Persoonlijke afsluiting van 2020
2020 was een vreemd jaar. Voor mij persoonlijk was het een goed jaar. De belangrijkste factor daarin was wel de publicatie van mijn boek, de Ondernemende Belegger. De conclusie daarvan verbaasde mij zelfs: Neem minder risico, want dat loont. In termen van het betoog, wees meer een koopman dan een dominee.
In het boek laat ik zien dat iedere belegger - maar ook professional binnen een bedrijf - een bepaald risico loopt of neemt. En dat risico heb ik gekwantificeerd. Wanneer je dat getal hebt, kan je vervolgens kijken hoe je dat risico kunt verlagen. En toch of juist om daarmee MEER rendement te behalen.
Dit heeft o.a. te maken met spreiding. Een handelaar zal nooit al zijn middelen inzetten om een enkele deal. Maar veel particuliere beleggers doen dat wel. Ze raken soms zo overtuigd - vaak aangespoord door meningen van de predikers in de markt - dat je maar vooral moet inzetten op...zwart, wit of rood. En niet zoals een handelaar doet, met posities van 1 a 2 procent, nee met gelijk een kwart van een portefeuille.
In het boek gebruik ik hiervoor vier kleuren om dit verschil in denken inzichtelijk te maken. Blauw denken is dat van hoog inzetten op een enkele optie, op iets waarin je gelooft en vaak nog dat je zelf hebt gedaan, of doet. Groen daarentegen is veel meer flexibel zijn.
Juist in deze wereld zou de boodschap van dit boek goed gehoor moeten vinden. De beste oplossing om weerbaar te worden in een crisis is om te zorgen dat je investeringen spreidt en niet teveel op één paard wedt.
Ik ben nu begonnen om dit model ook breder in te zitten binnen organisaties, als een soort gids waar je persoonlijke principes kunt afleiden aan de hand van je eigen voorkeuren. Niets in het leven is zonder consequenties, in geen enkele cultuur. Een beslissing die je vandaag neemt geeft richting voor vele beslissingen in de toekomst.
Groen denken creërt (fnanciële) ruimte.
Reacties