Ode aan neutraliteit
In 2020 ben ik neutraal geworden.
Dit klinkt wat vreemd. Bij neutraliteit denk ik aan Zwitserland en dat is nu niet precies een land waar mijn passie ligt. De zwitserse cultuur vind ik nogal hard, harde regels en iedereen in het land is er welkom, als ze maar geld of werk meebrengen. Dat is niet precies genereus. Het "werkt" wel.
De ondernemende belegger is neutraal. Daar komt deze nieuwe stellingsname vandaan. Ik schreef het boek, min of meer achteloos, maar ik denk inderdaad zo: ik hoef geen stelling en positie meer te verdedigen. Ik ben neutraal. Of er nu inflatie komt of deflatie, ik vind het prima. En, ... ik hoef me niet in een van de twee kampen te scharen. Ik ben geen activist en geen voor- of tegenstander van de Centrale Banken en van het beleid van geen enkele regering. Of politieke partij. Want dat is en blijft opportunisme.
Ik heb denk ik onbewust lang getwijfeld of ik deze stellingsname of anti-stellingsname wel zou openbaren. Mensen willen in het algemeen dat je ergens voor kiest. Dat je ergens voor staat. En als geboren Nederlander ben ik natuurlijk opgegroeid met het idee van een mening. Je moet een mening hebben. Je moet oordelen. Ook dat nog.
Maar juist daar probeer ik me steeds meer tegen te weren. Tegen een oordeel en een mening. Neutraliteit geeft me energie, die vroeger ging zitten in het verdedigen van een standpunt. Die energie komt nu vrij.
Overtuigingen? Die heb ik vroeger ook gehad. Ik herinner me nog dat ik projectleider was, en overtuigd was van het doel van het project, dat het een betere toekomst zou creëren. Voor het bedrijf. Maar de realiteit is dat jaren later groten delen van het project teruggedraaid zijn. In de storm van het moment moesten we mee gaan met wat anderen ook deden.
Zelf ben ik al lange tijd op zoek naar tijdloze kennis. En als ervaren beleggen heb ik geleerd dat er maar weinig zekerheden zijn in het leven. Er zijn vele profeten, maar de toekomst is altijd toch weer anders. Het beste medicijn is dat je zorgt voor een goed immuunsysteem (Wim Hof Methode) en je beter niet gek laat maken door alles dat "nieuw" is.
Relativeren. Daarmee ben ik op een bepaald moment in mijn leven begonnen. Eerst om het effect van mijn opvoeding te "neutraliseren," en later is dit een trouwe compagnon geworden op mijn zoektocht in het leven. Ik hoor vaak de gedachte dat Nederlanders niet zo zeer tolerant zijn als wel onverschillig. En dat is wel gevaarlijk.
Als belegger, wederom, kan je m.i. wel neutraal zijn, maar je kan niet geen positie innemen. Want zonder positie ben je geen belegger. Ik ben dus niet onverschillig, want inflatie of deflatie zal me anders raken. Maar toch probeer ik er neutraal tegenover te staan. Er zijn en blijven natuurlijk waarheden in het leven. Maar zelfs statistiek kan een speelbal worden van overtuigingen...
...
Reacties