Arcelor Mittal is van Niemand
ArcelorMittal (ARM) is een wereldwijd bekend staalconcern. Het bedrijf staat o.a. genoteerd aan de beurs van Nederland (AEX), Frankrijk (CAC) en Spanje (Ibex). De achtergrond is dat het bedrijf door fusies grot is gebracht in laatste twee landen. Daarmee is het dus een bekend object voor beleggers, maar is het ook niet echt van iemand; binnen al deze indices is het een buitenbeentje. Mijn stelling: de koers van het aandeel ARM is al volatiel door de karakteristieken van de staalbusiness, maar door bovenstaande eigenschap is het extra beweeglijk, juist omdat niemand echt eigenaar van het aandeel is...
9 januari 2013 komt het bedrijf "opeens" met een persbericht dat het een aandelenemissie inclusief een converteerbare obligatielening gaat doen / uitgeven. De koers van het aandeel duikelde meteen met ca. 5% om te sluiten met een min van slechts 2,5%.
Ik dacht na over deze gebeurtenis. Mijn intuitieve en eerste reactie was: dat is slim. het is een vorm van opportunisme hetgeen een comptentie is die zakenmensen wel moeten bezitten: de koers van het aandeel stijgt in een duidelijke trend en de hele beurs is in een zeer positieve stemming, maak daar gebruik van! Dat is slim management, van de CFO of CEO of iemand die het idee bracht binnen het bedrijf.
De schuld van het bedrijf is omvangrijk -- ik heb geen concrete cijfers -- en die schuld brengen ze terug. Telefonica en andere bedrijven herfinanciert zo "ook" haar obligaties met een betere rente. Elke CFO let zo op de kleintjes, maar dit gaat wel een stap verder.
Ook vestigt het bedrijf op een genuanceerde manier de aandacht van schuld en eigen vermogen naar winst en verlies, want dezelfde dag wordt duidelijk dat deze actie "al direct bijdraagt aan het verwachte resultaat." De koers stijgt namelijk direct. Men ziet in dat de markt meezit en elke informatie positief uitgelegd wordt.
Er zit ook een nadeel aan deze actie. De staalgigant doet een prima zet. Maar wat betekent deze zet voor de markt als geheel? De individuele speler laat zien dat het fenomeen schuldverminderen (deleveraging) anno 2013 nogsteeds een hoge prioriteit heeft. Daar kan de belegger uit opmaken dat er maar heel weinig vertrouwen zit bij de managers en in het bedrijfsleven. Schuld is een echte liability en geen asset. Arcelor verlaagt de schuld en dat is positief (maar verlaagt dus ook haar REV), maar in feite betekent dit precies het tegengestelde: schuld is blijkbaar nogsteeds gevaarlijk. Want de rente kan namelijk gaan stijgen.
9 januari 2013 komt het bedrijf "opeens" met een persbericht dat het een aandelenemissie inclusief een converteerbare obligatielening gaat doen / uitgeven. De koers van het aandeel duikelde meteen met ca. 5% om te sluiten met een min van slechts 2,5%.
Ik dacht na over deze gebeurtenis. Mijn intuitieve en eerste reactie was: dat is slim. het is een vorm van opportunisme hetgeen een comptentie is die zakenmensen wel moeten bezitten: de koers van het aandeel stijgt in een duidelijke trend en de hele beurs is in een zeer positieve stemming, maak daar gebruik van! Dat is slim management, van de CFO of CEO of iemand die het idee bracht binnen het bedrijf.
De schuld van het bedrijf is omvangrijk -- ik heb geen concrete cijfers -- en die schuld brengen ze terug. Telefonica en andere bedrijven herfinanciert zo "ook" haar obligaties met een betere rente. Elke CFO let zo op de kleintjes, maar dit gaat wel een stap verder.
Ook vestigt het bedrijf op een genuanceerde manier de aandacht van schuld en eigen vermogen naar winst en verlies, want dezelfde dag wordt duidelijk dat deze actie "al direct bijdraagt aan het verwachte resultaat." De koers stijgt namelijk direct. Men ziet in dat de markt meezit en elke informatie positief uitgelegd wordt.
Er zit ook een nadeel aan deze actie. De staalgigant doet een prima zet. Maar wat betekent deze zet voor de markt als geheel? De individuele speler laat zien dat het fenomeen schuldverminderen (deleveraging) anno 2013 nogsteeds een hoge prioriteit heeft. Daar kan de belegger uit opmaken dat er maar heel weinig vertrouwen zit bij de managers en in het bedrijfsleven. Schuld is een echte liability en geen asset. Arcelor verlaagt de schuld en dat is positief (maar verlaagt dus ook haar REV), maar in feite betekent dit precies het tegengestelde: schuld is blijkbaar nogsteeds gevaarlijk. Want de rente kan namelijk gaan stijgen.
Reacties