Reimagining Capitalism in a world on Fire (Rebecca Henderson)

 Na lange tijd uit de blinkist roulatie te zijn, vond ik toch weer een aardig boek. De titel spreekt aan, de titel is gewaagd en toch ook wat verniewend, want het meest logische zou zijn reinventing capitalism, maar zo afgezaagd is de titel niet. 

Toch gaat het om reformatie van een systeem dat onder druk staat. En vooral waar die verniewing vandaan moet komen, uit het bedrijfsleven, dat lijkt misschien een contradictio in terminis want zo begint de schrijver de grootste problemen zijn de ongelijkheid die o.a. met salarissen beginnen, de CEO die 300 keer het loon van de werknemer "verdient." dat voorbeeld komt trouwens niet in het boek (samenvatting) voor. Wel kinderarbeid en het verbod erop waar bedrijven de leiding kunnen nemen en ook gedaan hebben, in het geval van Nike.

Maar het begint dus met... climate change. De auteur - Rebecca Henderson -meende op een bepaald moment in haar leven dat ze zelf misschien wel mede-plichtig was aan deze misdaad, toen ze in een bos bewust werd van de schoonheid en vergankelijkheid.

Alles kwam met Friedman in dienst te staan van shareholders capitalism, en andre stakeholders worden gemarginaliseerd. Dat is goed voor bedrijven maar slecht voor de planeet. Ongelijkheid is haar grootste objectief in het boek. Door die ongelijkheid komen ook politieke conflicten in scope, en daarmee indirect nationalistische sentimenten.

Het praktische en aardige van het boek is dat bedrijven - goed en slechte voorbeelden - centraal staan. Het begint met Peabody die steenkolen verhandelt, en ca. 5 mrd omzet heeft aan deze kolen. (187,7 ton). Daarvan berekent zij dat de klimaat- en gezondheidskosten hiervan 30 mrd bedragen. 6 keer zo veel externe effecten (denk ik) dan omzet.

Een positief voorbeeld komt van een Noors recyclebedrijf: Norsk Gjenvinning (NG), waar de CEO Erik Osmundsen eigenhandig de staat van de recycling bedrijven inventariseerde en achter de illegale praktijken kwam.

Het korte termijndenken die in de boekhoudregels geworteld zitten kunnen volgens de auteur verbeterd worden door een praktijk van impact investors (Bill & Melinda Gates Foundation - een slecht voorbeeld lijkt me) aangepakt worden. Een andere methode van bedrijven is om class A en B shares uit te geven (Alphabet, Facebook) waarmee de zeggenschap begrensd kan worden.

Van Nike is het voorbeeld om kinderarbeid tegen te gaan (Sustainable Apparel Coalition). En Unilever maakt haar business model zowel sustainable als eerlijk naast winstgevend door praktijken van insecticiden in de tropische regenwouden tegen te gaan. Het voorbeeld komt van Michiel Leijnse, brandmanager bij Lipton. Thee-plantages zijn zeer klimaat-onvriendelijk of verstorend. Het bijeffect was dat klanten tevreden waren en loyaal blijken.

CEO Mark Bertolini van Aetna (een ziektekostenverzekeraar) wordt gebruikt om in de hospitaliteitsbusiness leiderschap te verbeelden: hij presenteerde voor zijn medewerkers de regel om een minimumloon van 16$ te gaan betalen. Staande ovatie.

AT&T en IBM laten voorbeelden zien van maatregelen in de voorgaande geschiedenis. Bij de eerste in 1975 omtrent anti-discriminatie en bij IBM in 1984 over inclusiteit van sexuele orientatie. Een hedendaags voorbeeld komt van Merck bij monde van de CEO Ken frazier, die tegen Trump inging, en ontslag nam van de Manufacturing council.

Het boek / De samenvatting sluit wat clichématig af dat verandering in kleine stappen en met de inbreng van grote groepen gepaard gaat, beetje bij beetje kan iedereen bijdrage. Een "call to action" voor de lezer, om in het business jargon te blijven.

... Het is dus een erg casuïstisch verhaal, maar wel inspirerend, lijkt me.

 --