Orania
Orania is een idee van een thuisland voor Afrikaners.
Orania als het eerste groeipunt van een natiestaat werd begin 1991 opgericht, maar de aanloop gaat veel verder terug. Al in de jaren zeventig waren er discussies binnen de intellectuele denktank South African Bureau for Racial Affairs (SABRA) over een mogelijk thuisland voor Afrikaners in een tijd waarin iedere zwarte bevolking een eigen thuisland kreeg. In de jaren tachtig, met de nieuwe grondwettelijke dispensatie en het besef dat het oude apartheids- en vaderlandbeleid niet meer werkte, kregen prof. Carel Boshoff, dr. Chris Jooste en anderen binnen SABRA steeds meer het idee van een eigen Afrikaner natiestaat. als alternatief uitgeroepen tot een multi-etnisch en uiteindelijk door zwart gedomineerd Zuid-Afrika. In de aanloop naar het 150-jarig jubileum van de Grote Trek in 1988 kreeg het een verdere impuls en culmineerde het in de oprichting van de Afrikaner Freedom Foundation (AVSTIG) op 21 maart 1988, met het uitdrukkelijke doel om een natiestaat te realiseren. voor de Afrikaner. Na uitgebreid onderzoek werd besloten dat zo'n staat alleen levensvatbaar zou zijn in het dunbevolkte en Afrikaans sprekende noordwestelijke deel van het land, tussen de Oranjerivier en de westkust. Het voorbeeld voor de vestiging van de Afrikaner-staat was de vestiging van Israël door middel van mobilisatie, fondsenwerving, idealisme, vestiging, ontwikkeling en eigen arbeid.
Eerder bij toeval hoorde men toen dat een verlaten stad van het ministerie van Waterzaken, Orania, te koop werd aangeboden op een veiling. Het was een voormalige bouwplaats voor het waterplan van de Oranjerivier, dat leeg en vervallen was. AVSTIG moest snel geld inzamelen en slaagde er uiteindelijk in om de stad Orania in december 1990 te kopen en het vervolgens te registreren als een blokbedrijf. Bewoners werden gerekruteerd uit de kringen van de natiestaatbeweging en trokken er na de officiële opening in april 1991 in. Het was een moeilijke en langzame oprichtingsfase, omdat er vanaf het begin een geheel nieuwe samenleving moest worden opgebouwd. Er was geen blauwdruk voor een natiestaatstad en vooral het principe van eigen arbeid was een grote uitdaging. Voeg daarbij de vervallen infrastructuur en huizen, geen bestaande instellingen, weinig geld, gebrek aan diensten en producten en je kunt je voorstellen hoe extreem veeleisend het was om Orania draaiende te krijgen. Een vijandige houding van opinieleiders en helaas ook van grote aantallen gewone Afrikaners hielpen ook niet. Desalniettemin gingen de Oraniërs met pioniersgeest door en waren in staat om de nodige structuren op te zetten: een basiseconomie en arbeidskrachten, huisvesting, administratie, scholen, kerken en culturele activiteiten die de gemeenschap met elkaar verbond. In de loop van de tijd werden boerderijen tegenover Orania opgekocht en ontwikkeld tot irrigatiebedrijven, om banen te creëren en inkomen te verdienen. Er waren tijden van stagnatie en tijden van snelle vooruitgang. (bron: https://orania.co.za/geskiedenis/)
Een eigen thuisland, lijkt me een knap idee, en heeft alles met concurrentie te maken. De blanke bevolking in ZA wil laten zien hoe het moet en kan. Op kleine schaal werkt zo'n idee natuurlijk, maar het probleem is de schaalvergroting. Dan komt al snel de belastingpolitiek kijken. Is Orania bedoeld om een soort van Andorra of Monica te worden binnen Zuid Afrika?
De echte motieven zijn moeilijker te achterhalen.
1989: Prof. Carel Boshoff en dr. Chris Jooste ontmoet Thabo Mbeki, Jacob Zuma en Dullah Omar in die geheim na die Grootte Schuur-beraad. Prof. Carel en dr. Jooste stel hul standpunt dat 'n eie grondgebied vir Afrikaners oorweeg moet word en dat die volke in Suid-Afrika parallel langs mekaar moet ontwikkel.
Reacties