De priester en zijn verhaal

In Spanje is het fenomeen van de heilige communie heel gewoon, in de afgelopen tien jaar hebben we twee ceremonies meegemaakt. Elke ceremonie is voor ons ongewoon door het onbekende. Deze laatste was speciaal omdat de priester een jonge kerel was die een buitengewoon populair verhaal vertelde.

Toch kon ik geen gedachte onderdrukken dat deze priester een werknemer is van een van de oudste organisaties op aarde en ik vroeg me af wat zijn ambitie was; wil elke priester net als een gewone "employee" ook niet promotie maken en hoger op komen in de organisatie? Is het niet de droom van elke priester om kardinaal of zelfs Paus te worden.

Deze priester noemde Paus Franciscus en vertelde buiten de algemeen religieuze ceremonie een aantal persoonlijke verhalen. Hij trok mijn aandacht met een gezegde dat "de priesters goed leven," dat ging in de context van de huidige crisis en dat de kerk het maar makkelijk heeft. "Nou, jij kan ook priester worden," voegde hij uitdagend aan zijn preek toe, zonder weg te laten "dat het niet eenvoudig was," priester zijn.

De specifieke details liet hij buiten beschouwing, maar ik kreeg wel een idee waar de moeilijkheid lag; in de opleiding en in de zware disciplinerende codes die de organisatie meegeeft.

Hij begon zijn verhaal dat hij midden in de nacht opgebeld werd. Hij vertelde erbij dat hij in zijn eerste slaap zat die vaak erg diep is. Daaruit maakt ik op dat deze man meer dan gemiddeld erudiet of ontwikkeld is; hij wil meer weten dan puur religieuze vraagstukken alleen.

Het is bekend dat deze priester in het strenge Spanje als uitzonderlijk gezien wordt. Zijn populaire verhaal is anders dan de droge retoriek van de Spaanse elite waar het werk van god (ik bedoel Opus Dei) de scepter zwaait.

Deze priester is anders, net als Franciscus die ook ruimte geeft voor vernieuwing.

"Ik kan dus ook priester woorden," ik bleef met deze gedachten zitten. Hoeveel mensen kunnen daadwerkelijk priester of dominee worden en hoe komt dat aantal in in dienst zijnde professionals zo uit zoals het is? Net als het onderwijssysteem het met een beperkt aantal leraren moet doen, in steeds grotere klassen, is er een grens aan het aantal religieuze gidsen, zoals de priester dat is. De distributie van productiviteit kent nu eenmaal een grens die structureel bepaald wordt.

Los van de religieuze context gaat het bij de productiviteit van deze kerkleider onder andere om:
- het vertellen van verhalen als onderdeel van het verkoopproces. Zo banaal is het. Moe meer mensen in de kerk hoe beter de priester zijn werk gedaan heeft. Dat de recessie een factor is die de toestroom stuurt licht daarbij buiten de invloedssfeer van de individuele priester
- profilering. Ook dit is een onderdeel van elke professional. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen marketing. en deze priester trekt jonge mensen aan die iets anders willen horen.
- distributie van kennis. Dit is de feitelijke functie van de priester. Hij zal het woord van God bij de mensen moeten onderbrengen. Elke priester doet dit in zijn eigen stijl, maar creëert zo zijn eigen doelgroep.

Daarnaast heeft elke werknemer bepaalde vrijheid in het uitvoeren van zijn rol. In oer-conservatie organisaties zoals de katholieke kerk is die vrijheid beperkt, maar toch is er altijd ruimte! meer dan je vaak denkt.

Terug naar het verhaal van de priester. Hij werd gebeld, 's nachts met de vraag of wens om een bekentenis (confession) te doen. De stervende man om wie het ging had de kerk verwaarloosd maar had spijt. De priester kwam uitgeput in de vroege ochtend thuis, maar had desondanks veel energie opgedaan, omdat "dit" zoals hij vertelde was "dat je weet dat God bestaat."

Los of je dit gelooft of juist niet, gaat het om het verhaal. maar vooral om zijn toevoeging. Priester zijn is een roeping. Hij voelde zich geroepen om te doen wat hij nu doet. En daarmee specificeert hij de eerste opmerking dat iedereen priester kan worden. Het is niet makkelijk. Nee, je roeping vinden dat is voor velen niet weggelegd of in ieder geval een lange weg.