Filosofie op school - Nietzsche

 Ik kreeg geen filosofie op school, maar hier is het lange tijd verplicht geweest in de laatste twee jaren (5de en 6de) van de middelbare school.

Het aardige van wanneer je zon boek doorneemt - - is hoeveel vertaalde kennis over filosofen en filosofie erin staat. Je wordt inde materie gegidst en dat is natuurlijk het doel van scholing, maar die richting is denk ik niet altijd neutraal. Zo werkt natuurlijk ons hele kennissysteem. je leert op school, op de universiteit of via andere instituten een soort visie op een bepaalde materie, behalve wanneer het natuurlijk om de exacte wetenschappen gaat.

Het patroon in dit boek spreekt me erg aan en is als volgt opgebouwd:

• - historische, culturele en filosofische context van de filosoof
• - primaire ideeën van het denken van de auteur
• - Vergelijking met andere filosofen
• - actualiteit 
  
• - een tekst, voorbeeldexamen en
• - conceptuele map

Context. Nietzsche (1844 -1900) groeit op rond een revolutionaire periode, de julirevolutie van 1830 en later die van 1848. Hij werd geboren in Leipzig in het toenmalige Pruisen en werd getuige van de unificering van de Twee Duitslanden, het noordelijke protestante en het zuidelijke katholieke. In 1870 ontstaat zo het Tweede Duitse rijk waar  Busmarck de leidende figuur (kanselier) wordt. Er is een kulturkampf tussen de katholieke ideologie en die van Bismarck en Nietzsche wordt hierdoor in zijn werk beïnvloed, tezamen met een opkomend Duits nationalisme.

Cultuur gezien is er een grote artistieke ontwikkeling, waar het realisme, het impressionisme en Fauvisme met Manet en Cesanne representanten zijn, en het opkomende romanticisme dat te herkennen is in het werk van Wagner die de Germaanse mythologie wil herstellen. In de literatuur gaat het om het symbolisme (Rimbaud) waar een bohemiens  levensstijl tot uitdrukking komt. [later te herkennen in het vitalisme als filosofische stroming van Nietzsche].

De filosofische context is het positivisme van Compte waar wetenschap de basis voor alle kennis wordt gezien en Nietzsche verzet zich hiertegen als de rede de enige bron van kennis zou zijn, en hij wordt gesteund door de komst van het evolutionisme van Darwin  [waar de ideeën van het supermens haar wortels heeft]. Andere filosofische stromingen zijn het historisch materialisme van Marx, en het utopische en wetenschappelijke socialisme. Het meeste invloed echter komt vanuit het Vitalisme en de filosofie van Schopenhauer. Nietzsche, Freud en Marx worden (door Paul Ricoeur) gezien als de school van verdenking (school of  suspicion).

Primaire idee. Allereerst Apollo versus Dionysus. De eerste als vertegenwoordiger van Duidelijkheid, schoonheid en perfecte vormen, terwijl Dionysus de cultuur meer ziet in termen van chaos, beestachtigheid en instincten. De wetenschappelijke methode zit duidelijk in het kamp van de eerste, terwijl Nietzsche aandacht vraagt voor het tweede.

Metaforen versus concepten. Nietzsche is ook tegen de dominantie van concepten, waar de traditie de werkelijkheid mee vergelijkt. Hij ziet de waarheid / werkelijkheid meer in een voortdurende verandering (Heraclitus) en probeert de werkelijkheid met metaforen te begrijpen. Hier zie je ook zijn afkomst als filoloog.

Dan heeft hij kritiek op de traditionele moraal die afkomst is uit de christelijke religie. Deze gaat gelijk op met de kritiek op religie waar die moraal vandaan komt, en dat in de tijd waarin hij laat zien dat men steeds minder gelooft in God. Maar de (door hem genoemde slaven-)moraal is nog wel uit de religie afkomstig.  "De dood van God,"  ziet hij vertegenwoordigd door drie transformaties van de geest:

- de kameel, deze draagt de moraal als een last en vertegenwoordigt de moraal van de christelijke ethiek

- de leeuw, als eerste transformatie om te komen tot een supermens. De leeuw vertegenwoordigt de macht waarmee ook de oude moraal kan worden vernietigd

- het kind, die vernietigt alle waarden en het kind spelt en ziet zo wat hij wil en doet en dat is een definitieve stap richting het bereiken van de supermens.

Het (actieve) nihilisme is vertegenwoordiger van deze supermens. Hij ziet waarde in genot, passie [I am Dynamite] en verlangt naar macht en kracht. De supermens voelt zich superieur en ziet noodzaak in hiërarchie. Democratie is voor de zwakkeren.

De vergelijking van Nietzsche en Kant...

Actualiteit. In de actualiteit is het vitalisme belangrijk als realisatie van waarden in het leven, zonder erfenis. (De) ervaring is belangrijk en er ontstaat een filosofie van het leven, of levensfilosofie. Ortega ziet het leven als radicale werkelijkheid.

Genetische manipulatie - en AI ook al staat deze niet in het boek - is een ander voorbeeld van de actualiteit van Nietzsche.

Conceptuele kaart:

- cultuurkritiek door chaos (Dionysus) tegenover orde te plaatsten / Metafoor versus concept / concreet versus abstract

- Kritiek op moraal: Reden, religie en moraal (decadent, dogmatisch, rationalistisch)

- Nihilisme: Passief / Actief - Supermens

Tekst: Götzen-Dämmerung (Afgodenschemering), De "waarheid" in de filosofie. Nietzsche sluit de tekst van dat essay af met een passage of Goethe (#51) en een paar afrondende verklaringen [hier nog zonder grote correcties op de automatische vertaling van Google uit het oorspronkelijke Duits]:

"51. Goethe is de laatste Duitser waar ik ontzag voor heb: hij zou drie dingen hebben gevoeld die ik voel - we begrijpen het ook ons over het "kruis"... Mensen vragen me vaak waar ik eigenlijk in het Duits schreef: Nergens zou ik slechter gelezen worden dan in vaderlanden. Maar uiteindelijk, wie weet of ik dat vandaag nog wens om gelezen te worden? - Creëer dingen die je tijd verspillen probeerde haar tanden; qua vorm, qua inhoud door één streef naar een beetje onsterfelijkheid - ik ben nooit bescheiden geweest genoeg om minder van mezelf te eisen. Het aforisme, de zin, waarin ik de eerste onder de Duitse kampioenen ben, dit zijn vormen van “eeuwigheid”; Mijn ambitie is om in tien zinnen te zeggen: wat elke andere persoon in een boek zegt, - wat elke andere persoon in een boek zegt Niet boeken zegt... Ik heb de mensheid het diepste boek gegeven dat ze kunnen bezit, mijn Zarathustra: Dit heb ik haar onlangs gegeven meest onafhankelijk. - Wat ik de ouderen verschuldigd ben.

1. Tenslotte nog een woord over de wereld waartoe ik toegang heb gezocht, waarvoor ik misschien een nieuwe aanpak heb gevonden - de oude wereld. Mijn smaak, die het tegenovergestelde is van tolerant Smaak mag er zijn, ook hier is het verre van in bulk en Buigen om ja te zeggen: hij zegt helemaal niet graag ja, hij zegt liever nee, het liefst helemaal niets... Dit geldt voor hele culturen, het geldt van boeken, - het geldt ook voor plaatsen en landschappen. In principe het is een heel klein aantal oude boeken dat in mijn leven telt; de bekendste zijn er niet bij. Mijn gevoel voor stijl, want het epigram als stijl werd vrijwel onmiddellijk wakker Contact met Sallust. Ik heb de verbazing van mijn gewaardeerde Leraar Corssen vergat niet wanneer hij op zijn slechtst was Latiner moest de allereerste censuur geven - ik was er bij Maak een einde aan het slaan. Gedwongen, streng, met zoveel mogelijk inhoud onderaan ook een koude boosaardigheid tegen het ‘mooie woord’ het “mooie gevoel” – daar vermoedde ik uit. Dat zal wel, tot in mijn Zarathoestra, een zeer serieuze ambitie Romeinse stijl, naar de "aere perennius" in mijn stijl herkennen. - Bij de eerste was het voor mij niet anders Contact met Horatius. Tot op de dag van vandaag heb ik van geen enkele dichter gehoord had hetzelfde artistieke genot dat ik vanaf het begin had Horatius' ode. In bepaalde talen is dat wat hier staat wordt bereikt, zelfs niet willen. Dit mozaïek van woorden waar elk woord als klank, als plaats, als concept, rechts en links en zijn macht vloeit uit over het geheel, met een minimale reikwijdte en aantal tekens, dit is de maximaal behaalde energie van de tekens - het is allemaal Romeins en, als je me gelooft, elegant bij uitstek. De rest van de poëzie is ertegen iets te populairs - louter emotionele spraakzaamheid... 

2. Ik ben de Grieken geen soortgelijke sterke punten verschuldigd Indrukken; en, om het ronduit te zeggen, zij kunnen ons ook niet zijn wat de Romeinen zijn. Je leert niet van de Grieken - hun manier van doen is te vreemd, het is ook te vloeiend om dwingend te zijn ‘klassiek’ overkomen. Wie zou ooit Grieks schrijven geleerd hebben! Wie zou dit ooit hebben geleerd zonder de Romeinen!... Discussieer niet met mij over Plato. Vergeleken met Plato ben ik een grondige Scepticus en was altijd niet in staat om in de bewondering van te vallen Kunstenaars Plato, wat gebruikelijk is onder geleerden, zijn het daarmee eens. Tenslotte heb ik hier de meest verfijnde smaakjuryleden onder hen De oude zelf aan mijn kant. Plato gooit, zo lijkt het mij, elke vorm van  stijl door elkaar, waardoor het een eerste stijl-decadent is: hij heeft iets soortgelijks op zijn geweten als de cynici vond de satura Menippea uit. Dat de platonische dialoog, dit een vreselijk zelfgenoegzame en kinderachtige dialectiek, die als een stimulans werkt Je hoeft daarvoor geen goed Frans te hebben gelezen, - Fontenelle bijvoorbeeld. Plato is saai. - Als laatste gaat de mijne Wantrouwen jegens Plato tot in de diepte: ik vind dat hij zo weinig voeling heeft met iedereen basisinstincten van de Hellenen, zo gemoraliseerd, zo pre-existent Christian – hij heeft de term ‘goed’ al als hoogste term – dat Als het om het hele fenomeen Plato gaat, geef ik de voorkeur aan het harde woord ‘hoger’ Vertigo' of, als je het liever hoort, idealisme - in plaats van wat dan ook wil iets anders gebruiken. Daar heb je duur voor betaald deze Atheners gingen naar school bij de Egyptenaren (- of bij de Joden in Egypte?...) In de grote ondergang van het christendom Plato noemde die dubbelzinnigheid en fascinatie 'ideaal' dat... De nobele aard van de oudheid maakte dit voor zichzelf mogelijk het verkeerd begrijpen en de brug betreden die naar het "kruis" leidt leidde... En hoeveel Plato nog steeds bezig is met de term "kerk", in aanbouw, Systeem, praktijk van de kerk! - Mijn recreatie, mijn voorkeur, de mijne Thucydides was te allen tijde de remedie voor al het platonisme. Thucydides en misschien de prins van Machiavel zijn van mij het meest verwant door de onvoorwaardelijke wil om niets te zijn doen alsof en de Verstand Nu moeten we de realiteit zien – niet dat “Rede”, en nog minder in “moraal”… Van de ellendige Het vergoelijken door de Grieken van het ideaal dat de ‘klassiek geschoolde’ jongeman in het leven bracht als beloning voor zijn dressuur op de middelbare school niets geneest het zo grondig als Thucydides. Je moet het hebben Regel voor regel ronddraaien en zijn bijbedoelingen zo duidelijk lees zijn woorden: er zijn weinig mensen die zo vol bijbedoelingen zijn Denker. In hem komt de sofistische cultuur, dat wil zeggen de realistische cultuur. Cultuur, tot haar perfecte uitdrukking: dit is van onschatbare waarde Beweging te midden van de morele en morele crisis die overal uitbreekt Ideale fraude van de socratische scholen. De Griekse Filosofie als decadentie van het Griekse instinct; Thucydides als de grote som, de laatste openbaring daarvan sterke, strikte, harde realiteit die toebehoorde aan de oudere Hellenen was instinctief. Moed tegenover de realiteit is wat uiteindelijk het verschil maakt zulke naturen als Thucydides en Plato: Plato is voorheen een lafaard van de werkelijkheid - daarom zoekt hij zijn toevlucht tot het ideaal; Thucydides bevond zich in de Geweld, daarom houdt hij ook de boel onder controle...

3. In de Grieken "mooie zielen", "gouden middelen" en anderen Om perfecties, bijvoorbeeld de rust daarin, te doorbreken Grootsheid, de ideale instelling, de hoge eenvoud - vroeger Deze "hoge eenvoud", last but not least, was een niaiserie allerande Ik werd beschermd door de psycholoog die ik in mij droeg. Ik zag die van haar sterkste instinct, de wil tot macht, ik zag haar daarvoor trillen ongebreidelde kracht van deze drang - ik zag al zijn instellingen voortkomen uit beschermende maatregelen om zichzelf tegen elkaar te beschermen om interne explosieven te garanderen. De enorme spanning

binnen barstte vervolgens op een verschrikkelijke en meedogenloze manier los Externe vijandigheid: de gemeenten verscheurden elkaar onder elkaar, zodat de stadsburgers ieder voor zichzelf rust konden vinden. Het was nodig om sterk te zijn: het gevaar was aanwezig dichtbij - het lag overal op de loer. De heerlijk soepele lichamelijkheid, het gedurfde realisme en het immoralisme dat dat met zich meebrengt Hellenen waren een noodzaak, geen ‘natuur’. Hij volgde Ten eerste was hij er niet vanaf het begin bij. En met festivals en kunst je wilde niets anders dan je er bovenop voelen laten zien: het zijn middelen om zichzelf te verheerlijken, onder bepaalde omstandigheden om mensen bang te maken... De Grieken op Duitse wijze beoordelen door hun filosofen, bijvoorbeeld de stambomen van de Socratische scholen gebruiken het om inzicht te krijgen in wat er gebeurt in... Eigenlijk Helleens!... De filosofen zijn de decadenten van... Griekenland, de tegenbeweging tegen het oude, de nobele smaak (- tegen het agonale instinct, tegen de Polis, tegen de waarde van het ras, tegen het gezag van de oorsprong). De Socratische deugden werden gepredikt omdat die de Grieken hadden verloren: prikkelbaar, timide, wispelturig, allemaal komieken, daar hadden ze een paar redenen voor het is veel dat de moraal tot u wordt gepredikt. Niet dat het iets hielp zou hebben gedaan: maar grote woorden en houdingen passen zo goed bij décadents...

4. Ik was de eerste die de oudste, de nog steeds, begreep rijk en zelfs overlopend Helleens instinct, dat nam het prachtige fenomeen dat de naam Dionysus droeg serieus draagt: het kan alleen worden verklaard door te veel kracht. Worden Grieken zijn tegenwoordig de grootste kenner van hun cultuur woont, zoals Jakob Burckhardt in Bazel, die meteen wist dat dit het geval was Er was iets gedaan: Burckhardt voegde toe aan zijn ‘Cultuur van de Grieken’ een apart hoofdstuk over het genoemde fenomeen. Als je een contrast wilt, kun je het bijna grappige instinctieve zien Armoede van Duitse filologen als ze in de buurt komen van de Dionysische kom. De bekende Lobeck, vooral die met de eerbiedwaardige zekerheid van iemand die tussen de boeken opdroogde Wormen kropen in deze wereld van mysterieuze omstandigheden en overtuigde zichzelf ervan er wetenschappelijk over te zijn, dat hij klaar was voor de Walging was lichtzinnig en kinderachtig - Lobeck deed er alles aan

van de wetenschap om het te begrijpen, er daadwerkelijk mee om te gaan Geen van deze curiosa doet er toe. Sterker nog, dat zouden ze graag willen Priesters geven de deelnemers aan zulke orgieën een aantal dingen die niet waardeloos zijn hebben bijvoorbeeld gecommuniceerd dat wijn plezier stimuleert, dat mensen onder bepaalde omstandigheden van fruit leven Planten bloeien in de lente, verdorren in de herfst. En die dan? vreemde rijkdom aan rituelen, symbolen en mythen Orgiastische oorsprong, waar het in de antieke wereld om draait letterlijk overwoekerd is, vindt Lobeck er nog steeds reden in om een ​​graad geestiger te worden. ‘De Grieken,’ zegt hij Aglaophamus I, 672, ze hadden niets anders te doen, dus lachten ze, Ze sprongen, renden rond, of zoals mensen dat soms ook doen Als ze daar zin in hadden, gingen ze zitten, huilden en weeklaagden. Ander Toen kwamen ze later langs en keken om de een of andere reden het opvallende wezen; en zo ontstond om deze uit te leggen Gebruiken van die talloze festivals en mythen. Op de andere Aan de andere kant geloofde men dat er grappige dingen gaande waren vond plaats tijdens het festival, was ook een noodzakelijk onderdeel van de festivalviering, en beschouwde het als een onmisbaar onderdeel van de dienst." - Dit is verachtelijke praat, je zult een Lobeck niet verenigen Neem het moment serieus. Het beïnvloedt ons heel anders als we... onderzoek de term ‘Grieks’ die Winckelmann en Goethe gebruiken en vind het onverenigbaar met dat element waaruit de dionysische kunst voortkomt: met orgiasme. Ik twijfel er niet aan dat Goethe zoiets heeft gedaan eigenlijk vanuit de mogelijkheden van de Griekse ziel zou hebben uitgesloten. Bijgevolg begreep Goethe de Grieken niet.  Omdat alleen in de Dionysische mysteries, in de psychologie van Het fundamentele feit van de Dionysische staat wordt uitgedrukt Helleens instinct - zijn "wil om te leven". Wat gegarandeerd de Hellenen omgaan met deze mysteries? Eeuwig leven, eeuwig terugkeer van het leven; de toekomst in het verleden beloofd en gewijd; het triomfantelijke ja tegen het leven boven de dood en verandering; het ware leven als het algehele voortbestaan door voortplanting, door de mysteries van seksualiteit. De Voor de Grieken was het seksuele symbool daarom het meest eerbiedwaardige Symbool op zichzelf, de echte diepte in het geheel eeuwenoude vroomheid. Alles in de voortplantingsdaad Zwangerschap, geboorte ontwaakte de hoogste en meest plechtige gevoelens. In de mysterieleer is pijn heilig gesproken: de ‘beproevingen van de vrouw die heeft gebaard’ heiligen de pijn in het algemeen - alles wat zich ontwikkelt en groeit, alles wat de toekomst garandeert veroorzaakt de pijn... Zodat er plezier ontstaat in het creëren, zodat de wil om eeuwig te leven bevestigt zichzelf, hij moet ook eeuwig leven Geef "pijn aan de vrouw die bevallen is"... Dit is de volledige betekenis van het woord Dionysus: Ik ken geen hogere symboliek dan deze Griekse Symboliek, die van de Dionysia. In haar schuilt het diepste levensinstinct, die over de toekomst van het leven, de eeuwigheid van het leven, religieus waargenomen - het pad zelf naar het leven, voortplanting, als dat heilig pad... Ten eerste het christendom, met zijn wrok tegen het leven op de grond, komt voort uit seksualiteit maakte iets onrein: het gooide vuil op het begin, op de Voorwaarde voor ons leven…

5. De psychologie van een orgasme als een overlopend orgasme Gevoel van leven en kracht, waarbinnen zelfs pijn zit werkt nog steeds als een stimulerend middel, gaf mij de sleutel tot het concept van tragisch gevoel, dat zowel door Aristoteles als vooral door wordt uitgedrukt door onze pessimisten verkeerd is begrepen. De tragedie is zo Integendeel, iets voor het pessimisme van de Hellenen in gedachten Schopenhauer moet bewijzen dat ze dat liever doen beslissende afwijzing en tegenbewijs moeten van toepassing zijn. Het ja-woord zeggen over het leven, zelfs op zijn vreemdste en moeilijkste problemen; de wil om te leven, in opoffering van de hoogste typen zich verheugen in de eigen onuitputtelijkheid, zo noemde ik het Dionysisch, ik vermoedde dat dit de brug was naar de psychologie van tragische dichter. Niet over afschuw en medelijden om eraan weg te komen, niet om weg te komen van een gevaarlijk effect om zijn heftige ontlading te reinigen - zo begreep het het Aristoteles -: maar over, voorbij afgrijzen en medelijden, de eeuwig plezier om zichzelf te worden, - dat plezier ook omvat het verlangen om te vernietigen... En daarmee raak ik opnieuw de plaats van waaruit ik ooit begon - de "geboorte van de "Tragedie" was mijn eerste herwaardering van alle waarden: hiermee poseer ik mij terug naar de grond van waaruit mijn wil, mijn Vaardigheden groeien - Ik, de laatste leerling van de filosoof Dionysus, - Ik, de leraar van de eeuwige terugkeer...

De hamer spreekt.

Zo sprak Zarathoestra - 3, 90.

• "Waarom zo moeilijk! - de keukenkool zei ooit tegen de diamant: Zijn wij geen naaste familieleden?"
• Waarom zo zacht? Oh mijn broeders, dus ik vraag jullie: zijn jullie dat? dan niet - mijn broers?
• Waarom zo zacht, zo meegevend en meegevend? Waarom is dat zo? veel
• Ontkenning, ontkenning in je hart? zo weinig lot in de jouwe Ziet er uit?
• En als je niet noodlottig en onverbiddelijk wilt zijn: hoe zou je dat dan kunnen?
• jij een keer met mij - winnen?
• En als je hardheid niet flitst en snijdt en wil uit elkaar gaan: hoe zou je het ooit met mij kunnen redden?
• Alle makers zijn moeilijk. En het moet van jou zijn
• Het lijkt alsof je duizenden jaren op je hand drukt, alsof je op was drukt, -
• - Gelukzaligheid om te schrijven over de wil van millennia zoals op Erts - harder dan erts, edeler dan erts. Dat alleen al is erg moeilijk Zeer nobel.
• Deze nieuwe tablet, o mijn broeders, heb ik over jullie geplaatst: word moeilijk! - - "

--

Magee-over-nietzsche