Grens aan diversiteit

Diversiteit - zal iedereen beamen - is een concept dat hoort bij organisatiecultuur. Een voorbeeld is gender-diversiteit (ErasmusMC) die ervoor moet zorgen dat de man-vrouw-verhouding binnen een organisatie in balans komt. Veel bedrijven vinden diversiteit belangrijk, bijvoorbeeld omdat het op een natuurlijke manier de creativiteit bevordert.
Maar diversiteit staat nooit op zichzelf. Het voorbeeld van automobielbedrijf Pon (gaat in Fietsen) laat zien dat bedrijven kunnen diversificeren, maar zonder cohesie, samenhang of synergie leidt meer diversiteit tot onstabiliteit. Die synergie kan in de verkoop zitten, maar moet er wel zijn.

E.e.a. betekent dat diversiteit (als cultuurelement) ondergeschikt is aan de zaken die een bedrijf doet, want zonder synergie betekent diversiteit enkel meer (kosten).


Het aardige van de Europese problemen is dat juist nu die diversiteit als een bedreiging wordt ervaren. De belangrijkste les t.o.v. diversiteit hier (in Europa dus) is dat er grenzen zijn aan diversiteit. Opnieuw komt dit door de samenhang die ontbreekt, maar ook omdat diversiteit vooral werkt bij groei en welvaart. Dan gaat men meer lokaal organiseren en mag creativiteit leiden tot nieuwe oplossingen en zake
n doen op nieuwe terreinen. Wanneer het slecht gaat spelen kosten een grotere rol, centrale aansturing en wordt men voorzichtiger...

Op persoonlijk vlak speelt diversiteit ook een rol, denk aan:
- een feestje waar iedereen elkaar kent, behalve een nieuwkomer die alleen de gastheer kent. Deze persoon is anders maar dat is geen probleem; hij wordt "opgenomen." Dat kan wanneer de groep groot genoeg is. Op het moment dat de nieuwkomer zijn eigen vriendenclub naar het feestje meeneemt, ontstaat er een (cultuur) probleem.
- ...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Economie - Teveel wiskunde, te weinig geschiedenis?

Begraven of cremeren?