3652 x Morgen
Het boek 3652 x Morgen van Ruud Smeulders (gepubliceerd door Second Sight) laat zien hoe de Rabo ICT-trendanalyse inzet als middel bij innovatie-management. Die afhankelijkheid van de Rabobank maakt het boek als recensieobject een lastig product, omdat er twee zaken door elkaar lopen: het boek op zich en de organisatie waar het boek een product van is. Ik richt me in – dit eerste - recensiedeel dan ook enkel op het boek, en zal in een tweede deel meer richten wat het boek me geleerd heeft over de Rabobank als object van bedrijfsarchitectuur waarin ook meer een persoonlijke mening doorklinkt.
Het boek heeft een praktische en eenvoudige opzet, heeft vele tabellen en figuren die het geheel extra leven geven. De inhoudsopgave en de structuur is afgeleid van de tien voor de Rabobank geldende “Mega” trends. In een inleiding staat het waarom van de trendanalyse van de bank en gaat de schrijver in op het organisatorische voorkeur van de organisatie om dit trendproces zelf te doen en niet te baseren op trendanalyses van andere partijen zoals Gartner.
De tien megatrends geven voldoende inspiratie tot verdere reflectie. Vooral de lezer die niet dagelijks of beperkt zelf met het onderwerp werkt. Ook staat per trend een tegenbeweging beschreven en wat het belang (relevantie) is voor de organisatie. Zo geeft het boek bij de eerste trend “Digitale Wereld,” aan dat de verschuiving van kantoor naar digitale bank grote gevolgen heeft gehad. Het is tevens een trend die zich ontwikkeld heeft tot mainstream; de beweging is opgegaan in de business as usual (mijn woorden). Bij andere trends is dat niet zo en van velen trends krijgt de lezer inzicht in het proces: de trend verandert gedurende de tien jaar van naam, komt terug en bij een enkele trend is de bank te vroeg geweest zoals bij Rabo tv. Daarbij is overigens niet geheel duidelijk in hoeverre het trendonderzoek en de implementatie gelijk opliepen. Dat deze namen gedurende de tijd – en verloop van de trend – veranderen laat ook zien hoe moeilijk het is om een trend te vatten.
Bij de trend Data als Brandstof zit ik als ex-ICT’er op de rand van mijn stoel en herleef ik de tijd en discussie dat informatie (en later) kennis als productiefactor werd gezien. Qua bedrijfsarchitectuur kom ik die discussie niet vaak meer tegen en terwijl ik lees vraag ik me sterk af of Data niet veel meer een smeermiddel is dan echte brandstof (beiden olie). Ik kan me in ieder geval indenken dat de trendanalyse tot heftige discussies leidt bij de organisatie en deze zijn inspirerend om de betekenis en het belang scherp te krijgen.
Het boek is misschien niet tijdloos, de tien megatrends blijven nog wel lange tijd actueel en zijn ook voor een verdere toekomst aardig om terug te lezen. De trends geven inzicht in een veranderend ICT landschap en waar deze techniek nieuwe deuren kan openen (mobiele levensstijl) en waar het tot problemen kan leiden (veiligheid en privacy).
Ook wordt bij het eerste voorbeeld uit de inleiding de lezer direct het belang van trends duidelijk gemaakt, wanneer TomTom haar eerste navigatiesysteem uitbrengt en tien jaar later concurrentie krijgt van de smart-phone. De lezer die na het lezen van tien jaar trendanalyse zal terugdenken aan dit TomTom voorbeeld en merken dat het nog niet eenvoudig is om e.e.a. te plaatsen. Zijn de Rabotrends ook relevant geweest voor TomTom? En kan elk bedrijf de tien trends op dezelfde manier gebruiken ter reflectie voor haar koers?
Ook spreekt er een grote volledigheid uit het boek, want sommige bedrijven laten zien dat ze de trends van Universele Connectivititeit en Open Wereld volledig links laten liggen. Dat bedrijf is dan weer wel trendsetter op het gebied van User Experience. We hebben het dan over Apple. Dit – voor mij - laatste voorbeeld laat zien dat niet elk bedrijf iets met trendanalyse “moet.” Maar dan kom ik bij het deel bedrijfsarchitectuur en de vraag: wat zegt dit boek over de Rabo? (Deel twee)
Ter afsluiting keert de schrijver terug naar de vraag over het nut van trendanalyse voor organisaties die willen innoveren en geeft nuttige tips voor professionals die het middel ook willen inzetten voor hun organisatie. De ontwikkeling – i.s.m. Ordina - van een trendradar voegt een ludiek en disciplinair karakter toe aan de trendanalyse: deze laat zien hoe de diverse bedrijfsimplementaties passen binnen de trendanalyse. Hiermee krijgt de trendanalyse een operationeel karakter.
Ook de titel -- 3652 x Morgen -- verwijst naar deze samensmelting van project en de dagelijkse operatie en dekt daarmee goed de lading. Het proces van trendanalyse is geen eenmalige exercitie maar een “continue proces;” elke dag opnieuw. Na tien jaar zijn we dan 10 * 365 dagen verder, zonder twee schrikkeldagen te vergeten.
Het boek heeft een praktische en eenvoudige opzet, heeft vele tabellen en figuren die het geheel extra leven geven. De inhoudsopgave en de structuur is afgeleid van de tien voor de Rabobank geldende “Mega” trends. In een inleiding staat het waarom van de trendanalyse van de bank en gaat de schrijver in op het organisatorische voorkeur van de organisatie om dit trendproces zelf te doen en niet te baseren op trendanalyses van andere partijen zoals Gartner.
De tien megatrends geven voldoende inspiratie tot verdere reflectie. Vooral de lezer die niet dagelijks of beperkt zelf met het onderwerp werkt. Ook staat per trend een tegenbeweging beschreven en wat het belang (relevantie) is voor de organisatie. Zo geeft het boek bij de eerste trend “Digitale Wereld,” aan dat de verschuiving van kantoor naar digitale bank grote gevolgen heeft gehad. Het is tevens een trend die zich ontwikkeld heeft tot mainstream; de beweging is opgegaan in de business as usual (mijn woorden). Bij andere trends is dat niet zo en van velen trends krijgt de lezer inzicht in het proces: de trend verandert gedurende de tien jaar van naam, komt terug en bij een enkele trend is de bank te vroeg geweest zoals bij Rabo tv. Daarbij is overigens niet geheel duidelijk in hoeverre het trendonderzoek en de implementatie gelijk opliepen. Dat deze namen gedurende de tijd – en verloop van de trend – veranderen laat ook zien hoe moeilijk het is om een trend te vatten.
Bij de trend Data als Brandstof zit ik als ex-ICT’er op de rand van mijn stoel en herleef ik de tijd en discussie dat informatie (en later) kennis als productiefactor werd gezien. Qua bedrijfsarchitectuur kom ik die discussie niet vaak meer tegen en terwijl ik lees vraag ik me sterk af of Data niet veel meer een smeermiddel is dan echte brandstof (beiden olie). Ik kan me in ieder geval indenken dat de trendanalyse tot heftige discussies leidt bij de organisatie en deze zijn inspirerend om de betekenis en het belang scherp te krijgen.
Het boek is misschien niet tijdloos, de tien megatrends blijven nog wel lange tijd actueel en zijn ook voor een verdere toekomst aardig om terug te lezen. De trends geven inzicht in een veranderend ICT landschap en waar deze techniek nieuwe deuren kan openen (mobiele levensstijl) en waar het tot problemen kan leiden (veiligheid en privacy).
Ook wordt bij het eerste voorbeeld uit de inleiding de lezer direct het belang van trends duidelijk gemaakt, wanneer TomTom haar eerste navigatiesysteem uitbrengt en tien jaar later concurrentie krijgt van de smart-phone. De lezer die na het lezen van tien jaar trendanalyse zal terugdenken aan dit TomTom voorbeeld en merken dat het nog niet eenvoudig is om e.e.a. te plaatsen. Zijn de Rabotrends ook relevant geweest voor TomTom? En kan elk bedrijf de tien trends op dezelfde manier gebruiken ter reflectie voor haar koers?
Ook spreekt er een grote volledigheid uit het boek, want sommige bedrijven laten zien dat ze de trends van Universele Connectivititeit en Open Wereld volledig links laten liggen. Dat bedrijf is dan weer wel trendsetter op het gebied van User Experience. We hebben het dan over Apple. Dit – voor mij - laatste voorbeeld laat zien dat niet elk bedrijf iets met trendanalyse “moet.” Maar dan kom ik bij het deel bedrijfsarchitectuur en de vraag: wat zegt dit boek over de Rabo? (Deel twee)
Ter afsluiting keert de schrijver terug naar de vraag over het nut van trendanalyse voor organisaties die willen innoveren en geeft nuttige tips voor professionals die het middel ook willen inzetten voor hun organisatie. De ontwikkeling – i.s.m. Ordina - van een trendradar voegt een ludiek en disciplinair karakter toe aan de trendanalyse: deze laat zien hoe de diverse bedrijfsimplementaties passen binnen de trendanalyse. Hiermee krijgt de trendanalyse een operationeel karakter.
Ook de titel -- 3652 x Morgen -- verwijst naar deze samensmelting van project en de dagelijkse operatie en dekt daarmee goed de lading. Het proces van trendanalyse is geen eenmalige exercitie maar een “continue proces;” elke dag opnieuw. Na tien jaar zijn we dan 10 * 365 dagen verder, zonder twee schrikkeldagen te vergeten.
--
Reacties