Management, Cultuur & Verandering

De meetlat waaraan zoveel dingen worden gemeten is niet weg te denken in een competitieve wereld. De recente kritiek op alex heeft alles met deze meetlat te maken. In de beleggingswereld is de meetlat veelal een index. En alex komt in slecht daglicht wanneer ze de index niet verslaan. Dat is voor zeer professionele vermogensbeheerders niet eenvoudig, maar waar het hier om gaat is de cultuur van de meetlat. Waarom vinden we die meetlat zo belangrijk? Natuurlijk omdat "iedereen" er naar kijkt. Als de beurs in 2008 40 of 50% daalt dan wordt deze daling met en index weergegeven. Dan zijn er beleggers die het beter of slechter doen dan die index. Wat blijkt nu, een vermogensbeheerder heeft gemerkt dat een daling van 50% van een vermogen moet worden goedgemaakt met een 100% stijging. Dus probeert deze dergelijke dalingen te voorkomen. Dat is een strategie. Wat ook blijkt is dat deze strategie kan leiden tot een slechtere performance dan de benchmark bij koersbewegingen die posi

Bovenstaande titel is een mogelijke vertaling van " De rouille et d'os " Een Frans-Belgische film uit 2012, naar een boek van een Canadese schrijver met soortgelijke titel (Rust and Bone).   - Spoileralert: wie de film wil zien doet er goed aan deze beschrijving niet te lezen - Hoe de titel precies bij de film past is lastig uit te leggen en komt waarschijnlijk beter tot uitdrukking in het boek. Botten spelen in ieder geval een duidelijke rol en roest kan wat figuurlijk genomen worden. Maar belangrijker dan de titel kreeg ik bij het zien van de film en vooral aan het eind bij 't na-proeven de indruk dat er weinig films zijn die zo concreet een veranderingsproces uitbeelden. De romantische context is de ontmoeting van een man een vrouw in en bijzondere gelegenheid. De jongeman, Ali is atletisch en heeft nagenoeg geen opleiding gevolgd maar heeft zich toegelegd op de meest ruwe vorm van boxen (Thai, straatvechten,...). Vooraf aan hun ontmoeting is hij op een di

A fool can complicate things it takes a genius to simplify things... Aldus een gezegde van... Waarom maken we het ons vaak zo moeilijk? Dat is een vraag die me al enige tijd bezighoud. Facebook heeft als relatie-status de term "it's complicated" uitgevonden en dat is een grappige vondst. Relaties zijn vaak gecompliceerd en op de vraag of je een partner hebt komt vaak een vaag antwoord. Bij trouwen is de relatiestatus wel eenvoudig: je bent wel of niet getrouwd. In het niet-relationele leven, zoals in de bouw of bij engineering speelt complexiteit wel een rol, maar zij zaken nooit moeilijk. Dat maken wij mensen, die zich met de bouw bemoeien ervan. We luisteren niet alleeen naar de ene opdrachtgever, maar ook naar andere wensen en voor je het weet is 't "complicated." Complicated heeft "dus" alles met subjectiviteit te maken. Je hebt een vriend of je hebt geen vriendin, veel meer grijstinten zijn er niet, behalve dus... wanneer het gecomplicee

Met de komst van deGiro kwam er ook nieuwe kritiek op Binckbank. Niet alleen door deGiro overigens ook alex vermogensbeheer krijgt er van langs. Onlangs las ik zo'n kritiek van iemand die zelfs op alex advies geeft, een dubieuze dubbelrol leek me dat. De kritiek op het vermogensbeheer vond ik zelf wat matjes. Alex (vermogensbeheer) is duidelijk met een nieuwe formule gekomen waar discontinuïteit ("tijdelijk uitstappen") als extra functie is toegevoegd aan het beleggen en dat deze formule tijdelijk wat minder werkt in een consolidatieperiode lijkt me logisch. Maar van kritiek kan je leren en ik verwacht dat alex sterker uit de strijd komt. Maar dan Binckbank, de kritiek daar is op TOM het orderplatform van de bank. deGiro heeft een eigen onderzoek gedaan naar dat platform en heeft de beste-prijsgarantie van TOM onderuitgehaald. Zelf begrijp ik het onderzoek niet voldoende vooral de vraag of het HFT in de hand werkt of niet. De cases die deGiro aandraagt zijn zer specifi

Afgelopen week las ik een bericht over DNB die een deel van haar goudreserves had teruggehaald. Het bericht kreeg vollop aandacht in de media. Over Goud en de rol voor de financiële samenleving gaan vele meningen. De onderstaande visie op goud is een voorbeeld van een tegenstander die de rol bagataliseert:  ,,Goud is het minst rendabele deel van onze reserves'', stelt Eijffinger. ,,Daarbij komt dat de kosten voor het beheer heel hoog zijn ( Beurs.nl ) Een duidelijke voorstander van het eeuwigdurende belang van goud is een bekende met o.a. dit verhaal . Vanuit cultureel oogpunt is het ook mogelijk om een visie op goud te ontwikkelen. Bijvoorbeeld door te analyseren hoevaak "goud" gebruikt wordt. Zoals onderstaande figuur (even wazig) laat zien: GOUD wordt meer "gebruikt" dan zilver en ook in toenemende mate, maar veel minder dan gewoon GELD. Ook wordt geld constant gebruikt. Erg veel waarde mogen we hier niet aan hechten. Hoe dan wel? De ter

Via een (nurture) onderzoek gepubliseerd in Nature over bankgedrag blijkt dat bankmedewerkers via de daar aangeleerde bankcultuur tot sjoemelen neigen. Bankiers worden al te vaak geassocieerd met fraude en zelfverrijking. Trekt de bankensector alleen bedriegers aan? Nee, de normen van de bank maken mensen oneerlijk, blijkt uit onderzoek in Nature. Via twee verschillende testen toetsen de onderzoekers de bankmedewerkers op de mate van integriteit... De onderzoekers deden wat extra tests en statistische analyses en konden toen uitsluiten dat het door de bonuscultuur komt of doordat de normen op een bank vervagen omdat 'iedereen het doet'. Het zit 'm echt in de cultuur, concluderen ze. Het geheel van normen, gewoonten en ambiance dat de identiteit van banken bepaalt. En waar de medewerkers hun identiteit aan ontlenen. Waar dat toe kan leiden, is inmiddels wel bekend. (bron: Trouw ) Er zijn nogal wat onduidelijkheden in zowel het onderzoek (als het gaat om cultuur, hoe

Terwijl het getwitter een paar maanden geleden nog ging over verbindend leiderschap, lijkt er nu een heuse burgeroorlog te ontstaan; delen van de samenleving staan lijnrecht tegenover elkaar. Er is geen grijs, alleen zwart en wit. "Je kan niet oordelen over zaken die je zelf niet meegemaakt hebt," en dat geldt misschien ook wel voor cultuur. Nederlanders hebben geen echte burgeroorlog meegemaakt zoals die in een aantal andere Europese landen wel zijn voorgekomen. Het ontbreken van die ervaring maakt het nu lastig om de culturele impasse in NL te doorbreken. Wat mij opvalt is dat de Nederlandse cultuur van de "uitgesproken mening" onder druk staat. Dat kan namelijk in een omgeving wanneer de vijand van buiten komt. Maar nu is de vijand onder ons. Dat is typisch voor een burgeroorlog in tegenstelling tot een "traditionele" oorlog. Het uitspreken van een duidelijke mening helpt ons niet verder. Wat me ook opvalt is dat in Nederland voor het eerst de t

Geen tijd om te schrijven, hier een gedachtespinsel. Het fenomeen kans heeft met statistiek te maken. Onlangs hoorde ik dat een van de tien meeste gevraagde beroepen voor de toekomst werd toegewezen aan de statisticus. De wiskundige stond bij deze lijst (bron onbekend) bovenaan, en naast deze twee beroepen was er ook ruimte in de top tien voor de actuaris. In het dagelijkse leven praten we vaak over het begrip kans. Vaak ook in de vorm van opportuniteit. Bijvoorbeeld bij een ontslag , wat in eerste instantie een negatieve uitstraling heeft, kan men de gebeurtenis ook als een kans ervaren. De kans om iets nieuws te gaan doen. Met daarin de mogelijkheid om een jaar een sabbatical te houden. De kans op promotie is een beter voorbeeld van het fenomeen kans. Niet iedereen krijgt promotie want de logica van de promotie heeft te maken met selectie en daarbij speelt kansverdeling een rol. Een puur statistisch voorbeeld is de kans op een ziekte, bijvoorbeeld bij het zonnen . Dat - voo

Dit jaar - WK 2014 - voor het eerst (?), sterren op de shirts van de teams die al eerder een WK-titel hebben gehaald, zoals de kwartfinalisten: Brazilië (5), ArgentiniË (2), Duitsland (3) en Nederland (.). Dat zou verboden moeten zijn, want het is een soort discriminatie. Het voetbalteam met vijf sterren kan namelijk extra imponeren en kan de tegenstander intimideren met haar status. De andere kant van het verhaal is, te vergelijken met het leven binnen organsiaties, is dat een status nietszeggend is. Een senior verkoper die alle verkoopsterren heeft gehaald kan in het nieuwe jaar nog zo ineffectief zijn. Ook garandeert het niets, wat wel blijkt bij Duitsland-Brazilië waar de laatste zeven doelpunten moest incasseren. Ondanks de vijf sterren. Het mooiste zou natuurlijk zijn, symbolisch vooral ook, dat het team zonder sterren wereldkampioen wordt. Status op zich brengt geen overwinning, daar moet je elke wedstrijd weer voor vechten.  Dat zou het motto van dit WK kunnen worden

Het productieve leven van de goalkeeper staat loodrecht op dat van de aanvaller; de aanvaller strijkt met de eer wanneer deze scoort, de keeper die een bal pareert krijgt echter nauwelijks eer, behalve in het geval van penalties.  Het vermijden van verlies staat niet gelijk met het behalen van winst. In dit WK vallen minimaal drie goalkeepers op. Als eerste moest Iker Casillas een verlies incasseren dat boven het team uitstijgt. De doelman was een paar keer verantwoordelijk voor een doelpunt van de tegenpartij. Hij was niet in vorm, werd gezegd. Wie het verhaal van Iker wat langer gevolgd heeft moest merken dat het met de keeper al langere tijd moeizaam ging. Met de coach Mourinho kwam er een kentering in het succes van de ooit beste keeper ter wereld. Mourinho wisselde - toen hij nog Real Madrid coachste - het icoon voor de onbekende Diego López en langzaam begon Casillas - wanneer hij wel weer opgesteld werd - slechter te spelen. Het zelfvertrouwen van een keeper kan een behoorli

In de voorbeschouwing van de wedstrijd Chile tegen Brazilië vertelt een Chileen dat hij niet zozeer bang is voor de tegenstander als wel voor de (onafhankelijkheid van de) scheidsrechter. Terecht of onterecht? Los van wat technische competenties staat en valt de kwaliteit van het beroep scheidsrechter met zijn of haar onafhankelijkheid. Een leraar speelt de rol van scheidsrechter wanneer deze een examen nakijkt en doet dit niet onafhankelijk van de naam van de leerling boven op het examen: bij deze of een andere leerling kan zijn beslissing om deze te laten slagen afhangen van kennis over de leerling. "Ach deze werkt altijd hard," en geeft de jongen een zes, terwijl een 5,4 het maximale zou zijn geweest. Objectief gezien. Gevoelsmatig zegt me dat dat het klopt wat de Chileen zegt, al is het ook manipulatie, net zoals een voetbalcoach voorafgaand aan de wedstrijd het publiek zal manipuleren. Maar bij een wedstrijd van één van de belangrijkste sportevenementen ter wereld,

Trouw  schrijft... Keynes zei het al in de jaren dertig. Economen blazen te hoog van de toren. Ze moeten niet doen alsof ze de wijsheid in pacht hebben, maar zich bescheidener opstellen. Net zo dienstbaar als tandartsen. ...  Van Damme neemt niet zoals Keynes de tandartsen als voorbeeld, maar de ingenieurs. Die hanteren een duidelijke uitgangspunt: "De ingenieur zal als getuige-deskundige alleen een mening geven waar deze is gebaseerd op de eigen deskundigheid en competentie en waar deze mening kan worden gebaseerd op feiten." Het grote probleem waar de economie mee worstelt is dat deze een normatieve en sociale wetenschap is. De econoom als spreekbuis heeft dus een dubbele functie: inlichten (objectief en gebaseerd op feiten) en voorlichten (vooral meningen). Niemand zal de feiten van de econoom weerleggen, net zo min als de feiten die de ingenieur of tandarts aandraagt. En toch kan zowel de tandarts als de ingenieur een duurder middel voorschrijven dan u echt nodig heef

Overheid worstelt met ict / business imago. In het nrc staat een artikel over een gefaald ict project bij de belastingdienst. Onderaan de publicatie staat een referentie naar een vinding dat Capgemini het vaakst betrokken is bij te dure ict-projecten van de overheid. Naast Cap, zijn CGI en Atos ook partijen die ict-diensten leveren, en natuurlijk het "puur" Nederlandse en lokale Ordina. Het feit dat grote partijen als Cap en Atos vaker gekozen worden bij de aanbesteding van overheidsprojecten is op zich niet logisch: het is niet zo dat er een competitief voordeel bestaat qua ervaring. De overheidsmarkt over naties heen is volledig gefragmenteerd; geen enkele oplossing uit welk land dan ook zal werken in een ander land; een Duits belastingsysteem lijkt gewoon niet op een Nederlands belastingsysteem.   Dus moet het financieel draagvlak van de partij een doorslaggevende factor zijn. Echter uit het falen van dit en vele andere projecten blijkt nu juist dat de projecten te

Met hele kleine stappen, minimale wijzigingen, verandert Spanje. Maar met die stapjes worden de grote structurele manco's wel zichtbaar. Even een voorbeeld van zo'n verandering van de laatste tijd: Er is een nieuwe koning. Die heeft het schilderij in zijn werkkamer gewijzigd; als symbool voor zijn regeerperiode heeft de nieuwe koning Karel de Derde gekozen, een monarch die cultuur en wetenschap hoog in 't vaandel had staan. Als bijgaande verandering heeft de koninklijke familie haar domein verkleind; prinses Cristina en haar man die van corruptie wordt beschuldigd maken niet meer deel uit van de koninklijke familie. Een slimme marketing zet. De Spaanse regering is nu hard bezig om voor de afgetreden koning een wet te ontwerpen zodat hij immuniteit blijft genieten. Het gerucht gaat dat koning Juan Carlos niet voor niets zomaar / zo plots is afgetreden, maar ... (dat blijft een gerucht). In Nederland en de meeste andere Europese koninkrijken geniet een afgetreden koning g

“Van beleggen weet ik niks af, maar vertel me wat je wilt vragen, Soms ligt in de formulering van de vraag al een antwoord opgesloten.” - ok. Je hebt zoveel verteld over stijl en over cultuur ik wil weten hoe dit past bij een thema als beleggen. - bijvoorbeeld, wat is nu mijn stijl als het gaat om beleggen? Is dat precies hetzelfde als mijn organisatiestijl? “En hoe is die precies?” - allereerst wil ik graag dingen weten en leren. Ik ben op zoek naar nieuwe inzichten... - ik neem vaak risico’s, maar op andere momenten kan ik ook heel traditioneel overkomen. - En ook, wat me nog het meeste intrigeert is het contrair denken en doen. Precies dat doen wat anders is dan wat iedereen doet. Als iedereen links zegt ga ik rechts, en visa versa. “Ok. Ik zal proberen hierop te reageren, zonder dat ik ook maar iets van beleggen snap. Geld verdienen met geld vind ik persoonlijk niet productief, maar in de financiële wereld ligt dat genuanceerder. Dat is misschien een ander verhaal. Laat je d

Ik kom af en toe op de rommelmarkt. Als ik meer tijd zou hebben zou ik er vaker komen. Op deze markten komen mensen en dingen tot leven. En de business van een marktkraam kent nagenoeg dezelfde principes als een gewoon bedrijf; ook hier geldt hoe nauwkeuriger de focus hoe beter. Sommige marktkramen verkopen letterlijk rommel, terwijl andere succesvol zijn omdat ze een element toevoegen, of beter gezegd omdat ze iets weglaten: diversiteit. Dus de succesvolle kramen zijn die zich specialiseren in boeken, kleding, fietsonderdelen, telefoons, of antiek. Ik ken een Nederlander die hier een kraam heeft en die spullen in Nederland via marktplaats opkoopt - antieke telefoons - en deze hier verkoopt. Op  trouw  staat een artikel over het probleem van veel Nederlanders, niks kunnen weggooien. De schrijver maakt terecht een onderscheid tussen de verzamelaar en de hoarder of hamsteraar die niets kan weggooien. De verzamelaar is doelgericht, de hamsteraar houdt spullen doelloos vast totdat zijn

- Wie of wat me geïnspireerd heeft toen ik jong was? Ik weet wel een voorbeeld. Ik keek altijd naar de tv-serie Rich man poor man , en ik leefde altijd mee met de poor man . “Nick Nolte” - Precies. Ik weet me weinig meer van de serie te herinneren. Alleen het feit dat ik me aangetrokken voelde worden door de underdog. “Ok. Dat is een goed voorbeeld. En ik zal laten zien wat dit betekent.” - Doe je ook aan droominterpretaties? “Het feit dat je kiest voor de verliezer of underdog is op zich geen probleem. Dat is een stadium waaruit iedereen zijn vertrekpunt kan kiezen. Het voordeel van de underdog is dat deze zijn verliespositie kan verbloemen of idealiseren. Het is net als iemand die niet meedoet met een spel ook nooit kan verliezen. Of iemand die van zijn mislukkingen in zijn leven, een levenshouding maakt. alsof het erbij zou horen.”  - In het geval van de Poor man ging het om een reeks van tegenslagen en dat er voor de verliezers in de maatschappij geen ruimte was om zich te o

In de twee drie weken dat het WK duurt krijgt het land Brazilië even wat extra aandacht. En wat onder andere opvalt is dat de politie - het onderdeel voor het handhaven van orde - in Bazilië nog ouderwets onder Defensie* valt en niet zoals in de modernde democraties onder Justitie. Zonder de verschillen precies te kennen, zijn er logische  verschillen in stijl en productiviteit. Qua stijl dwingt de MP meer authoriteit af, en staat deze verder van de burgers af. Een MP kan in elk incident een gevaar voor de samenleving zien en hard optreden. Een civiele politie staat naast de burger. Bekend zijn de voorbeelden van jongere democratiën zoals Spanje waar de politie angst uitstraalde en je kon arresteren zonder duidelijke oorzaak. In BRazilië zal dat - misschien in gematigde versie - niet veel anders zijn. Als onze norm van civiele politie de juiste is, is de volgende vraag, hoe komt het dat Brazilië nog zo achterloopt op dit vlak en wanneer maken ze de draai naar een moderne samenlevi

- Ok, jij die alles van stijl en productiviteit af weet, kan je mij vertellen of je voor alle beroepen evenveel moed nodig hebt? “Kan je me eerst wat vertellen waarom je me dat vraagt?” - De moed zakt me vaak in de schoenen. Heel eerlijk gezegd durf ik wel wanneer er iemand toekijkt, maar zonder steun of publiek durf ik veel minder. Niks soms. “waar jij het over hebt is het verschil tussen lef en moed. Moed gaat uit van een innerlijke drijfveer. Bij lef is die drijfveer veel meer extern bepaald. Wanneer je alleen iets durft wanneer men je “aanmoedigt” dan is er toch iets fout.” - ik weet nog vroeger bij het ijsschotsen lopen. Dat was altijd leuker met publiek. Behalve als je in het water viel. “Toch is er wel iets zinnigs over te zeggen. Niet elk beroep vraagt evenveel moed. De voor de hand liggende voorbeelden zijn: de brandweer, die heeft moed nodig, maar toch kan iemand bij de brandweer werken zonder dat deze moedig ingesteld is. Een arts moet ook de moed kunnen opbrengen op te

- maar ik hou niet van mode. "Je hoeft er niet van te houden, als je maar kunt observeren. Elk modebeeld zegt iets over het seizoen maar ook over de veranderingen in de maatschappij. Bovendien is mode expressie, iedereen zou daar van moeten houden. Het is persoonlijkheid, verzorging, oog voor details..." - ik loop gewoon in een spijkerbroek en t.-shirt. Of een overhemd wanneer we uit gaan. bron: ... onbekend "Het gaat trouwens niet om de modeshow an sich. je moet straks ergens anders op letten." Ik ben een voorstander van tijdloosheid, maar ik moet bekennen dat tijdloosheid niet zonder mode kan. Alleen al door het feit dat er seizoenen bestaan is het logisch dat er mode is. Het ene bestaat door de aanwezigheid van het andere. Tijdloosheid heeft ook niets met uiterlijke vormen te maken, maar veel meer met functies. Het fenomeen onderwijs is tijdloos, door mode verandert de vorm waarin onderwijs gegeven wordt. Vroeger was de leraar te vergelijken met een soor

Als het gaat om stijl dan liggen de voorbeelden van kunstschilders het meeste voor de hand. Ook schrijvers hebben een stijl maar die is toch moeilijker concreet te beschrijven, bij schilders is de stijl direct in het werk opgenomen en openbaart zich direct tot de bezoeker. Duidelijke voorbeelden zijn Picasso en Dali, de laatste schilderde met een fotografische nauwkeurigheid, de eerste werkte veel meer abstract. Stijl is hierbij de vorm waarin de expressie tot uiting komt. Maar er is nog een stijlkenmerk dat beide meesters identificeert: Dali was loyaal aan een en dezelfde stijl, terwijl Picasso gedurende zijn leven meerdere stijlen heeft uitgeprobeerd. Hij was in die zin misschien wel flexibeler of creatiever dan Dali  (hier is geen kunsthistoricus aan het woord overigens) . Voor de gewone ondernemer, werknemer of professional in het algemeen geldt dat deze net zo goed een stijl hanteert in z'n werk. Ook hier is deze werkstijl minder zichtbaar en pas wanneer we er over nadenk

In Spanje is een nieuw debat losgebroken, sinds de koning heeft aangekondigd om af te treden. Niemand stemt tegen de wet die goedgekeurd moet worden om dit mogelijk te maken. Want zelfs opponenten van de monarchie argumenteren dan "wanneer we tegenstemmen, we impliciet aangeven dat we willen dat de koning aanblijft." Het is een complex proces dat een aardig debat oplevert, want er zijn in Spanje veel republikeinse sympathisanten.  - op het komende WK kunnen we deze fragiele situatie in Spanje tegen hen gebruiken als anti-supporters: Spanje heeft al te maken met een wens voor een Catalaans referendum voor afscheiding van het moederland, nu een debat over de terugkeer van de republiek, hetgeen de gelederen binnen het Spaanse voetbalteam moet bezighouden. Een teamspirit is nodig om op topniveau te presteren. Ik geloof persoonlijk dat de achterblijvende performance van het Barcelona-team te maken heeft met de interne strijd voor onafhankelijkheid... Het is een theorie. Maar

Ooit lang geleden in mijn jonge levensjaren kwam ik in een modeshow terecht. Als toeschouwer bekeek ik net als iedereen het aanbod van de nieuwe collectie die door jonge dames en heren tentoongesteld werd. Later begreep ik dat de mode van dat moment was zoals ze was, maar op het moment zag ik alleen rondlopende figuren en terwijl de diverse maatpakken en mantelpakjes niet zoveel indruk op me maakten, droomde ik weg zoals ik wel vaker wegdroom, wanneer mijn aandacht verslapt. En zo terwijl ik de niets zeggende uiterlijkheden rond zag dwalen op de catwalk, veranderde ik elk uiterlijk in vorm van een beroep. De eerste dame die een wit-beige jas droeg toverde ik in een verpleegster met hagelwit uniform, in de dame die volgde zag ik een arts, iemand die leek als onze eigen dokter. De man die erna kwam had typisch een brandweerpak aan, fel rood en aansluitend meende ik een dominee te zien en verder natuurlijk, door de felle kleuren... een clown. Naast ons, woonde een ingenieur ik die prob

Een opmerkelijk bericht in de krant deze week. Vijf jaar lang werkten ze samen aan software die een revolutie zou ontketenen in de sportwereld, het in Almere gevestigde bedrijf Equihold en de vanuit Utrecht opererende IT-specialist Capgemini. Topclubs als FC Barcelona, PSV en sportbonden als de internationale hockeyfederatie FIH en de FIFA toonden al belangstelling voor 1-2Focus, een systeem dat op maat van perfectionisten als Louis van Gaal en José Mourinho gemaakt leek. Met een paar muisklikken zouden topcoaches over elke speler alle cruciale informatie op hun scherm kunnen toveren. En dat niet alleen: via een reeks ingenieuze modules zou de software sportclubs een geautomatiseerd totaaloverzicht aanreiken van teams, spelers, trainingen, wedstrijdanalyses alsmede van het volledige management ( faillisement equihold ) Waar twee vechten, hebben twee schuld ... en dus vraag ik me af wat hier nog meer aan de hand is en ga ik te rade bij mijn oude kennis van systeemontwikkeling. Wa

In Spanje is het fenomeen van de heilige communie heel gewoon, in de afgelopen tien jaar hebben we twee ceremonies meegemaakt. Elke ceremonie is voor ons ongewoon door het onbekende. Deze laatste was speciaal omdat de priester een jonge kerel was die een buitengewoon populair verhaal vertelde. Toch kon ik geen gedachte onderdrukken dat deze priester een werknemer is van een van de oudste organisaties op aarde en ik vroeg me af wat zijn ambitie was; wil elke priester net als een gewone "employee" ook niet promotie maken en hoger op komen in de organisatie? Is het niet de droom van elke priester om kardinaal of zelfs Paus te worden. Deze priester noemde Paus Franciscus en vertelde buiten de algemeen religieuze ceremonie een aantal persoonlijke verhalen. Hij trok mijn aandacht met een gezegde dat "de priesters goed leven," dat ging in de context van de huidige crisis en dat de kerk het maar makkelijk heeft. "Nou, jij kan ook priester worden," voegde h

Op het internet vliegen de tweets voorbij, zo vond ik deze opeens: Some people really are lazy. Relying on other people's reviews instead of reading the damn book themselves.   Frances Coppola Een typisch geval van productieve focus vond ik, dus ik reageerde met de vraag: lui of juist efficient? En hoe zit dat nu precies? Ben ik lui wanneer ik niet alle economische boeken lees die op de markt verschijnen of is het een vorm van slimheid en waar zit de reviewer in dit proces? In economische, bedrijfseconomische en organisatorische processen draait het om focus. Elke professional moet doen waar hij goed in is, en dat principe heeft een begrenzende werking. De reden dat veel organisaties niet goed opereren komt juist omdat: a. iedereen probeert zich met alles en iedereen te bemoeien, meer een duidelijk focus per werknemer ontbreekt of, b. iedereen is juist uiterst gefocust, waardoor er gaten in het productieve netwerk niet opgevuld worden. In de derde optie doet iedereen wat

Het is een beetje een saaie boel die #UCLFinal tussen twee clubs uit Madrid. Lange tijd staat Atletico voor, maar vlak voor het einde van de speeltijd maakt een verdediger (Sergio Ramos) de gelijkmaker. En dat terwijl Real de duurste aanvallers ter wereld heeft, zoals Cristiano Ronaldo en Gareth Bale. Als het erop aankomt dan moet de aanvaller doen en laten zien wat hij waard is. Maar sommigen laten het dan juist afweten. Nederlandse topspelers staan bekend om (het missen van) hun penalties. In deze wedstrijd en in vele organisaties gaat er iets fout, wanneer spelers die geselecteerd worden voor hun positie hun belofte niet kunnen inleveren. De vergelijking voor een gewone organisatie zou zijn dat een professional uit de back-office een verkoper met een klant ziet praten en zegt, "laat mij maar even," en binnen een half uur sluit de administratieve medewerker een topcontract, terwijl de verkoper er bij staat te kijken. "Zo doe je dat," zegt de persoon van de b

Een productieve cyclus ... begint bij een willekeurig vertrekpunt in iemands productieve leven. Meestal is dat het moment waarop de professional de markt betreedt. Het moment waarop – het tijdsbeeld – en de locatie of omgeving zijn daarbij sterk van belang. Het tijdsbeeld nu is anders dan tijdens de hoogtij-jaren negentig. Ook is de omgeving van de financiële wereld toen anders dan die van nu, maar ook van andere omgevingen, zoals de olieindustrie of de ict-wereld. Iemand die zijn carriere begint als acteur heeft te maken met hele andere facetten terwijl het concept productiviteit niet of nauwelijks verschilt. Daarmee begint de twee fase in de cyclus; zijn rol van dat moment, wat hij precies doet. De acteur doet logischerwijs iets anders dan een financieel adviseur, al liggen de verschillen op het vlak van productieve rollen dichter bij elkaar dan je zou denken. De acteur heeft net zoveel rekening te houden met zijn publiek als de adviseur, maar de stijl van beiden veschilt. De advis

De situatie van een nationale economie kan als voorbeeld dienen om te laten zien wat productief is en hoe productiviteit kan toenemen. Deze economie bestaat uit mensen die werken en mensen die werkloos zijn. De mensen die werken bestaan dan uit de groep die er meer of minder goed voor betaald worden en de mensen die er geen salaris voor ontvangen (vrijwilligers). Deze laatste ontwikkelen zich wel, maar worden er niet financieel voor gewaardeerd. Iemand die net op de arbeidsmarkt komt heeft “min of meer” de keuze (dit ligt natuurlijk gevoelig en genuanceerd) om werk te kiezen dat goed betaald wordt of werk dat leuker is of beter past maar minder goed betaald wordt. Waar het om gaat is dat er een schaal is en een keuzeprobleem voor de professional om werk te kiezen begrenst door de situatie en dat dit dus verre van optimaal is. Ook de keuze voor werkloosheid is een keuze, maar die maakt de professional nooit productiever; hij is meestal beter af met het kiezen van werk onder niveau, tenz