Van gekkigheid niet meer weten...

 Het is curieus hoe je opeens in het verleden teruggegooid kan worden, a la Proust, met een willekeurig vreemd iets. 

Dit zei mijn moeder nog al eens, of in ieder geval, dit herinner ik me van mijn moeder. 

Ze weten van gekkigheid niet meer wat ze moeten doen. 

O.i.d.

Ik was in een asynchroon gesprek dat al twee dagen duurde over technologie. En toen een van die grote software bedrijven een nieuw (AI)feature kwamen uitdragen, reageerde een andere "techreus," met een uitspraak die ik zelf al had bedacht. Daarover later meer. 

Meer op zich verheug ik me dat ik via zoiets als technologie en wat er in de wereld gebeurt, toch weer even moet denken aan wat mijn moeder kon zeggen.

Gekkigheid. Een vreemd woord natuurlijk.

Maar hoe to-the-point. het is op geen enkele manier ene gezegde of iets van fundamentele waarde voor onze cultuur. Maar al zoekende op het internet, kom je de uitdrukking gewoon wel tegen.

Rationaliteit ontmoet irrationaliteit? En dat in onze tijd van kunstmatige "intelligentie"? In de foto die ik vond (boven) is de associatie met Pubers, maar dat was in het geval van mijn moeder niet zo. Maar een hele grote groep - Pubers - kan behoorlijk irrationeel handelen. En zijn grote mensen soms ook niet aan het puberen?

...

--