Vuistregeltjes

De beleggingsmetafoor - zoals onder andere gepresenteerd in het boek "Uw Organisatie op Koers" - is wat mij betreft één van de meest rijke metaforen voor management en organisatie; u vindt er de wispelturige markt (klant) die ongrijpbare klant die steeds weer iets anders wil en moeilijk te duiden is. U vind er de verscheidenheid aan producten en expert die kennis van deze producten hebben. U vindt er de goeroe en het bedrijf die zelf iets aanbiedt: van bemiddeling tot fabrikant.
Wat de manager onder andere kan leren van deze metafoor is om het proces van organisatie en inrichting (in parallel met asset-allocatie); vertrouwt hij daarbij op zijn eigen expertise of huurt hij hiervoor een (organisatie- c.q. beleggings-) adviseur in? Het op eigen kracht een portefeuille inrichten vraagt kennis en moed. In dezelfde mate heeft een manager deze kennis, maar vooral ook de moed nodig om een organisatie onderdeel te vormen. Een manager kan niet anders dan vertrouwen op zijn eigen inzicht, eigen kennis en eigen gevoel.

Een voorbeeld van een vuistregel die in beide werelden - met minimale verschillen - terug te vinden is de volgende:
- knip een complex project op in twee projecten. Of: maak van een lang project, twee kortere projecten.
Bovenstaande regel kent iedereen, binnen organisaties of in de huiselijke sfeer en dan heet het "morgen is er ook weer een dag." Op het moment dat je iets wil afroffelen ga je fouten maken. Op eenzelfde manier sluipen er bij een lang project eerder fouten binnen.

De beurs of beleggingsvariant hiervan is: Richt je portefeuille niet in één keer in; koop de eerste maand 50% en de volgende maand de rest. Of, spreid de aankoop van je portefeuille (niet alleen in diversiteit van producten, maar ook in (beleggings)tijd.

Het aardige van dit soort vuistregels is dat iedereen ze herkent en ze praktisch en direct richting geven aan ons handelen. Er spreek ook ervaring uit. De belegger die twijfelt over een aankoop, kan met deze hulp verlichting vinden door de koop te spreiden en minder risico te nemen. In dat laatste voordeel zit ook een nadeel opgesloten.

Algemeen is het grootste voordeel van vuistregels dat je in een aantal grote stappen heel ver vooruitgang lijkt te maken. Door gebruik te maken van ervaringscijfers (of juist -kennis) win je tijd. het grote nadeel is dat vuistregels een belangrijk element missen: ze zeggen meestal weinig iets echt concreets over de inhoud. Je moet als gebruiker van vuistregels dus nog steeds zelf nadenken. Over beleggen, over management, ... of over borstvoeding.