Evaluatie van een mogelijk te optimistisch advies

Wanneer je senioriteit als professional groei met het ouder worden kom je ook vaker in aanraking met historische beslissingen. Zo dacht ik korte tijd terug aan een situatie waarin ik me destijds begaf.

Dat was bij een vermogensbeheerder en in de tijd van het uitdijende idee van beleggen. Beleggen was hot en sexy en de vermogensbeheerder had een wat ouderwets imago. Misschien klopt deze beschrijving niet helemaal in detail, maar in grote lijnen wel.

Fondsbeleggen was te conservatief in die tijd en het idee kwam om individuele aandelen (en zelfs een grote palet aan extra keuzes) aan te bieden. Ik had ervaring en dus leek het logisch dat ik projectleider werd in het grotere geheel. Ik was bovendien voorstander van een dergelijk project. Maar de vraag die zich nu na decennia van andere ontwikkelingen en als fictieve evaluatie aandient is of dat wel zo'n goede keuze was. moet je als bedrijf risico nemen met een activiteit waar je geen ervaring mee hebt (of beperkt want sommige klanten kregen wel degelijk de mogelijkheid om naast fondsen ook in andere instrumenten te handelen)? 

De optimist van Ottmar Hörl

Belangrijk is om te weten dat nagenoeg voor het halve project verlies werd genomen in de jaren toen de beurs corrigeerde, en de nieuw gebouwde functionaliteit kwam te vervallen. 

Een argument ter faveure zou kunnen zijn dat door dit project ervaring is opgebouwd die belangrijk is geweest voor het voortbestaan van het bedrijf en haar business. Ook al paste de nieuwe vleugel niet precies bij de toon van de rest van het gebouw, toch heeft het gewerkt en heeft het tot mogelijk nieuwe inzichten geleid. 

Je zou ook kunnen denken dat om te weten of je iets niet moet doen, of dat iets wel of niet bij je past het op zijn minst moet hebben geprobeerd. Als je van te voren als nee zegt tegen mogelijke kansen, neem je dan als bedrijf niet te weinig risico?

Een argument ten nadele is dat het project dus nagenoeg afgebouwd is geworden en dat het een brug te ver buiten haar normale bereik bleek. Verspeelde moeite dus.

Als adviseur, consultant, en dergelijke sta je al vrij snel aan de kant van het optimisme, terwijl behoedzaamheid mogelijk passender was geweest. 

Ook, naarmate je ouder wordt ben je geneigd minder risico te nemen in je leven en ga je ook historische keuzes anders evalueren. een bedrijf daarentegen moet altijd jeugdigheid uitstralen en daar hort risico nemen bij. Dat zaken dan niet lopen zoals verwacht hoort daarbij...

...