Ad fundum
In Spanje heet het "tocar fondo." "Ad fundum" is natuurlijk niet de vertaling, maar die gedachte kwam wel bij me op. Ook al is de context - van drank - niet van toepassing.
Dat was gisteren.
Vroeger - ik ben nog van die generatie - moest ik van mijn moeder levertraan drinken. Een lepel of een klein glas, "omdat het goed voor je was." Ad fundum. Levertraan bestaat nogsteeds, zag ik.
Vandaag ben ik voor het eerst weer eens naar het strand gegaan. Mensen die helemaal aan het strand wonen, zie je daar nooit. Dat is een bekend fenomeen. Zelf moet ik ongeveer een kilometer lopen en dat is nog steeds weinig, maar desondanks ben ik er ook niet vaak te vinden. Elke ochtend even met de hond, neem ik me wel vaker voor, maar het komt er toch niet altijd van.
In maart wil ik over mijn moeder schrijven. Nu lukt dat nog niet erg, en bovendien wil ik ook niet dat het te persoonlijk wordt. Maar als je over cultuur en verandering schrijft, hoort daar toch zeker ook je moeder bij en niet enkel (uitzonderlijke) verhalen over moeders die spijt hebben van hun moederschap. Zo kan het ook.
Jaren geleden zag ik een dode dolfijn aan het strand liggen, nu lag er een meeuw. Het zijn uitzonderingen, want een dode meeuw ben ik nog niet eerder tegengekomen. En een dolfijn al helemaal niet.
foto: huishoudwiki.nl/2023/08/19/waarom-dronken-mensen-vroeger-levertraan-het-viest-drankje-ooit/
Reacties