Hayek's Journey (1)
Hayek´s Journey, The mind of Friedrich Hayek is een boek van Alan Ebenstein. Hij schreef eerder een "gewone" biografie van Hayek:
Ebenstein geeft ons een veel rijker begrip van de persoonlijke, historische en intellectuele omstandigheden rond klassiekers als The Road to Serfdom, Law, Legislation and Liberty en The Fatal Conceit. Daarbij werpt hij een nieuw licht op Hayeks riskante, vaak eenzame, maar uiteindelijk triomfantelijke strijd om de wereld te wijzen op de economische en politieke gevaren van het klassieke socialisme en de deugden van vrije markten, vrije ideeën en vrije samenlevingen (bron: bol.com)
In dit werk staat iets minder de biografie zelf centraal als wel de bibliografie van de econoom en filosoof en zijn intellectuele ontwikkeling. Die ontwikkeling begint natuurlijk met de natuurlijke bagage die hij van zijn ouders meekrijgt: Hayek groeit op met de evolutieleer van Darwin. Via zijn grootvader die arts was en hoogleraar botanica en ook zijn vader, die bioloog was... En een duidelijk spoor daarvan is dat het huis vol stond met botanische collecties. De jonge Hayek was ook erg geïnteresseerd in botanica. Hayek was de oudste van drie broers, maar ging ook liever om met ouderen omdat hij vroeg rijp was. Voordat hij naar school ging kon hij al lezen, b.v. De biograaf denkt overigens door dit soort details waaronder ook dat hij relatief later met schrijven en spellen begon dat hij qua intellectuele ontwikkeling beter was in het assimileren van informatie en eerder een puzzelaar was (die dingen bedacht en uitvond) dan dat hij iets kon uitdrukken e meer dan een meester van een bepaald onderwerp was. Een maal op de universiteit in Wenen maakte hij nooit aantekeningen bij de colleges, in plaats daarvan las hij twee tot drie keer een tekstboek om te zien wat het onderwerp behelsde voordat hij zich dieper in specifieke passages stortte.
Qua de evolutietheorie was Hayek van mening dat Darwin de theorie van de survival of the fittest, eerst bedacht moest hebben voor de maatschappij en pas later voor het dierenrijk.
Hoofdstuk twee behandelt de Duitse en Weense intellectuele omgeving, een mooie passage over cultuurverschillen is de volgende. ... The british intellectual tradition is empercial and liberal, the French is rationalist and aristocratic, and the German is idealist and conservative...
Qua filosofie is de Duitse cultuur van die tijd meer kennisgericht (epistemologisch) en dus niet gericht op de wereld, maar op onze kennis daarover. Dan was er de structuur van de Duitse taal.
Qua filosofie is de Duitse cultuur van die tijd meer kennisgericht (epistemologisch) en dus niet gericht op de wereld, maar op onze kennis daarover. Dan was er de structuur van de Duitse taal.
even more relevant to Leibniz's philosofphy was, perhaps, the structure of the German language compared to other languages. German emphasizes nouns more than english and french do, which may lead to more conceptual and holistic approaches in the thought of german spekaers - just as the english and french focus on verbs may result in more action-oriented and empreical thought in their speakers...
De Duitse omgeving was sterk op de romantiek geschooid, waar idealistische ideeën de bovenhand voerden en thomas Kuhn ideeën over paradigma's ontstond in die tijd. Voor de tweede wereldoorlog was er weinig onderscheid tussen de Duitse en Oostenrijkse (Weense) cultuur, ze hadden een soortgelijk politiek systeem. Oostenrijk was meer katholiek en Duitsland was protestant. Maar halverwege de negentiende eeuw ontstond er een kentering. O.a. door de filosoof als Ernst Mach over de filosofie van de ervaring (sensations).
"De Oostenrijkse school," begint met de vermelding dat er nauwelijks geschiedschrijving was over deze nieuwe school en haar boegbeelden: —Carl Menger, Eugen von Böhm-Bawerk, Friedrich von Wieser, and Ludwig von Mises.
Hayek also said that he “really got hooked” on economics when he “found Menger’s [Principles] such a fascinating book—so satisfying.”
Menger zocht de economische antwoorden van zijn tijd in de ervaring, en bestudeerde heet verschil tussen wat de theorie zei over prijsvorming en wat zakenmensen van prijsstelling vonden. Daarnaast en naast het concept van de human condition, ging Menger in op het belang van Kennis als factor van belang voor het plannen van menselijke activiteiten.
Er ontstaat een scheiding tussen de Duitse Denkers en de Oostenrijkers, de eersten die houden vast een het historicisme dat uitgaat van vergelijkingen van het verleden over hedendaagse gebeurtenissen. terwijl de Oostenrijkse de oplossing van vraagstukken in theorievorming zoeken (waaruit een Methoensstrijd ontstaat).
...
Almost everything that makes the Austrian school of economics distinctive was found in Menger—marginal utility, subjective value, emphasis on knowledge and foreknowledge, the importance of prices, spontaneous generation of societal institutions, and economic activity as a process occurring over time
Machlup also observed that while Jevons’s and Walras’s approach was mathematical, Menger’s was verbal. “This probably explains why the Viennese had a much larger following than his
colleagues in London and Lausanne.” Het idee van marginaal nut is dan al (door deze heren) uitgevonden, want de kentering met het denken van Adam Smith behelst...
Among economists influenced to greater or lesser extents by Austrian economists were Knut Wicksell and Erik Lindahl in Sweden; Philip Wicksteed, Lionel Robbins, and John Hicks in England; John Bates Clark, Irving Fisher, Frank Fetter, and David Green in the United States; and many others, including those in Italy, the Netherlands, France, and Denmark. It was an impressive group.
Ludwig von Mises.
Hayek characterized his views as a young man as having been “what in England would be described as a Fabian socialist. I was especially influenced—in fact the influence very much contributed to my
interest in economics—by the writings of a man called Walter Rathenau, who was an industrialist and later a statesman and finally a politician in Germany.”
...
Viennese Austrian political society from the 1890s through 1920s could, with more justice than other places and times, be called an “economistocracy” (rule by economists). Through Menger, BöhmBawerk, Wieser, Philippovich, Schumpeter, Mises, Bauer, and others, economists in Austria from all sides of the political spectrum exerted significant practical influence on public policy
De invloed van Mises op Hayek was vooral persoonlijk en qua karakter. Mises had een sterke wil en verliet geen positie ook al was bijna al het bewijs tegen hem. Socialism was Mises belangrijkste boek destijds en van grote invloed op Hayek en de tijdgeest. Het kwam met een soort ultieme bewijs dat socialisme niet kon werken als systeem. Prijsvorming is belangrijk als coordinatiemechanisme en zonder privé eigendom komt er geen prijs tot stand en verdwijnt ook de informatie. Hayek werd beïnvloed door Mises´ boek the Theory of Money and Credit maar week af van de manier waarom systemen uit hun even wicht kwamen. Hayek richtte zich meer op de Trade of business Cycle die uiteindelijk als de Oostenrijkse business cyclus theory naam maakte en niet die van Mises.
Het cruciale verschil tussen beiden was dat Hayek meende dat zonder prijzen consumenten niet konden kiezen en plannen, maar dat de scheiding van kennis een gecentraliseerde economie onmogelijk maakte.
Money and Capital. De essentie van Hayeks eerste ideeën was dat de organisatie van het geldwezen tot fluctuaties in de business (cyclus) brengen. Elke economische activiteit gebeurt in de tijd.
The theoretical conception underlying his view of trade or business cycle activity was that money alone injects uncertainty into a national economy.
Geld zorgt ervoor dat investeringen en besparingen uit elkaar gaan lopen. Meer geld in de economie leidt tot meer kapitaalproductie die de business cyclus ontregelt. De kapitaalstructuur in de visie van Hayek is flexibel.
...
Over Thomas Sowell. Hayek said of Sowell in a 1985 interview: “He’s a genius.” In reviewing Sowell’s Hayekian Knowledge and Decisions in 1981, Hayek praised it as “the best book in general economics in many a year.”
Keynes. Hayek heeft veel respect voor Keynes: As a scholar he was incisive rather than profound and
thorough, guided by a strong intuition which would make him try to prove the same point again and again by different routes. Hij was vooral onder de indruk van de diversiteit van Keynes, die zowel directeur van een verzekeringsbedrijf was als speculant, hteoreticus en wat eer zij... Hayek favored stable international exchange rates, while Keynes supported stable domestic prices.
Keynes meende niet dat de stijging van de geldvoorraad altijd tot infltie zou leiden. Volgens de MV=PQ zou de omloopsnelheid van het geld kunnen veranderen. Keynes was duidelijk een voorstanders van exessief monetair en fiscaal beleid en Hayek was hier tegen. Keynes was, originally, a monetarist. For much of his career, the force of events led him to embrace a greater role for government in macromanaging the national economy...
When Keynes’s General Theory was published in February 1936, it obliterated all else on the scene in academic economics ... Ludwig Lachmann, a student of Hayek’s and teacher of a number of contemporary Austrian-oriented economists, recalled that when he started at the London School of Economics during the early 1930s, almost everyone was a Hayekian; at the end of the decade, there were only two Hayekians left, Hayek and himself. John Hicks, Lionel Robbins (in time), and especially younger economists such as Nicholas Kaldor and Abba Lerner moved from Hayek and in a Keynesian direction.
...
Part of the reason that Hayek’s economic theory received less attention as the 1930s progressed was that his thought appeared of less relevance to the economic circumstances at hand
... As a result of several factors, Hayek moved from narrower economic to broader social thought.
... The third reason that Hayek’s interests moved from technical economic to broader societal issues—in addition to the change in the times and his participation in the socialist calculation debate—was Keynes’s ascendancy and the movement of technical economic theory in a mathematical direction to which Hayek was unsympathetic. Hayek opposed not merely Keynes’s policy recommendations, but his technical method.... Hayek was a great historian of economic thought
...
Hayek’s move from economic theory to political philosophy was a natural evolution in his ideas. First, he considered the influence of prices in production.Then he considered the larger question of the role
of prices in social life. The conclusion he reached was that law should guarantee to each person a protected sphere within which each could live as much as possible as he pleased. Later in his career, he progressed to the idea that whole societies through their customs, morals, and rules are engaged in macrocompetition, the survivor of which would possess the customs, morals, and rules that are the most materially productive and result in the highest standard of living for the most—the economist’s goal.
Hoofdstuk 8 - “The Abuse and Decline of Knowledge,” komt voor uit een presentatie over economie en kennis. Een van zijn beste werken volgens aanhangers uit die tijd. Hayek distinguished two types of individualism—the first, stemming mostly from British and Scottish roots, and stressing the fallibility of individual reason; and the second, having its roots in Cartesian rationalism, and emphasizing the strength of individual reason. Wat hij wil is een theorie ontwikkelen over de rol van het individu en de economische orde.
... wordt vervolgd
-- 29 maart 2023. Stressing the importance betekent nadruk (emphasis) leggen op. Zou stress hiermee te maken hebben, ik bedoel stress als fenomeen?
--
Reacties