Austerity (Alesina, Favero, Giavazzi)
Austerity, when it works, when it doesn't, is een gezamenlijk werk van Alberto Alesina, Carlo Favero en Francesco Giavazzi.
Austerity te vertalen met... (soberheid, strengheid) is niet altijd slecht nieuws. Dat is een bijzonder draai uit de mond van academici uit Milaan (Alesina is overigens professor politieke economie van Harvard).
In een ideale wereld zou er geen soberheid nodig zijn, met een anticyclisch begrotingsbeleid, maar helaas is dat niet zo. second best kan het werken, maar wel bij voorkeur door het snijden in uitgaven, dan het verhogen van belastingen.
Voorgaande studies Keynes included houden te weinig rekening met gedragsverandering en verwachtingen, wanneer overheden met uitgavenbeperkingen komen. Wanneer de belastingen stijgen bijvoorbeeld, dan kunnen huishoudens hier op anticiperen door alvast meer te gaan sparen. Bij het verminderen van uitgaven door de overheid kan het vertrouwen van de bevolking toenemen, menend dat de overheid zich verantwoordelijk gedraagt en dat het investeringsklimaat ten goede komen.
De auteurs gebruikten een narrative approach (...zie Robert Shiller) om de meet-problemen te omzeilen en impact van spaarzaamheid echt te begrijpen. Het "verhaal" werd opgedeeld in een jargon van uitgaven-gericht dan wel belasting-gebaseerd. Door deze tweedeling en taalgebruik-focus te combineren werden de effecten zichtbaar in een groot deel van de gevallen (niet voor de gevallen waar beide effecten gebruikt werden).
Uitgaven gerichte zuinigheid heeft veel minder vergaande gevolgen en is soms positief voor de groei. Expansionary austerity is waar de Keynesiaanse multiplier in de tegengestelde richting werkt, en minder uitgaven tot meer groei leidt.
Belasting gebaseerde bezuinigingen leiden wel vaker tot verdieping van recessies.
In 2008 speelde bezuiniging een grote rol voor beiden kanten. In GB leidde de toegenomen bezuinigingen (belasting verhoging sinds 2010) tot een extra groei van 6% tussen 2009 en 2015. Maar Griekenland toonde het andere verhaal. Griekenland kende hoge groei sinds de jaren 90 en die stopte abrupt in 2008. toen liep de schuld van het land op tot 180% van het GDP in 2014. Griekenland was al in recessie en extra bezuinigingen kwamen extra hard aan. Maar wanneer moet men dan bezuinigen? Het antwoord: maakt in feite niet uit. Belangrijker is om uitgaven te verlagen en niet belastingen te verhogen.
De politiek van bezuinigen is complex maar niet per se een doodskus.
Als dit bekend is, waarom dan toch belasting verhogen als het minder effectief is? Antwoord: dat is bestuurlijk eenvoudiger. Hoe moeilijk ook, bezuinigen kan werken... Als je het maar op de juiste manier doet: uitgaven laten dalen...
--
Austerity. History of a dangerous idea.
Reacties