De Openbaring van Catherine

 Climate, Democracy, and Other Last Chances 

 Catherine Keller is "constructieve" theologe, en schreef in 1996, Apocalypse Now and Then: a Feminist Guide to the End of the World. In een interview met de uitgever van dit boek vertelt ze dat het idee van de Apocalypse maar niet verdwijnt. En daarom meende het thema opnieuw op te pakken en te spiegelen aan de Bijbeltekst met dezelfde naam: openbaring. Apocalypse betekent namelijk niet meer dan dat, het onthullen van een dieper inzicht.

Zij noemt dit dreamreading, de woorden van het laatste Bijbelboek moeten niet opgevat worden als waarschuwing zoals de meeste mensen dat nu doen, dat de eindtijd aanbreekt, maar als bespiegeling van onze cultuur.

De klimaatcrisis met haar ontkenners aan de ene kant en de nihilisten aan de andere zijde die niet meer geloven dat er een oplossing is voor de problemen van nu staat natuurlijk wel model voor het apocalyptische denken. Net als dat de Bijbeltekst product is van een tijd waarin er grote veranderingen voltrokken zoals de ineenstorting van het Romeinse Rijk, betekent niet dat de problemen van elke tijd leiden tot catastrofes.

Juist geloof in een betere wereld kan inspiratie bieden voor positieve verandering. En in die zin probeert de theologe een oplossing te bieden voor het fatalistische denken van onze tijd. Dat de literatuur uit de Bijbelse hoek komt is niet geheel on-toevallig. Want juist dat boek heeft alle eerdere apocalypsen overleeft, zou je kunnen denken. Dat ik hier nu over de bijbel schrijf, betekent toch wel wat.

In de krant - waar ik een artikel vond over dit boek - staat de Shell-uitspraak als voorbeeld waarin we op positieve veranderingen moeten rekenen in deze moeilijke tijden.

E.e.a. is natuurlijk ook een product van een tijdgeest waar spirituele waarden onder druk zijn gekomen.

 Er wordt gezegd dat Calvijn het Bijbelboek Openbaring niet "aangeraakt" heeft.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Begraven of cremeren?

Het grootste bordeel van Europa