Achter de schermen van #dOvdE (4)
"Ontgelden," paste precies bij mijn idee dat de econoom zowel een product is van de tijdgeest, maar zelf ook een belangrijke productieve focus heeft die hiermee in verband staat.
Dat wat De Econoom niet interesseert in zelfkennis en persoonlijke achtergronden, omdat dit misschien te subjectief is en te weinig rationeel of misschien ook te weinig inhoudelijk, was dat nu juist wat mij wel interesseerde:
Wat doet de econoom nu precies en wat is zijn of haar rol nu in het gehele proces. Hoe denkt de econoom en welk taalgebruik kiest hij of zij hiervoor.
Bij ontgelden, is de inhoud sterk op de crisis gericht en heeft het geheel een economische focus. Wellink gebruikt de metafoor van de dijkbewaking als bescherming voor het woeste leven buiten (de Noordzee) voor de mensen die "binnen" of achter deze dijken wonen.
Dat is natuurlijk een prachtige metafoor, voor ons en zij, binnen en buiten en voor bewaking en bescherming. Deze laatste zijn ook precies de meer juridische termen en zienswijze die een gewone econoom minder snel zou gebruiken. Maar een zeer doeltreffende metafoor.
aan het eind van zijn boek gaat hij verder in op wat juridische kwesties (intermezzo) over onder andere het Duitse gerechtshof die met allerlei inheemse namen en posities de invloed en juridische reikwijdte van de ECB aan de kaak stelt.
Maar ook de term Ontgelden is puur of op zijn minst meer juridisch dan economisch. Een econoom zou niet snel het begrip gebruiken dat iets te maken heeft met een slachtofferrol. We moeten het ontgelden, is dat we ergens geen invloed op hebben. De woeste zee daarbuiten overspoelt ons.
In dat licht kan je niet alleen de crisis zien, maar juist ook het optreden van Wellink zelf. Een jurist neemt minder snel beslissingen en blijft eerder bij de status quo dan een econoom die veel minder behept is met juridische consequenties. Wellink denkt wel gedetailleerd als een jurist en heeft daarom meer moeite gehad om sterk op te treden tegen de ABN, DSB en Icesave-golven die over ons heen spelden.
Maar los hoe het precies zit, gaat hij mij om dit soort persoonlijke en zelfkennis. Wat doet de professional, wat is zijn stijl en welke invloed heeft zij op het geheel.
Binnen de opkomst van de econoom is daar te weinig ruimte voor. Het is een boek over de historie van de econoom, maar juist die productieve verschillen tussen de econoom en de jurist en de ingenieur zijn in het vervolg belangrijk.
Die twee invalshoeken in een boek proberen te wringen is niet succesvol gebleken. De econoom voelt zich op persoonlijke issues niet erg op zijn gemak en voor deze zelfkennis is het dan ook niet handig om interviews op te nemen.
Toch ontbreekt er een groot stuk in het gehele verhaal wanneer deze persoonlijke zaken niet een plaats krijgen.
Dat is mede de reden dat ik dit project heb gestopt bij De opkomst van de econoom en nog een klein vervolg heb geschreven. Om het goed te doen zou dat een geheel nieuw boek moeten worden. Als eerste stap heb ik de metafoor van het sportveld en het hoofdstuk dat dit detailleerd in dit boek opgenomen. Mogelijk dat ik de specifieke cases zoals die van Welllink daarin nog een meer prominente rol ga geven.
Wordt vervolgd dus...
De opkomst van de econoom is daarmee wel ten einde.
Reacties