Ode aan de financieel planner
Hoe meer iemand nadruk legt op de nutteloosheid van een bepaald beroep, hoe meer je gaat afvragen of de bewering wel klopt. Zijn (toekomst)plannen en voorspellingen helemaal zinloos?
Ik heb zelf - lang geleden een spreadsheet gemaakt in vergelijking met een officieel financieel plan, waar je inkomsten (sheet 1) en uitgaven (sheet 2, etc) naast elkaar zet en een verwachting produceert.
Op basis van inflatie groeien uitgaven en door persoonlijke groei mag je verwachten dat inkomsten ook toenemen. Maar een financieel plan voor de crisis van 2009 was natuurlijk anders dan een plan na deze crisis.
Een crisis kan je niet voorspellen. En een persoonlijke crisis waarschijnlijk ook niet. Maar een financieel plan bevat natuurlijk niet enkel en extrapolatie van inkomsten en uitgaven. Juist het feit dat je inkomsten en uitgaven in kaart brengt geeft je de ruimte om na te denken over gebeurtenissen in je leven, de belangrijke events zoals trouwen, van baan verwisselen, [en calamiteiten] etc.
En deze gebeurtenissen kan je spiegelen aan de benchmark van een soort economische levenscyclus, waarin mensen wanneer ze jong zijn sparen en ontsparen wanneer ze kinderen krijgen.
De grote onbekende zijn natuurlijk de grote tegenvallers. Toch kan je die in een financieel plan stoppen. Een beurskrach van 40%, het verlies van je baan op je veertigste, etc.
Los van de structuur van zo´n plan kan iedereen nadenken over de toekomst. Of je liever spaart of belegt, en of je bij voorkeur voor een werkgever werkt dan dat je zelfstandig blijft of wordt.
...
Ik heb zelf - lang geleden een spreadsheet gemaakt in vergelijking met een officieel financieel plan, waar je inkomsten (sheet 1) en uitgaven (sheet 2, etc) naast elkaar zet en een verwachting produceert.
Op basis van inflatie groeien uitgaven en door persoonlijke groei mag je verwachten dat inkomsten ook toenemen. Maar een financieel plan voor de crisis van 2009 was natuurlijk anders dan een plan na deze crisis.
 |
| Economicshelp.org |
Een crisis kan je niet voorspellen. En een persoonlijke crisis waarschijnlijk ook niet. Maar een financieel plan bevat natuurlijk niet enkel en extrapolatie van inkomsten en uitgaven. Juist het feit dat je inkomsten en uitgaven in kaart brengt geeft je de ruimte om na te denken over gebeurtenissen in je leven, de belangrijke events zoals trouwen, van baan verwisselen, [en calamiteiten] etc.
En deze gebeurtenissen kan je spiegelen aan de benchmark van een soort economische levenscyclus, waarin mensen wanneer ze jong zijn sparen en ontsparen wanneer ze kinderen krijgen.
De grote onbekende zijn natuurlijk de grote tegenvallers. Toch kan je die in een financieel plan stoppen. Een beurskrach van 40%, het verlies van je baan op je veertigste, etc.
Los van de structuur van zo´n plan kan iedereen nadenken over de toekomst. Of je liever spaart of belegt, en of je bij voorkeur voor een werkgever werkt dan dat je zelfstandig blijft of wordt.
...
(geschreven in 2017...)
Tja. 2017. Nadenken over de toekomst. Met in gedachte houden dat onzekerheid niet te beheersen valt. Dat betekent niet dat je geen plannen moet of mag maken. Een loopbaanplan bijvoorbeeld. En dan zijn er nog de taboes, zoals de grote ziektes, waar je eigenlijk niet vooraf over na wil of moet denken. Hoe ga je daar mee om?
Als je er maar bewust van bent dat plannen geen enkele basis heeft. Scenario's zijn handiger. Tegenstanders van ...plannen, stellen natuurlijk dat er ook gewone projectplannen zijn. Er valt natuurlijk wel degelijk te plannen. Hoe kleiner het plan en de looptijd hoe zinvoller?
Reacties