Lui of (juist) efficient?
Op het internet vliegen de tweets voorbij, zo vond ik deze opeens:
En hoe zit dat nu precies? Ben ik lui wanneer ik niet alle economische boeken lees die op de markt verschijnen of is het een vorm van slimheid en waar zit de reviewer in dit proces?
In economische, bedrijfseconomische en organisatorische processen draait het om focus. Elke professional moet doen waar hij goed in is, en dat principe heeft een begrenzende werking. De reden dat veel organisaties niet goed opereren komt juist omdat:
a. iedereen probeert zich met alles en iedereen te bemoeien, meer een duidelijk focus per werknemer ontbreekt of,
b. iedereen is juist uiterst gefocust, waardoor er gaten in het productieve netwerk niet opgevuld worden.
In de derde optie doet iedereen wat hij moet doen en is er geen (cultuur) probleem.
Het leven buiten de organisatie en binnen de organisatie lijkt verdomd veel op elkaar. De rollen die men buiten het bedrijf uitvoert zijn ook terug te vinden binnen het bedrijf. En die verschillende rollen zijn divers zodat elke werknemer of zelf ondernemer een keuze moet maken wat hij wel allemaal zelf kan en wat niet.
Het zelf lezen van boeken past daarbij als een perfect voorbeeld. We zijn niet allemaal goede reviewers, en als tweede hoeven we niet allemaal dezelfde boeken te lezen.
Nu ging deze reeks tweets over Le Capital en had de twitteraar ongewtijfeld een punt. Maar qua productiviteit zit ze ernaast.
Reviewers zijn nodig net zoals eer journalisten nodig zijn. Een goede reviewer bouwt een imago op net zoals een goede journalist dat doet met het publiceren van artikelen. Dus mag je als lezer van een krant ervan uitgaan dat een gerenommeerde reviewer een zeer zorgvuldige analyse van een (boek)werk schrijft.
Moet iedereen elk boek lezen? Een econoom moet het belangrijkste werk van Keynes hebben gelezen, en Das Kapital mag misschien ook niet ontbreken. Toch ben je geen slechte econoom wanneer je dat niet hebt gedaan. Een reden kan zijn dat je op een andere domein hebt gespecialiseerd.
Nu het werk van de Franse schrijver - hoge bomen vangen veel wind - onder druk staat, is het logisch dat alleen de echte lezers aan de discussie mogen meedoen. Maar dat geldt voor dit specifieke geval.
Een business principe dat hier orde in zou kunnen aanbrengen is: "focus," focus op economische specialistie, maar mogelijk ook "focus op tijdloosheid versus hypes" Iemand die met alle hypes of de laatste kennisontwikkeling wil kunnen meepraten zal heel veel moeten lezen, of in ieder geval de beste reviews moeten doornemen. maar op zich is het zelf lezen van elk werk geen must. Een econoom zou dat moeten weten. Maar wanneer je niet alles zelf leest, dan beperk je je wel in je inbreng tot de discussie.
Qua tijdgeest heeft de twitteraar waarschijnlijk wel een punt. Deze generatie wordt overdonderd met informatie en niemand heeft nog de tijd om zelf de diepte in te duiken. Vroeger werd dat lui genoemd, wanneer je iets niet zelf deed. In de huidige tijd is het vaak een teken van slim werken. Niet vergeten dat je de source goed in de gaten moet houden.
Some people really are lazy. Relying on other people's reviews instead of reading the damn book themselves. Frances Coppola
Een typisch geval van productieve focus vond ik, dus ik reageerde met de vraag: lui of juist efficient?En hoe zit dat nu precies? Ben ik lui wanneer ik niet alle economische boeken lees die op de markt verschijnen of is het een vorm van slimheid en waar zit de reviewer in dit proces?
In economische, bedrijfseconomische en organisatorische processen draait het om focus. Elke professional moet doen waar hij goed in is, en dat principe heeft een begrenzende werking. De reden dat veel organisaties niet goed opereren komt juist omdat:
a. iedereen probeert zich met alles en iedereen te bemoeien, meer een duidelijk focus per werknemer ontbreekt of,
b. iedereen is juist uiterst gefocust, waardoor er gaten in het productieve netwerk niet opgevuld worden.
In de derde optie doet iedereen wat hij moet doen en is er geen (cultuur) probleem.
Het leven buiten de organisatie en binnen de organisatie lijkt verdomd veel op elkaar. De rollen die men buiten het bedrijf uitvoert zijn ook terug te vinden binnen het bedrijf. En die verschillende rollen zijn divers zodat elke werknemer of zelf ondernemer een keuze moet maken wat hij wel allemaal zelf kan en wat niet.
Het zelf lezen van boeken past daarbij als een perfect voorbeeld. We zijn niet allemaal goede reviewers, en als tweede hoeven we niet allemaal dezelfde boeken te lezen.
Nu ging deze reeks tweets over Le Capital en had de twitteraar ongewtijfeld een punt. Maar qua productiviteit zit ze ernaast.
Reviewers zijn nodig net zoals eer journalisten nodig zijn. Een goede reviewer bouwt een imago op net zoals een goede journalist dat doet met het publiceren van artikelen. Dus mag je als lezer van een krant ervan uitgaan dat een gerenommeerde reviewer een zeer zorgvuldige analyse van een (boek)werk schrijft.
Moet iedereen elk boek lezen? Een econoom moet het belangrijkste werk van Keynes hebben gelezen, en Das Kapital mag misschien ook niet ontbreken. Toch ben je geen slechte econoom wanneer je dat niet hebt gedaan. Een reden kan zijn dat je op een andere domein hebt gespecialiseerd.
Nu het werk van de Franse schrijver - hoge bomen vangen veel wind - onder druk staat, is het logisch dat alleen de echte lezers aan de discussie mogen meedoen. Maar dat geldt voor dit specifieke geval.
Een business principe dat hier orde in zou kunnen aanbrengen is: "focus," focus op economische specialistie, maar mogelijk ook "focus op tijdloosheid versus hypes" Iemand die met alle hypes of de laatste kennisontwikkeling wil kunnen meepraten zal heel veel moeten lezen, of in ieder geval de beste reviews moeten doornemen. maar op zich is het zelf lezen van elk werk geen must. Een econoom zou dat moeten weten. Maar wanneer je niet alles zelf leest, dan beperk je je wel in je inbreng tot de discussie.
Qua tijdgeest heeft de twitteraar waarschijnlijk wel een punt. Deze generatie wordt overdonderd met informatie en niemand heeft nog de tijd om zelf de diepte in te duiken. Vroeger werd dat lui genoemd, wanneer je iets niet zelf deed. In de huidige tijd is het vaak een teken van slim werken. Niet vergeten dat je de source goed in de gaten moet houden.
Reacties