Onlangs begon ik aan een boek dat me op zich niet zo heel erg boeide, als wel dat ik steeds meer belangstelling kreeg voor de auteur, Richard Tarnas. Hij schreef een boek over Wereldbeschouwingen en qua achtergrond meen ik dat hij cultuurfilosoof was, of antropoloog. Wikipedia zegt: Cultural Historian. Dat past precies bij zijn eerste boek, zijn eerste bestseller. Het was meen ik een van de eerste bestsellers die wetenschap bij een groter publiek brengt.
Het boek Passion of the western Mind... eindigt met een forse nadruk op psychologie. Jung en Freud komen in het verhaal terug, maar pas in zijn tweede boek komt die psychologie op de voorgrond. En niet alleen psychologie maar ook astrologie. Hij zet uiteen dat Astrologie in de achttiende eeuw nog een officiële wetenschap was, maar gaande weg het een ander amateuristisch, populair, etc. imago () kreeg.
Toch zat daar - Kosmologie en psychologie zijn echte passie. En dan vooral het deel waar kosmologie aan persoonlijkheid grenst. Dan kom je uit op astrologie.
Ik ben dit boek nu aan het lezen.
Op het internet vond ik inmiddels ook de dochter: Becca, zij introduceert zichzelf als volgt:
Ik ben een geleerde (scholar), kunstenaar en adviserende astroloog, en ik ben redacteur van Archai: The Journal of Archetypal Cosmology. Ik behaalde mijn doctoraat in filosofie en religie aan het California Institute of Integral Studies in San Francisco. Mijn proefschrift is getiteld The Back of Beyond: The Red Books of C.G. Jung en J.R.R. Tolkien. Ik geef nu les aan zowel ... , evenals verschillende andere online onderwijsplatforms. Ik heb tot nu toe één boek gepubliceerd, getiteld Journey to the Imaginal Realm: A Reader's Guide to J.R.R. Tolkiens The Lord of the Rings.
...
Het eerste boek van Tarnas gaat in feite over drie deelgebieden van onze kennis: (pure) wetenschap, religie en filosofie. Zijn conclusie - als ik die probeer te begrijpen - is dat de mens het wereldbeeld subjectief opbouwt en dat belemmert goede wetenschap. In feite is alles subjectief, ook het wereldbeeld.
Hij bouwt zijn theorie uit 1991 (eerste boek) uit en komt in 2007 met Kosmologie en Psyche, waar hij beide werelden die van de externe fysieke Kosmos en de interne psyche van de mens probeert te verenigen.
Wat me opvalt is dat de dochter ook filosofie studeert, "ook" in de zin dat zij de kant kiest tegen de wetenschap, want je zou de filosofie nog als moeder van de wetenschap kunnen zien, de rol die het lange tijd gehad heeft. Ook bestudeert ze religies, en ze praktiseert ook astrologie.
Haar vader - op haar website beaamt ze inderdaad dat Richard haar vader is, wanneer mensen die link leggen, zelf begon ze er niet over - was altijd sceptisch over de astrologie, maar hij heeft toch de passie voor het vak aan zijn dochter door kunnen geven. Zij schrijft over het Jupiter-Neptunus-jubileum, en over de "pisces conjunction."
Zo vader zo zoon, of zo vader zo dochter, zijn sterke patronen. Richard zoekt in zijn Kosmos en Psyche naar patronen, en zelf denk ik dan dat dat typisch is voor een bepaalde persoonlijkheid, namelijk mensen die intuïtief denken. Net zoals Jung, die dit archetype blootlegde.
Zelf ben ik ook sceptisch over astrologie en vooral over thema's als synchroniteit
zowel vader als dochter zijn wetenschappelijk geschoold. Ze weten dus dat om serieus genomen te worden, de wetenschap de norm legt qua geloofwaardigheid. toch is het de (emotionele) passie die de grenzen van de wetenschap opzoekt en daarmee ook een ander publiek opzoekt.
Astrologie is geen officiële studie, maar er is wel vraag naar... Hoe dat precies zit, is me onduidelijk. Maar dat heeft alles met de toekomst te maken. De toekomst toch op een bepaalde manier hanteerbaar te maken. Wetenschappelijk is de toekomst volledig onzeker. Maar dat is voor de mens niet acceptabel...
Tarnas schrijft ook over masculiniteit. The passion of the western Mind is in feite een masculiene uitvinding. Vrouwen komen in het verhaal niet voor. Nu is dat anders, de dochter neemt het estafette stokje over.
-- 19 april.
Zo vader, zo (niet de) zoon. Diogenes werd geboren als de zoon van een bankier in Sinope, Dit is duidelijk een voorbeeld hoe de zoon tegengesteld is aan de vader, een groter contrast is er bijna niet moeglijk, Diogenes de arme filosoof als zoon van een bankier...
Reacties