Een beknopte geschiedenis van economie
A whistle-stop tour of the major questions posed by economists through the centuries, from Aristotle to Thoms Piketty, van Niall Kishtainy professor aan de LSE, die meent dat de studie van de economische geschiedenis ons veel kan leren over de moderne tijd en om beter op weg te gaan.
De eerste vraag voor de vroege economen was de rol van geld en merchants / handelaren. De eerste echte econoom was waarschijnlijk Aristoteles, naast dat hij andere functies had. Geld is bijzonder nuttig, want daarmee kunnen dingen van handen verplaatsen. Het is echter ook de deur naar gevaarlijke zaken. De olijfboer kan zijn olijven verkopen, maar hij kan zich ook simpel richten op het maken van winst. Aristoteles noemde dit commerce, handel. Hij vond het iets heel natuurlijks. En toen waren er al mensen die geld maakten met geld, door interest te vragen bij het uitlenen.
Thomas van Aquino vond geldlenen usurpatie. De enige juiste christelijk wijze was geld gebruiken voor kopen en verkopen. En Venetië en Genua werd geld gebruikt om met andere steden te handelen en er ontstonden banken om geld te bewaren en schulden te vereffenen. Later gaf de christelijke wereld haar bezwaar tegen usury op, en werd zelfs een Italiaanse handelaar tot heilige verklaard (Homobonus). Mercantilisme begon toen handelaren goud en zilver gingen gebruiken voor kastelen en kleding, door de alliantie tussen deze handelaren en rulers. In Engeland begon thomas Mun na te denken hoe een land machtiger dan een ander kon worden. Hij dacht dat wat goed voor handelaren was, goed voor de naties zou zijn. Landen zetten speciale bedrijven op zoals de OIC waar Mun een official was. In de middeleeuwen heerste religie en persoonlijke relaties de economie. Mercatilisme was a harbinger of change, een precursos / voorloper van het industriële tijdperk waar geld would take precedence.
Als samenvatting (blinkist) van deze economische geschiedenis / samenvatting krijg je dit:
- Met de komst van de industriële tijdperk kwamen economen met radicale nieuwe ideeën om de wereld te verklaren.
- De economische leer van de negentiende eeuw werd gewijd aan problemen van welvaart en ongelijkheid.
- Terwijl Europa debatteerde over de relatie tussen overheid en economie, werd de grote rijkdom van Amerika een feit.
- In het midden van de twintigste eeuw, inspireerde politieke gebeurtenissen economen om theorieën te ontwikkelen van overheidsinvloed.
- Na WWII richten economen hun gedachten op nieuwe problemen, zowel groot als klein.
- De populariteit van Keyensiaanse economie waxed & waned in de decades na de tweede WO.
- Aan het einde van de twintigste eeuw, leidde meer risicovol financieel gedrag tot catastrofale gevolgen.
- Ongelijkheid blijft een van de meest drukkende topics voor moderne economie.
-- Het laatste hoofdstuk gaat in op de vraag: waarom wordt je een econoom? Waarom een econoom zijn? Op een blog (Yalebooks, de uitgever van het boek) schrijft hij een excerpt hierover.
Als je economie studeert aan de universiteit, leer je vooral over die economische basisprincipes. Ze zijn krachtig en nuttig, maar u moet ze voorzichtig gebruiken. Sommige mensen denken dat ze helemaal geen ‘wetenschap’ zijn. Ze zeggen dat onder de vergelijkingen van economen een conservatief politiek ideaal schuilt dat zegt dat vrije markten, concurrentie en individuele inspanning het belangrijkste zijn. Een paar jaar geleden waren studenten in Groot-Brittannië en Amerika hun economiedocenten zat en verlieten ze hun lessen. Ze geloofden dat economie een vertekening van de realiteit was, en ze wilden dat het meer over de echte wereld ging, die rommelig en onvoorspelbaar is en moeilijk in vergelijkingen te vangen is.
Maar bedenk ook dat denkers in de loop van de geschiedenis op veel verschillende manieren naar de economie hebben gekeken en allerlei politieke overtuigingen hadden. Sommigen waren diehard voorstanders van het kapitalisme, sommigen wilden het repareren, sommigen wilden het vernietigen. Wat vaak wordt weggelaten uit elementaire economiecursussen, zijn de ideeën van opstandige denkers als Thorstein Veblen, Karl Marx en Friedrich Hayek, en zelfs van de meer geaccepteerde denkers zoals Adam Smith en John Maynard Keynes. Ze waren allemaal geïnteresseerd in de grootste vragen over hoe economieën en samenlevingen zich ontwikkelen, minder in de enge vragen over hoe mensen en bedrijven kosten en baten afwegen bij het kiezen van een koelkast of het huren van nieuwe kantoorruimte.
Economen kwamen met verschillende ideeën als antwoord op de problemen van hun tijd. In de economie is er niet één ‘juist’ antwoord dat voor altijd goed blijft, zoals bij een wiskundeprobleem. Door de verschillende reacties van de denkers uit de geschiedenis te waarderen, kunnen we worden geïnspireerd om met onze eigen ideeën te komen, de nieuwe ideeën die we nodig hebben om de huidige economische problemen het hoofd te bieden, of dat nu extreme ongelijkheid, financiële crisis of opwarming van de aarde is. Zorg dat ze goed zijn en meer van ons hebben een kans op een goed leven; begrijp ze verkeerd en velen zullen lijden. Sommigen zullen sterven als ze niet in staat zijn om het voedsel en de medicijnen te krijgen die ze nodig hebben. Het is een taak voor ons allemaal, niet alleen voor professionele economen.
Aan het begin van ons verhaal ontmoetten we de eerste mensen die aan economie dachten: de filosofen van het oude Griekenland. Ze waren bezig met de meest fundamentele vragen van het leven, waar we tot op de dag van vandaag mee worstelen. Wat is er nodig om goed te leven in een menselijke samenleving? Wat hebben mensen nodig om gelukkig en vervuld te zijn? Wat zorgt ervoor dat ze echt gedijen? Dat is waar de economie begon en, na alle argumenten en meningsverschillen, daar moet het opnieuw beginnen.
-- Kritiek op het boek is er ook:
Dat ... putten uit een schat aan historische kennis, verhelderende anekdotes en voorbeelden als fantasierijke metaforen om de evolutie van het economisch denken te volgen. Maar, vraagt Madeline McSherry, waar zijn de vrouwen in deze geschiedenis?
De afgelopen twee jaar heeft de westerse wereld een groeiende belangstelling voor protectionisme. Donald Trump reed een golf van anti-handelsretoriek naar een president overwinning, terwijl het antiglobaliseringsdiscours de aanloop naar de Fransen domineerde verkiezing. Ondertussen onderhandelt het VK over de voorwaarden voor zijn vertrek uit de Europese Unie Unie. Het is dus moeilijk te geloven dat bijna 200 jaar geleden arbeiders in het hele VK dat waren schreeuwen om vrijhandel en open grenzen. In feite, toen de Britse regering voerde de graanwetten in, die goedkoop buitenlands graan verbood, mensen in het hele land stond op uit protest. In het parlement hadden de demonstranten minstens één economische denker aan het werk hun kant: de effectenmakelaar en parlementslid David Ricardo, die het enigszins omarmde controversiële opvatting dat ‘het voor landen beter is om hun grenzen open te stellen voor buitenlandse handel dan te proberen zelfvoorzienend te zijn '. De evolutie van het economisch denken is nooit eenvoudig of lineair geweest. Het is onderbroken door nieuwe ontdekkingen, gevormd door veranderende economische landschappen en afhankelijk van sprongen vooruit en achteruit. ... Kishtainy plaatst de oorsprong van het economische denken op de schouders van de oude Griekse filosofen, die hij de 's werelds ‘eerste economische denkers’. Plato stelde zich een wereld voor waarin niemand eigendommen bezat of rijkdom nastreefde. Aristoteles pleitte voor een gelijkmatige en eerlijke uitwisseling van goederen. Beiden waarschuwden voor de liefde voor geld. In hun zoektocht om zich een ideale samenleving voor te stellen, pakten de Griekse filosofen in feite enkele van de meest fundamentele aan economische vragen - vooral zoals Kishtainy de term definieert. Voor hem is economie een studie van 'hoe mensen krijgen wat ze nodig hebben om een vol, gelukkig leven te leiden - en waarom sommige mensen dat niet doen '. Door hierin de sociale wetenschap te definiëren manier, Kishtainy streeft ernaar niet alleen de reikwijdte, maar ook de betekenis ervan uit te breiden. Economie, zo stelt hij, raakt aan de levens van elk individu. (bron: http://blogs.lse.ac.uk/usappblog/2017/09/24/book-review-a-little-history-of-economics-by-niall-kishtainy/)
... Bijna elk hoofdstuk begint met een eigenzinnige en verhelderende anekdote met een diverse cast van karakters die St. Augustine, Abraham Lincoln en Charlie Chaplin omvatten. In één geval gebruikt Kishtainy een verwijzing naar Stanley Kubricks film Dr. Strangelove om de nuances van speltheorie uiteen te zetten. Hij gebruikt ook een reeks nuttige analogieën en metaforen om verschillende interpretaties van de economie te verklaren. Om bijvoorbeeld John Maynard Keynes te begrijpen, moet u bedenken dat hij het idee verwierp dat economieën zijn zoals ‘Roly-poly-speelgoed met ronde bodem’ dat, wanneer het wordt omgeduwd, zichzelf corrigeert (108). Om de grenzen van de wet van Say te beschrijven Markten, denk aan een badkuip: het waterpeil geeft de uitgaven aan, en besparingen zijn het lekken van water door de afvoer (106). Er is echter een belangrijk overzicht in het boek: Kishtainy richt zich bijna uitsluitend op de bijdragen van blanke, westerse mannen. Zou een geschiedenis van economie - hoe ‘klein’ ook geen verwijzing naar de economische ideeën moeten bevatten dat zich ontwikkelde in het oude China en India? De Arthashastra was bijvoorbeeld een oude Indiase tekst die eeuwenlang geïnformeerd economisch beleid in de rijken van Zuid-Azië. Of hoe zit het met de islamitische economie, die bloeide al in de achtste eeuw en nog steeds een groot deel van de bankwereld beïnvloedt? Maar als we het boek alleen willen beoordelen op zijn poging om het westerse economische denken te behandelen, des te dringender vraag wordt: waar zijn alle vrouwen? Het is zeker niet zo dat die er niet zijn in de geschiedenis van de economie. Bijvoorbeeld, terwijl Kishtainy wijdt als onderdeel van zijn werk voor econoom Milton Friedman, laat hij de grote monetaire geleerde Anna Schwartz na - wie is ook de minder bekende co-auteur van een van Friedmans meest invloedrijke werken, A Monetary History of the Verenigde Staten, 1867-1960. De eerste keer dat Krishtainy een vrouwelijke econoom noemt - Joan Robinson - stelt hij haar voor als ‘in Cambridge vrouw van professor (85). Hoewel hij ernaar streeft de status van Robinsons ‘buitenstaander’ als vrouw in de economie over te brengen begin twintigste eeuw (85), bestendigt dergelijke taal deze positie en ondermijnt ze haar bijdrage aan de canon van economisch denken. (bron: http://blogs.lse.ac.uk/usappblog/2017/09/24/book-review-a-little-history-of-economics-by-niall-kishtainy/)
... degradeert... vrouwen letterlijk naar de marge: hij plaatst de meeste vrouwelijke denkers in één hoofdstuk tegen het einde. ... Bovendien gaat dit 'vrouwen'-hoofdstuk helemaal over feministische economie. Hoewel dit een interessante en belangrijk studiegebied, lijkt het erop te wijzen dat alle vrouwelijke economen een feministische economie nastreven, en dat wil zeggen gewoon niet waar. Toegegeven, het lijkt misschien gemakkelijk om kritiek te uiten op een werk dat de geschiedenis wil zijn van een hele wetenschappelijke discipline door te wijzen naar wat het werk weglaat. En in minder dan 250 pagina's is Kishtainy erin geslaagd om een breed scala aan historische voorbeelden van de oude Griekse stadstaten tot de financiële crisis van 2008. ... Als economie, zoals Kishtainy met klem betoogt, een worsteling is met ‘de meest fundamentele vragen van het leven’ (241), dan moeten ervoor zorgen dat we in al onze antwoorden een meer diverse reeks levens erkennen en opnemen. (bron...)
2019/04/wereldrijk-hoe-de-britten-de-moderne-wereld-maakten
Reacties