Rationale en Irrationele overtuigingen
Rational and Irrational beliefs is een boek van Albert Ellis, en gaat in op... deze materie: hoe komen irrationale overtuigingen tot stand?
Ik begon met het eerste deel, fundamenten. Het tweede deel gaat over de psychotherapeutische toepassing.
PART I: Foundations
1. Rational and Irrational Beliefs: A Historical and Conceptual Perspective, (Albert Ellis, Daniel David, and Steven Jay Lynn)
In het algemeen verwijzen rationele overtuigingen naar overtuigingen die logisch zijn en/of hebben empirisch onderbouwd en/of pragmatisch zijn; andere termen, door elkaar gebruikt, want deze overtuigingen zijn adaptief, gezond en functioneel. Irrationele overtuigingen verwijzen naar overtuigingen die onlogisch zijn, en/of geen empirische ondersteuning hebben, en/of zijn niet-pragmatisch; andere termen, die door elkaar worden gebruikt voor deze overtuigingen, zijn onaangepast, ongezond en disfunctioneel. Terwijl de termen rationeel/functioneel en irrationeel/disfunctioneel worden meestal gebruikt voor overtuigingen, de termen adaptief en onaangepast worden gebruikt voor hun gedragsconsequenties, en de termen gezond en ongezond - vanwege hun emotionele gevolgen. In rationeel-emotieve en cognitieve gedragstherapie hebben ze echter een specifieke betekenis gekregen.
Irrationele overtuigingen beschrijven specifieke informatieprocessen, die evaluatief zijn (hete cognities), en betrokken bij onaangepast en ongezond gedrag en emotionele gevolgen. Deze irrationele cognitieve processen zijn: (1) DEM, (2) AWF, (3) FI, (4) GE/SD. DEM lijkt het centrale irrationele geloof te zijn. Rationeel overtuigingen beschrijven specifieke informatieprocessen, die evaluatief zijn (hot cognities), en betrokken bij adaptief en gezond gedrag en emotioneel gevolgen. Tegen het einde van zijn leven zei Ellis dat hij misschien ''disfunctioneel'' was en ''functionele'' overtuigingen zouden betere termen zijn geweest vanwege het negatieve filosofische en religieuze connotaties van ‘rationeel’ en ‘irrationeel’ (Ellis, persoonlijke mededeling aan David). Dit had oneerlijke kritiek op REBT kunnen voorkomen en bijgedragen aan een betere integratie van cognitief gedrag therapieën. Er is echter ook het grote voordeel van de rationele/ irrationele concepten van het individualiseren van deze overtuigingen op klinisch gebied als een onderdeel van de rationeel-emotieve en cognitief-gedragsmatige benadering van Ellis.
2. Rationality and Rational Psychotherapy: The Heart of REBT, (Arthur Still)
Dit hoofdstuk heeft niet geprobeerd de REBT van Ellis te bekritiseren of te verdedigen, maar om zijn gebruik van het woord rationeel beschrijven en het in een breder historisch kader plaatsen en filosofische context. Als de rationaliteit van Ellis complex blijkt te zijn en onnauwkeurig, dit is niet noodzakelijkerwijs kritiek; precisie is op zich geen goed, en een zekere mate van ambiguïteit kan vruchtbaar blijken te zijn, zoals de verschijnselen waarnaar het woord verwijst, worden samen met de betekenis van het woord ontrafeld zelf. De belangrijkste bijdrage van Ellis is, zo wordt beweerd, het succesvolle volhouden dat veel psychische problemen kunnen rationeel worden behandeld, net als alle andere problemen of obstakels in het leven, in plaats van als medische, morele of persoonlijkheidskwesties. Dit gaat om het opzetten van een dialoog waarin cliënt en therapeut samenwerken nadenken over het probleem en de mogelijke oplossingen. Om dit en de omvang van de prestatie van Ellis, was het noodzakelijk om twee aspecten van te scheiden rationaliteit. Ten eerste, disciplinaire rationaliteit (discrat - afkomstig van Plato), die prominent aanwezig is in de discursieve formaties van wetenschap, geneeskunde en andere disciplines waar kennis voorop staat als de bron van rechtvaardiging van overtuigingen en praktijken. Het is ook belangrijk in het dagelijks leven bij het volgen van regels en routines, die gerechtvaardigd zijn in relatie tot een geloofssysteem, of het geloofssysteem nu wel of niet zou worden beschouwd als rationeel door een andere persoon of een andere cultuur. Ten tweede, emancipatorische rationaliteit (emanrat - afkomstig van de stoic, Epictetus), een proces van pauzeren en nadenken over het probleem situatie geconfronteerd, soms als gevolg van een mislukking van discrat, en gericht op een werkbare oplossing door intelligent vallen en opstaan. Dit is ook belangrijk in wetenschap, wanneer discrat niet werkt of niet van toepassing is. Wanneer Emanrat het overneemt van discrat, het dwingende ''zou moeten'' en ''moet'' (''u zou dit moeten doen'', 'u moet het zo doen'') worden opgeschort terwijl de probleemoplosser zoekt naar een nieuwe benadering om uit te proberen, of zoekt naar een alternatief binnen het discursieve formaties beschikbaar.
Met vertrouwen en daadkracht (aangemoedigd wordt dit gesuggereerd door zijn lezing van Epictetus), pasten Ellis en zijn cliënten emanrat rechtstreeks toe op psychologische problemen, waarbij ze zich richtten op de dwingende taal van discrat (‘‘shoulds’’ en ‘‘musts’’), die het oude systeem bij elkaar houdt en daarom het triggerpoint is voor wijziging. Daarnaast beschreef hij een alternatieve discrat om het irrationele te vervangen geloofssystemen (de in diskrediet gebrachte oude discraten). Dit is het ABC(DE)-model, inclusief de principes van betwisten en de parallelle procestheorie van emoties. Voor veel commentatoren lijkt dit model de REBT te zijn rationeel, discrat in plaats van emanrat. Tot op zekere hoogte is dit begrijpelijk, aangezien Ellis in zijn ABC(DE)-model gebruik maakt van de retoriek van discrat, maar het is duidelijk dat hij, wanneer hij onder druk wordt gezet, neigt naar emancipatorische rationaliteit (emanrat) in zijn definitie van rationaliteit, en de directe toepassing hiervan op psychologisch problemen is zijn grootste prestatie.
3. Social and Cultural Aspects of Rational and Irrational Beliefs: A Brief Reconceptualization, (Daniel David and Raymond DiGiuseppe)
Wij zijn van mening dat uit dit hoofdstuk ten minste drie hoofdideeën moeten worden afgeleid.
Eerst een beschrijving van de verschillen tussen twee groepen of categorieën zoals rationele en irrationele overtuigingen, verklaart de verschillen niet (Buss, 2001). Beweren dat cultuur deze verschillen verklaart of bepaalt, draagt weinig bij tot kennis (d.w.z. cognitieve winst); de vraag blijft nog steeds waarom deze verschillen bestaan? Ten tweede, specifieke mechanismen die het vermogen om te leren mediëren, zijn bijvoorbeeld inherent aan de menselijke natuur (bijv. op evolutie gebaseerd), en gaan lang mee manier om rekening te houden met culturele verschillen. Ten derde is cultuur niet onafhankelijk veroorzaker, gescheiden van individuen. Het is dus belangrijk om de rol van evolutie bij het creëren, behouden, doorgeven en veranderen van cultuur. Wat betreft de toepassing van deze conclusies op rationeel en irrationeel overtuigingen kunnen we het volgende zeggen:
• Mensen lijken een biologische aanleg te hebben voor rationele en irrationele overtuigingen. Onderzoekers hebben er echter minder aandacht aan besteed het bestuderen van de aanleg voor rationaliteit in vergelijking met de aanleg voor irrationaliteit. Aanleg is dat echter niet gelijk aan genetisch determinisme (bijv. specifieke genen of een combinatie genen bepalen volledig rationele en/of irrationele cognities). Liever, aanleg houdt in dat gegeven een bepaalde omgeving, gebaseerd op onze genen, zullen we meer rationele en/of irrationele overtuigingen assimileren. Aangeboren neigingen om irrationele overtuigingen te ontwikkelen, kunnen dus de moeilijkheid ervan verklaren veranderen tijdens psychotherapie (ze zijn bijvoorbeeld moeilijker te verandering dan automatische gedachten). Ellis (1994) erkende dat de erkenning van de biologische basis van irrationaliteit motiveerde hem om te werken harder met zijn klanten.
• Als aanleg voor irrationaliteit biologisch in de hersenen zit, dan is dat zo waarschijnlijk resulteren in irrationele overtuigingen en bijgevolg in de herhaling van de verstoorde emoties die deze overtuigingen veroorzaken. Dus terugval van emotionele verstoring is te verwachten, en cliënten moeten leren hoe omgaan met terugval en hoe erop te reageren zonder zich hopeloos te voelen.
• Gestoorde en niet-gestoorde groepen onderschrijven beide irrationele overtuigingen.
Dienovereenkomstig zijn er nog enkele andere aspecten van irrationaliteit, naast het loutere aanwezigheid en interactie met een specifieke activerende gebeurtenis, zal nodig zijn gestoorde van niet-gestoorde groepen te onderscheiden. We stellen voor dat het kan de verhouding zijn tussen irrationele en rationele overtuigingen. Als irrationele overtuigingen domineren, zullen rationele overtuigingen niet in staat zijn om het verontrustende of te overschaduwen slopende effecten van irrationeel denken.
• Irrationele overtuigingen zijn waarschijnlijk altijd aanwezig; dat wil zeggen rationele overtuigingen kan irrationele overtuigingen niet volledig vervangen of elimineren. Leren om discrimineren rationele en irrationele overtuigingen en het instellen van rationeel denkovertuigingen kunnen worden gezien als een copingstrategie om tegen te gaan irrationele denkpatronen. Hoewel het activeren van gebeurtenissen zoals mislukking of verlies kan onvermijdelijk eerst irrationele overtuigingen oproepen, dat kunnen we leren activeren vervolgens meer rationele manieren van denken. Zoals we worden gemakkelijker met de praktijk om irrationeel tegen te gaan of te vervangen door rationele gedachten, de periode waarin irrationele overtuigingen zijn geactiveerd verkort, en kan uiteindelijk het punt bereiken dat ze nee zijn langer bewust herkend, ook al doet hun activering dat niet helemaal verdwijnen. Dit model werd voor het eerst voorgesteld door de filosoof Spinoza (Damasio, 2003), en beschrijft treffend de menselijke conditie (Gilbert 1991).
• De biologische aanleg voor rationeel of irrationeel denken is niet goed begrepen, maar het kan verband houden met het concept van evolutionair ontwerp, vooral in het geval van irrationaliteit; toekomstige studies zouden de concept van rationele overtuigingen door deze evolutionaire lens.
• Rationele en irrationele overtuigingen die specifiek zijn voor onze sociale en culturele omgeving zal worden geassimileerd en gefilterd door geëvolueerde biologische aanleg.
• Mensen zullen irrationele overtuigingen ontwikkelen en daardoor creëren psychologische stoornis, zelfs als ze zijn opgegroeid in een ideale cultuur, waarin rationeel denken wordt gemodelleerd. Dit proces is analoog aan het ontvouwen van aangeboren taalprogramma's. Kinderen opgevoed zonder volwassenen om een specifieke taal te modelleren, spraak te ontwikkelen en hun eigen taal te creëren eigen taal, met minimale blootstelling aan taalprikkels (Pinker, 1994). Op vrijwel dezelfde manier kunnen we onze eigen creëren irrationaliteit.
Goed vertegenwoordigd in het individuele menselijke bewustzijn, rationeel en irrationeel overtuigingen worden uitgedrukt in de bredere cultuur, die op haar beurt in stand houdt en brengt irrationele overtuigingen over in een recursieve cyclus. Onze cognitieve aanleg vormt dus onze cultuur, en de uitdrukking van dergelijke aanleg is tenminste mede gevormd via culturele invloeden (McGuire & Troisi, 1998).
4. Rational and Irrational Beliefs from an Evolutionary Perspective, (David Sloan Wilson)
Als een evolutionist die niet specifiek is opgeleid in Cognative Behavior Therapy, CBT/REBT, mijn voornaamste bijdrage aan dit boek is om samen te vatten wat de evolutietheorie heeft te zeggen over de aard van rationele en irrationele overtuigingen. Degene die zijn getraind in CBT/REBT zijn het best gekwalificeerd om mijn opmerkingen te relateren aan die van henzelf Vakgebied. Ik zal dit essay besluiten met een paar eigen suggesties.
• Rationaliteit kan vanaf het begin niet worden gedefinieerd als zowel feitelijk als praktisch rationeel. De relatie tussen feitelijk en praktisch rationaliteit is te complex om ze in zo'n simpele combinatie te combineren manier. Zelfs als het doel van CBT/REBT is om overtuigingen te promoten die dat wel zijn zowel feitelijk als praktisch rationeel, moeten ze afzonderlijk worden gedefinieerd en hun complexe relatie moet tot in detail worden begrepen bereik het doel.
• Feitelijk rationalisme draagt slechts onder bepaalde voorwaarden bij aan praktisch rationalisme voorwaarden. Het primaire doel van elke vorm van therapie is om mensen te helpen beter functioneren in hun dagelijks leven - om ze praktischer te maken rationeel. CBT/REBT probeert dit doel te bereiken door mensen zover te krijgen op een feitelijk rationele manier over hun problemen nadenken. Begrip de complexe relatie tussen praktische en feitelijke rationaliteit kan helpen voorspellen wanneer de specifieke therapeutische strategie wordt gebruikt door CBT/REBT zal waarschijnlijk slagen of mislukken, om nieuwe strategieën voor te bedenken ''de niche van het feitelijke rationalisme uitbreiden'', en zelfs tot oordeelkundig strategieën incorporeren die afwijken van feitelijke rationaliteit.
• Aandacht besteden aan de details van de menselijke evolutionaire psychologie. In deze essay Ik heb me geconcentreerd op fundamentele compromissen tussen praktisch en feitelijke rationaliteit en fundamentele evolutionaire principes die van toepassing zijn op alle soorten. Er zou een tweede essay kunnen worden geschreven over de relevantie van specifieke psychologische mechanismen die zich in ons bijzonder hebben ontwikkeld soorten, die ons bijzonder vatbaar maken voor bepaalde soorten irrationeel overtuigingen. Het veld van de menselijke evolutionaire psychologie is nog steeds in ontwikkeling kinderschoenen en enkele van zijn gedurfde aanvankelijke claims worden gemodereerd.
Met name Tooby en Cosmides (1992) ontwikkelden een enorme modulariteitsthese die de menselijke geest afbeeldde als een verzameling van honderden speciale aanpassingen die zich ontwikkelden in het Pleistoceen omgevingen en worden vaak onaangepast uitgedrukt in het moderne omgevingen. De massale modulariteitsthese marginaliseert de belang van open en domein-algemene leermechanismen geassocieerd met behaviorisme, die Tooby en Cosmides pejoratief het standaard sociaal-wetenschappelijk model (SSSM) genoemd. Gelukkig dit gepolariseerde kijk maakt plaats voor een meer evenwichtige kijk die de belang van zowel aanpassingen voor speciale doeleinden als domein-algemeen leervaardigheden die individuen en samenlevingen aanpassen aan het heden omgevingen (Buller, 2005). Alle takken van de psychologie zitten in de proces van integratie vanuit een evolutionair perspectief en er is alle reden voor een therapeutische methode als CGT/REBT stevig verankerd zijn in de opkomende synthese.
II - Bloemlezend, in eigen woorden.
Als het gaat om verlangens waar vaak irrationaliteit vandaan komt, dan geeft de Auteur Boeddha tot voorbeeld om die verlangens te bevragen op hun noodzaak. "Zaken die je niet kan veranderen," dan gaat het over Epictetus, leiden tot irrationaliteit wanneer je daar toch energie in steekt:
. The Stoic ideal was the sage, who lived in perfect harmony with nature, and a basic maxim from Epictetus captures this ideal: ‘‘There are things which are within our power, and there are things which are beyond our power.’’ Whatever is not in our power to change cannot be bad or evil, and the sage therefore accepts it without conflict. If it can be changed it can be evil, and the Sage uses reason to find means to change it.
In deel twee staan dus de meer praktische toepassingen waaronder in hoofdstsuk zeven een inventory hoe je irrationele beliefs zou kunnen meten:
- Following factor analysis, a five-factor structure of the IBI (Irrational Beliefs Inventory) emerged:
- • Worrying (I = 12) about future accidents and misfortune;
- • Rigidity (I = 14) regarding self and others’ values and norms;
- • Need for Approval (I = 7) of others and fear of failure and rejection;
- • Problem Avoidance (I = 10) and difficulty in confronting problems, and being dependent on others in decision making; and
- • Emotional Irresponsibility (I = 7) reflecting the belief that emotions are caused by external factors.
Reacties