De Grenzen van organisatie (Kenneth Arrow)
The limits of organization is een boek uit 1974, van de econoom Kenneth Arrow. Ik kwam erop door onderzoek naar public finance / Openbare financiën, en vond het in een referentie van een studieboek. Het boek (85 paginas) beslaat vier hoofdstukken: rationaliteit, organisatie (en informatie), de agenda van organisaties en authoriteit en verantwoordelijkheid. Het werk begint met een schijnbaar wellicht voor die tijd bekende quote:
“If I am not for myself, then who is for me? And if I am not for others, then who am I? And if not now, when?” (Rabbi Hillel)
Al gedateerd geeft het boek toch nog wel inzichten, zoals deze, in het hoofdstuk rationaliteit, individueel en sociaal:
In een van de eerste boeken van de Ilias, Agamemnon roept de vraag op of de Grieken mag het beleg van Troje niet opgeven. Ze waren er geweest voor negen jaar; ze waren nergens aangekomen; veel dappere mannen is dood gegaan. Misschien is het impliciet dat de oorlog begon om een vrouw die dit allemaal niet waard was. Natuurlijk, Agamemnon brengt al deze argumenten naar voren, niet omdat hij ze gelooft maar omdat hij van plan is de Grieken over te halen om te blijven. Odysseus laat hen beseffen dat dit allemaal nogal irrelevant is. Wat echt belangrijk is, is dat ze hun verbintenis zouden verbreken; daarom moeten ze blijven en de oorlog voeren.
Het is dit denken waarvan ik denk dat het tot de grootste aanleiding geeft tragedies van de geschiedenis, dit gevoel van toewijding aan een doel uit het verleden dat de oorspronkelijke overeenkomst versterkt, juist op een moment dat de ervaring heeft geleerd dat het moet worden teruggedraaid.
Nu kom je deze tegen in gedragseconomie (destijds ook al??)
Andere:
There are many other organizations beside the government and the firm. But all of them, whether political party or revolutionary movement, university or church, share the common characteristics of the need for collective action and the allocation of resources through nonmarket methods.
Het fenomeen of concept van vertrouwen is tegenwoordig populair, maar niet afwezig in de tijd van Arrow (in de context van de moeilijkheid van prijsvorming en externe effecten, waar trust een voorbeeld van is):
Vertrouwen is een belangrijk smeermiddel van een sociaal systeem. Het is uiterst efficiënt; het scheelt een hoop moeite om redelijk op het woord van anderen te vertrouwen. Helaas is dit geen handelsartikel dat heel gemakkelijk kan worden gekocht. Als je het moet kopen, heb je al wat twijfels over wat je hebt gekocht.
Collectieve actie is een vorm van macht waarmee het individu boven zichzelf kan uitstijgen en haar eigen waarden kan bereiken, die alleen buiten bereik blijven.
In het hoofdtuk gaat hij opnieuw in op het dan al bekende impossibility of majority voting: de paradox dat geaggregeerde individuele preferenties om tot een sociale collectieve prefentie te komen.
In hoofdstuk twee (organisatie en informatie) gaat het o.a. over een bijzonder falen van het prijssysteem dat Arrow wil benadrukken en een die absoluut centraal staat voor het begrip van organisaties, en dat is onzekerheid:
- Uncertainty means that we do not have a complete description of the world which we fully believe to be true.
Om effectief te zijn exploiteren organisaties het feit dat bijna alle beslissingen de participatie van meerdere individueen vereist voor haar effectiviteit. Ook komt Span of Control in dit hoofdstuk aan de orde.
Een laatste quote:
In eras when authority or at least specific authorities have been questioned, there is more tendency to examine the roots of and the need for authority. The owl of Minerva flies not in the dusk but in the storm. (h4. Authority & responsibility. De uil van minerva is een uitspraak van Hegel, die hier aangepast is.)
Reacties