Maar, ... hoe zit het nu precies?
Het tijdperk "kennis is macht," ligt al enige tijd achter ons, en is overgegaan in "kennissen zijn machtig," of misschien is er zelfs al weer een nieuwe trend aangebroken, zoals knowledge is everywhere (in the cloud).
Toch blijft kennis altijd belangrijk. En zo ook de vraag van "wat is het verschil tussen A en B," of "wat kan ik beter doen, een huis kopen of huren?" Achter een schijnbaar eenvoudige vraag zit een wereld van informatie en kennis.
Binnen bedrijven is het niet anders. Sterker nog, bedrijven overleven door de productie en transmissie van kennis.
Een verkoper zal dan het verschil moeten kunnen uitleggen tussen product A en product B. Dat gaat vaak goed, vooral wanneer de producten niet te complex zijn. Bij de verkoop van computers zie je al dat Apple
zijn eigen professionals in de winkels opneemt; die weten meer van het product dan de gemiddelde verkoper (en voegen daarnaast ook een extra stijlelement toe, namelijk dat van Status: de Apple-schappen worden bewaakt door eigen personeel).
Fiscale vragen vallen ook in het domein van complexiteit en kennis van specifieke regelingen (erfrecht, scheidingen, etc) maken het verschil tussen het ene en het andere advies.
Iedereen kent de relatie tussen kennis of expertise en specialisatie: hoe meer iemand weet van veel onderwerpen, hoe minder diep die kennis zal zijn. Een specialist weet heel veel van een qua omvang klein kennisgebied.
Terug naar de organisatie. Deze functioneert op basis van kennis en overdracht van kennis en informatie. Een professional kan dan met meerdere situaties te maken krijgen, bijvoorbeeld met deze:
1. iemand stelt een vraag, "weet jij wat het verschil is tussen ... en ...?"
Het antwoord is dan:
a. ja, dat weet ik
b. ja, dat weet ik precies
c. ja, daar weet ik iets van, maar als je het precies wilt weten dan moet je bij ... zijn.
Bij kennis gaat het dus om weten, en om precies weten.
In het domein van de financiele wereld speelt dit mechanisme sterk: bijvoorbeeld wanneer iemand iets vraagt over het verschil tussen Royal Dutch A en B aandelen. Maar er zijn voorbeelden waar het verschil tussen een beetje weten en het precies weten groot zijn. Binnen de retailbusiness kan een vraag zijn: wat is het verschil tussen Plasma en LED?
Terug naar de vraag binnen de organisatie. Wanneer iemand tijd besteedt aan het vragen van iets en de andere professional weet het - maar niet precies, dan kost dit de organisatie tijd. En tijd kost geld. Organiseren heeft hier alles mee te maken; met taken die iemand doet en met het overdragen van informatie naar anderen zodat deze de taak kan doen. Of in essentie: de taken binnen de organisatie zo afstellen dat iedereen het beste zijn kennis kan inzetten.
De grote uitzonderingen zijn diegenen die het nog moeten leren. De "junior" verschilt van de "senior" doordat hij het nog niet precies weet. Maar dat is tijdelijk en wanneer hij het wel weet groeit hij in zijn professionele ontwikkeling en de organisatie als geheel.
Toch blijft kennis altijd belangrijk. En zo ook de vraag van "wat is het verschil tussen A en B," of "wat kan ik beter doen, een huis kopen of huren?" Achter een schijnbaar eenvoudige vraag zit een wereld van informatie en kennis.
Binnen bedrijven is het niet anders. Sterker nog, bedrijven overleven door de productie en transmissie van kennis.
Een verkoper zal dan het verschil moeten kunnen uitleggen tussen product A en product B. Dat gaat vaak goed, vooral wanneer de producten niet te complex zijn. Bij de verkoop van computers zie je al dat Apple
zijn eigen professionals in de winkels opneemt; die weten meer van het product dan de gemiddelde verkoper (en voegen daarnaast ook een extra stijlelement toe, namelijk dat van Status: de Apple-schappen worden bewaakt door eigen personeel).
Fiscale vragen vallen ook in het domein van complexiteit en kennis van specifieke regelingen (erfrecht, scheidingen, etc) maken het verschil tussen het ene en het andere advies.
Iedereen kent de relatie tussen kennis of expertise en specialisatie: hoe meer iemand weet van veel onderwerpen, hoe minder diep die kennis zal zijn. Een specialist weet heel veel van een qua omvang klein kennisgebied.
Terug naar de organisatie. Deze functioneert op basis van kennis en overdracht van kennis en informatie. Een professional kan dan met meerdere situaties te maken krijgen, bijvoorbeeld met deze:
1. iemand stelt een vraag, "weet jij wat het verschil is tussen ... en ...?"
Het antwoord is dan:
a. ja, dat weet ik
b. ja, dat weet ik precies
c. ja, daar weet ik iets van, maar als je het precies wilt weten dan moet je bij ... zijn.
Bij kennis gaat het dus om weten, en om precies weten.
In het domein van de financiele wereld speelt dit mechanisme sterk: bijvoorbeeld wanneer iemand iets vraagt over het verschil tussen Royal Dutch A en B aandelen. Maar er zijn voorbeelden waar het verschil tussen een beetje weten en het precies weten groot zijn. Binnen de retailbusiness kan een vraag zijn: wat is het verschil tussen Plasma en LED?
Terug naar de vraag binnen de organisatie. Wanneer iemand tijd besteedt aan het vragen van iets en de andere professional weet het - maar niet precies, dan kost dit de organisatie tijd. En tijd kost geld. Organiseren heeft hier alles mee te maken; met taken die iemand doet en met het overdragen van informatie naar anderen zodat deze de taak kan doen. Of in essentie: de taken binnen de organisatie zo afstellen dat iedereen het beste zijn kennis kan inzetten.
De grote uitzonderingen zijn diegenen die het nog moeten leren. De "junior" verschilt van de "senior" doordat hij het nog niet precies weet. Maar dat is tijdelijk en wanneer hij het wel weet groeit hij in zijn professionele ontwikkeling en de organisatie als geheel.
Reacties