Gevestigde Orde vraagt om veranderingen
De gedachte is vaak dat innovatie en veranderingen van innovatieve geesten, recalcitrante professionals en vooral uit het alternatieve circuit afkomstig zijn.
Toch is dat niet altijd zo. De gevestigde orde heeft namelijk de macht en de stijl van deze groep is conservatief: ze geven die macht niet graag uit handen. Een en ander betekent dus niet dat deze twee groepen als geïsoleerde vaten niet met elkaar in verbinding staan. De gevestigde orde is even zo goed op zoek naar vernieuwing en verandering dan het alternatieve circuit dat is. Echter zij omarmen pas de verandering wanneer deze een bepaald momentum bereikt. Het nieuwe moet zichzelf wel eerst bewijzen. Dat gebeurt doorgaans in kleine kring. En daar waar de macht eerst niets ziet in de initiatieven zijn ze later vaandeldrager van de vernieuwing.
Het stijlelement dat hier essentieel is, heet: opportunisme. Ik meende altijd dat dit puur slecht is in een zwart-wit-wereldbeeld. Maar de maatschappij is veel grijzer en genuanceerd.
Zie in deze relatie ook het begrip "Surplace":
Wat onbespreekbaar was, wordt er nu doorheen gejast. Alles gaat wat langzamer in Nederland, pleegt socioloog Herman Vuijsje te zeggen, maar als het dan komt, gaat het heftig.
De afgelopen jaren maakte Nederland snelle, steeds schoksgewijze veranderingen mee. Van de discussie over de multiculturele samenleving tot verhoging van de AOW-leeftijd; opeens was het zover, kantelde de consensus en vormden zich razendsnel splinternieuwe vanzelfsprekendheden.
... Surplace' noemt socioloog Vuijsje dit fenomeen van lange stilstand gevolgd door tumultueuze activiteit. Politici en opinieleiders in Nederland zijn als wielrenners die bijna stilstaan en naar elkaar loeren. Wie durft? Wat is het goeie moment? Wie te vroeg gaat, wordt genadeloos teruggehaald en wint niet. Maar wie op precies het juiste moment gaat, rijdt vooraan in de sprint. De verklaring van Vuijsje: 'Nederlanders zijn nu eenmaal extreem conformistisch.'
...
Toch is dat niet altijd zo. De gevestigde orde heeft namelijk de macht en de stijl van deze groep is conservatief: ze geven die macht niet graag uit handen. Een en ander betekent dus niet dat deze twee groepen als geïsoleerde vaten niet met elkaar in verbinding staan. De gevestigde orde is even zo goed op zoek naar vernieuwing en verandering dan het alternatieve circuit dat is. Echter zij omarmen pas de verandering wanneer deze een bepaald momentum bereikt. Het nieuwe moet zichzelf wel eerst bewijzen. Dat gebeurt doorgaans in kleine kring. En daar waar de macht eerst niets ziet in de initiatieven zijn ze later vaandeldrager van de vernieuwing.
Het stijlelement dat hier essentieel is, heet: opportunisme. Ik meende altijd dat dit puur slecht is in een zwart-wit-wereldbeeld. Maar de maatschappij is veel grijzer en genuanceerd.
Zie in deze relatie ook het begrip "Surplace":
Wat onbespreekbaar was, wordt er nu doorheen gejast. Alles gaat wat langzamer in Nederland, pleegt socioloog Herman Vuijsje te zeggen, maar als het dan komt, gaat het heftig.
De afgelopen jaren maakte Nederland snelle, steeds schoksgewijze veranderingen mee. Van de discussie over de multiculturele samenleving tot verhoging van de AOW-leeftijd; opeens was het zover, kantelde de consensus en vormden zich razendsnel splinternieuwe vanzelfsprekendheden.
... Surplace' noemt socioloog Vuijsje dit fenomeen van lange stilstand gevolgd door tumultueuze activiteit. Politici en opinieleiders in Nederland zijn als wielrenners die bijna stilstaan en naar elkaar loeren. Wie durft? Wat is het goeie moment? Wie te vroeg gaat, wordt genadeloos teruggehaald en wint niet. Maar wie op precies het juiste moment gaat, rijdt vooraan in de sprint. De verklaring van Vuijsje: 'Nederlanders zijn nu eenmaal extreem conformistisch.'
...
-- aug. 2023
Gevestigde orde = Establishment? De Bolhoed geeft mooi het idee weer, het conservatieve, een orde waarvan je niet wil dat deze verandert.
Reacties