Economie is een aspectwetenschap

"Economie is een aspectwetenschap." Aspectwetenschap is een begrip dat je niet veel tegenkomt op het internet. Hierbij een bloemlezing. 

--

Facility Management wordt bij deze benadering meer gezien als een aspectwetenschap van bedrijfskunde (f-facts.nl)

--

Een sociologie is slechts een aspectwetenschap, omdat overige aspecten, onder ander van biologische- en geografische aard, minder belicht worden. (worldsupporters.org)

--

Ook in Nederlandse leerboeken zien we deze definitie. Arnold Heertje noemde economie “de wetenschap van de wijsheid van het eeuwige tekort” (Heertje, 2006, p. 35). Economie gaat over menselijk gedrag in situaties van schaarste. Het is een aspectwetenschap die focust op het verstandig (zuinig) omspringen met de schaarse middelen. De wetenschap is niet beperkt tot het economisch domein; economiseren is altijd belangrijk. Elke maatschappelijke situatie heeft een economisch aspect, elk probleem een economische dimensie, en een econoom is dus overal inzetbaar. Hij is echt een manusje van alles. (Eric van Damme, UvT)

--

Economische kwaliteitscriteria. Bij het beoordelen van de kwaliteit van het Nederlandse pensioenstelsel kunnen drie economische criteria als uitgangspunt worden genomen. Dergelijke criteria zijn niet als enige relevant, want economie is niet meer dan een aspectwetenschap. Wel kunnen deze criteria helpen bij de prioriteitstelling in het pensioenbeleid van overheid en marktpartijen. Het eerste criterium is de effectiviteit van het stelsel. Hierbij gaat het om de verhouding tussen de gewenste en de gerealiseerde doelvervulling. In hoeverre voorziet het stelsel in een oudedagsvoorziening voor actieven en niet(meer)-actieven? Sluit de vormgeving ervan optimaal aan bij de levensloop van mensen, zowel in de accumulatie- als de decumulatiefase? Is de verhouding tussen omslagstelsel en kapitaaldekkingsstelsel passend bij de wensen en mogelijkheden van werknemers, werkgevers en overigen? Bieden financiële markten voldoende handelsmogelijkheden? Hoe ontwikkelt het stelsel zich op lange termijn en is dit passend bij de ontwikkeling van de economie en de rijksbegroting in die periode? (F. van der Lecq, Universitair hoofddocent aan de Erasmus Universiteit Rotterdam (ESB 93(4537) 13 juni 2008)

---

Zoals zo vaak valt het niet mee om een wetenschappelijke discipline te karakteriseren. Hier is een (neoklassieke) poging: economie is een aspectwetenschap met schaarste als het belangrijkste aspect. Men bestudeert er hoe individuen en samenlevingen3 hun problemen van schaarste proberen op te lossen. (MICRO-ECONOMIE voor bèta’s. Deel I / De neoklassieke micro-wereld (P. H. M. v. Mouche, 2008)

--

2. Economie-studie Groningen: Grondige en abstracte studie; economie als een aspect-wetenschap, geen empirische wetenschap (https://pkkeizer.wordpress.com/over-piet-keizer/).

-- De ontdekker van dit begrip / concept is naar ik begrijp Robbins:

CHAPTER II. ENDS AND MEANS. 1. WE have now established a working definition of the subject matter of Economics. The next step is to examine its implications. In this chapter we shall be concerned with the status of ends and means as they figure in Economic Theory and Economic History. In the next we shall be concerned with the interpretation of various economic “quantities”.

2. Let us turn first to the status of ends. Economics, we have seen, is concerned with that aspect of behaviour which arises from the scarcity of means to achieve given ends. It follows that Economics is entirely neutral between ends; that, in so far as the achievement of any end is dependent on scarce means, it is germane to the preoccupations of the economist. Economics is not concerned with ends as such (Robbins, An Essay on the Nature and Significance of Economic Science, 1932)

--

Bij alle sympathie voor de economie van het genoeg, moeten we echter geen karikatuur maken van de ‘mainstream economics,’ alsof elke econoom met een onbewogen gemoed middelen zou toewijzen aan doeleinden, en doeleinden aan middelen. ‘Economics is the handmaiden of ethics,’ zei Alfred Marshall. 18,29 Aad de Roo, nestor van Tranzo, sprak zich vorig jaar in dezelfde zin uit, toen hij economie ‘een hulpwetenschap’ noemde. 30 Persoonlijk prefereer ik de onder economen gebruikelijke aanduiding van

‘aspectwetenschap’, niet in het minst omdat met deze term vrij gemakkelijk een brug kan worden geslagen naar de aspectenleer die tot op de dag van vandaag wordt toegepast in de zogeheten reformatorische wijsbegeerte. Dat de leerstoel die ik vandaag officieel mag aanvaarden, gewijd is aan de ‘economische aspecten van volksgezondheid en zorg’ heeft voor mij dan ook nog een dieperliggende betekenis, dan dat het alleen zou gaan om een bundeling van gezondheidseconomische onderwerpen. Gezondheids economie vertegenwoordigt één aspect van de werkelijkheid. Niet meer, maar zeker

ook niet minder. Het is misschien wel de mooiste bloem die men op het zorgveld kan plukken, maar een veelkleurig boeket krijg je alleen met andere bloemen erbij (Johan Polder, Veelkleurig grijs Economische aspecten van volksgezondheid en zorg. RIVM, UvT, 2008)