet-b1cf61f2/
--
14 mei 2018. Is er ooit een boek van gekomen, op zoek naar de Amerikaanse Droom, zoals de website aangeeft. De website is sinds 2013 niet meer geactualiseerd.
--
24 juni 2018. Wel bestaat er een boek getiteld: The Way back, van F.H. Buckley, ondertitel: Restoring the promise of America:
The promise of America is that, with ambition and hard work, anyone can rise to the top. But now the promise has been broken, and we’ve become an aristocracy where rich parents raise rich kids and poor parents raise poor kids.
We’ve been told that the changes are structural, that there’s nothing we can do about this. But that doesn’t explain why other First World countries are beating us hands down on the issue of mobility.
What's different about America is our politics. An ostensibly progressive New Class of comfortably rich professionals, media leaders, and academics has shaped the contours of American politics and given us a country of fixed economic classes. It is supported by the poorest of Americans, who have little chance to rise, an alliance of both ends against the middle that recalls the Red Tories of parliamentary countries. Because they support an aristocracy, the members of the New Class are Tories, and because of their feigned concern for the poor, they are Red Tories.
The Way Back explains the revolution in American politics, where political insurgents have challenged the complacent establishment of both parties, and shows how we can restore the promise of economic mobility and equality by pursuing socialist ends through capitalist means. (bron: Amazon.com)
--
2009/10/nobel-comite-beledigt-obama-en-de-vs
Op zoek naar de Amerikaanse Droom, lijkt op het eerste gezicht een product van Amerikaanse bodem: betaal eerst, en ontvang later het product, het boek in dit geval. Een sterk staaltje marketing. Verleid worden en in dit geval niet eens weten wat er tegenover staat. Allemaal typisch Amerikaans, of een echte Amerikaanse uitvinding:
The term and approach - AIDA (Attract, Interest, Desire and Action - are commonly attributed to American advertising and sales pioneer, E. St. Elmo Lewis. In one of his publications on advertising, Lewis postulated at least three principles to which an advertisement should conform (Wikipedia).
Ik zou het niet weten. Zelf ben ik meer geïnteresseerd in de Amerikaanse realiteit ik koop ik dan toch eerder een boek van Arianna Huffington. Die schrijft dat de VS hard op weg is om als Brazilië te worden, met alleen (zeer) rijken en de rest arme bevolking.
Laatst vertelde me iemand over een huizenveiling in de buurt van Boston. De huisprijs - voor een vrijstaande woning - kwam neer op drieënhalve ton ($). "Maar," zo voegde de verteller toe "dan heb je een huis dat nog niet aangesloten is op het riool. Daar gebruiken ze nog een sceptische tank." Van buiten lijkt het een prachtige buurt zoals we op Amerikaanse films zien, van binnen is het een huis met authentiek pakket. Maar geen aansluiting op het riool. Dat is ook een product van de American Dream; van buiten en een afstand ziet het er prachtig uit. Een geweldige marketing.
--
Gelukkig ben ik als acht jarige emigrant nog steeds een echte Nederlander, ik wil voor een dubbeltje op de eerste rang zitten en verwacht op zoek naar de Amerikaanse droom gratis te lezen.
PS. herinnert u zich dit nog?
Reality-kandidaten 'crashen' diner Witte Huis (26 nov 2009).
Toen de ranke Michaele Salahi zich tegen de borst van Joe Biden vleide, was er nog niets aan de hand. De Amerikaanse vicepresident was zichtbaar gecharmeerd van de charmante blondine – zijn glimlach reikte van oor tot oor. Het was vast een aangename afleiding van het verder waarschijnlijk saaie staatsdiner in het Witte Huis ter gelegenheid van het bezoek van de Indiase premier Singh.
Maar inmiddels is over Salahi ophef ontstaan, waar zelfs de geheime dienst aan te pas moest komen. Salahi, en haar man Tareq die ook op het diner was, stonden niet op de gastenlijst. Dus hoe hadden ze langs de strenge veiligheidscontroles kunnen komen, nota bene dichtbij de president?
Michaele en haar man bleken ordinaire partycrashers, mensen die onuitgenodigd feestjes binnendringen en zich daar tussen het publiek mengen alsof ze er al jaren bijhoren. Dat is in de VS niet ongewoon, maar het was voor het eerst dat zoiets op het zwaarbeveiligde Witte Huis gebeurde.
Alle aandacht komt het uit Virginia afkomstige stel niet ongelegen. De twee dingen mee naar een rol in een Amerikaanse realitysoap, The Real Housewives of Washington, waarin alles draait om de levens van celebrities, trendsetters en de mondaine elite van de hoofdstad. Er wordt op dit moment gecast voor de serie.
Realitysoaps kennen een lange geschiedenis in de VS. Er zijn honderden vormen en nog meer series. Big Brother ... en Survivor zijn enkele van de bekendste hedendaagse. Wikipedia heeft er een uitgebreid lemma over. De realitysoap is steeds meer in opkomst. Op dit moment zijn er in de VS meer dan 700 verschillende series. Time zette tien realityshows op een rij die de wenkbrauwen doen optrekken. .
Michaele, een voormalig fotomodel en bekende binnen het Washingtonse polocircuit, droeg zelf actief bij aan de gatecrashhype door de foto’s van zichzelf met Biden (maar ook met stafchef van de president Rahm Emanuel) op haar Facebookpagina te zetten. Inmiddels hebben al honderden Amerikanen die foto’s bekeken.
De affaire doet denken aan de mediahype die vorige maand ontstond rond het zesjarige jongetje Falcon Heene. Heel Amerika zat uren aan de beeldbuis gekluisterd omdat Heene zou zijn meegesleurd door een weerballon van zijn vader. Uiteindelijk bleek alles in scène te zijn gezet. Het jongetje zat veilig op zolder. En zijn vader hoopte op een rol voor zijn familie in, wederom, een Amerikaanse realitysoap. Weekblad Time beschreef de affaire als The New American Dream.
Lees ook het verhaal van Joseph Stiglitz, in het Nrc:
Amerikaanse burgers hebben minder kans om van ‘een dubbeltje een kwartje’ te worden dan mensen in andere, geavanceerde samenlevingen. De zogenaamde Amerikaanse droom wordt niet ondersteund door data, schrijft de Nobelprijswinnaar Economie Joseph E. Stiglitz in zijn nieuwe boek The Price of Inequality.
--
Maar bij Leon de Winter gaat het waarschijnlijk om de culturele verschillen tussen Europa en De Verenigde Staten, die ook in zijn boek het decor vormt:
- het amerikaanse droomrealisme zal winnen. De wortelloze cultuur, de op maat gesneden ervaring, de werkelijkheid van de illusie, dat zijn de begrippen van de eenentwintigste eeuw.
Europa zal een kopie van Amerika worden. (De hemel van Hollywood)
Chomsky over de Amerikaanse droom:
http://www.demorgen.be/nieuws/over-de-leugen-die-de-amerikaanse-droom-heet-b1cf61f2/
--
14 mei 2018. Is er ooit een boek van gekomen, op zoek naar de Amerikaanse Droom, zoals de website aangeeft. De website is sinds 2013 niet meer geactualiseerd.
--
24 juni 2018. Wel bestaat er een boek getiteld: The Way back, van F.H. Buckley, ondertitel: Restoring the promise of America:
The promise of America is that, with ambition and hard work, anyone can rise to the top. But now the promise has been broken, and we’ve become an aristocracy where rich parents raise rich kids and poor parents raise poor kids.
We’ve been told that the changes are structural, that there’s nothing we can do about this. But that doesn’t explain why other First World countries are beating us hands down on the issue of mobility.
What's different about America is our politics. An ostensibly progressive New Class of comfortably rich professionals, media leaders, and academics has shaped the contours of American politics and given us a country of fixed economic classes. It is supported by the poorest of Americans, who have little chance to rise, an alliance of both ends against the middle that recalls the Red Tories of parliamentary countries. Because they support an aristocracy, the members of the New Class are Tories, and because of their feigned concern for the poor, they are Red Tories.
The Way Back explains the revolution in American politics, where political insurgents have challenged the complacent establishment of both parties, and shows how we can restore the promise of economic mobility and equality by pursuing socialist ends through capitalist means. (bron: Amazon.com)
2009/10/nobel-comite-beledigt-obama-en-de-vs
Reacties