Culturele vorming geneeskundestudent
Iedere student krijgt op een bepaalde manier culture bagage mee van zijn vorige leerschool en breidt die bagage uit of verandert die geleidelijk in zijn nieuwe leeromgeving. Culturele bagage is in dit verband niet iets zoals klassieke muziek of sportvoorkeuren, maar de cultuur die opgesloten zit in het systeem.
Die absorptie begint bij de basisschool. Dat is een relatieve speelse omgeving, al vraagt deze aan het eind van de opleiding wel dat de leerling moet voorsorteren op een nieuwe leeromgeving. Dat voorsorteren gebeurt in Nederland vrij vroeg. Volgens Wikipedia gaat ongeveer 20% van de basisschoolleerlingen naar het VWO.
Op de middelbare school neemt het generieke deel van de studie steeds meer af en moet de leerling kiezen voor een bepaalde richting. Dat gebeurt na drie jaar. Wat opvalt is dat voor geneeskundestudenten geen enkel standaardprofiel voldoet. Dat geeft al aan dat universiteiten op zoek zijn naar uitzonderingen.
De cultuur op het VWO is anders dan die op de HAVO, en ook de groep leerlingen die natuur en techniek kiest onderscheid zich van Natuur en Gezondheid. Iedereen kent wel de stereotype bewoordingen, jullie gezondheid-freaks, jullie techneuten, etc. Dit zegt misschien weinig, maar binnen elke groep ontstaat een eigen cultuur.
Ook de leermeesters dragen bij een de culturele vorming. Naarmate de opleiding of studie vordert zal de leermeester steeds meer een specialist worden. En hoe groter de specialist hoe groter ook de culturele impact op een leerling/student. Nagenoeg ieder kind krijgt les van een schoolmeester, lang niet ieder kind krijgt les van een hoogleraar epidemiologie. Hoe die vorming en beĂŻnvloeding op de leerling student precies ligt is voor later.* Iedereen kan er zich wel een beeld bij schetsen dat er invloed is.
Halverwege de studie geneeskunde krijgt de student te maken met de praktijk. Dit wordt tegenwoordig steeds meer naar voren gehaald. Bij de co-schappen is de culturele vorming vanuit de praktijk het meest voelbaar. Dan komt de student in aanraking met de medische-zorg-cultuur.
* - beĂŻnvloeding gebeurt via impliciete overdracht van normen en waarden die de ene hoogleraar anders uitstraalt dan de andere. Een aardig voorbeeld als parodie (op de medische wetenschap en zorgcultuur wellicht in het algemeen) in fictie is professor medische biologie Aaron Herzl die Herman Koch gebruikt in zijn roman Zomerhuis met Zwembad.
--
/2016/01/nieuwe-generatie-geneeskunde-studenten
/2016/04/anatomie-geneeskundestudie
/2016/05/anatomie-geneeskundestudie-2
/2016/04/organisatie-decentrale-selectie
Die absorptie begint bij de basisschool. Dat is een relatieve speelse omgeving, al vraagt deze aan het eind van de opleiding wel dat de leerling moet voorsorteren op een nieuwe leeromgeving. Dat voorsorteren gebeurt in Nederland vrij vroeg. Volgens Wikipedia gaat ongeveer 20% van de basisschoolleerlingen naar het VWO.
Op de middelbare school neemt het generieke deel van de studie steeds meer af en moet de leerling kiezen voor een bepaalde richting. Dat gebeurt na drie jaar. Wat opvalt is dat voor geneeskundestudenten geen enkel standaardprofiel voldoet. Dat geeft al aan dat universiteiten op zoek zijn naar uitzonderingen.
Ook de leermeesters dragen bij een de culturele vorming. Naarmate de opleiding of studie vordert zal de leermeester steeds meer een specialist worden. En hoe groter de specialist hoe groter ook de culturele impact op een leerling/student. Nagenoeg ieder kind krijgt les van een schoolmeester, lang niet ieder kind krijgt les van een hoogleraar epidemiologie. Hoe die vorming en beĂŻnvloeding op de leerling student precies ligt is voor later.* Iedereen kan er zich wel een beeld bij schetsen dat er invloed is.
Halverwege de studie geneeskunde krijgt de student te maken met de praktijk. Dit wordt tegenwoordig steeds meer naar voren gehaald. Bij de co-schappen is de culturele vorming vanuit de praktijk het meest voelbaar. Dan komt de student in aanraking met de medische-zorg-cultuur.
* - beĂŻnvloeding gebeurt via impliciete overdracht van normen en waarden die de ene hoogleraar anders uitstraalt dan de andere. Een aardig voorbeeld als parodie (op de medische wetenschap en zorgcultuur wellicht in het algemeen) in fictie is professor medische biologie Aaron Herzl die Herman Koch gebruikt in zijn roman Zomerhuis met Zwembad.
--
/2016/01/nieuwe-generatie-geneeskunde-studenten
/2016/04/anatomie-geneeskundestudie
/2016/05/anatomie-geneeskundestudie-2
/2016/04/organisatie-decentrale-selectie
Reacties