Management, Cultuur & Verandering

 Vertrouwen is nodig om te bouwen. Dus moet je eerst de grond opengooien om te zien of er geen asbest in zit. Is de  Kust veilig: dan beginnen. In termen van productiviteit is vertrouwen de basis. Het doet verder niks productiefs... Maar zonder vertrouwen begeef je je op ijs zonder te weten of het houdt. Productief gezien, heeft dit alles te maken met flexibiliteit. Iemand die alleen wil bouwen op zeven lagen beton, heeft niet de flexibiliteit in zich om te merken dat wanneer er iets mis zit in het bouwwerk dat er actie ondernomen moet worden. Nu is dit in het geval van fysiek bouwen lastig, maar veel bouwen heeft te maken met relaties. Kan ik op je bouwen? Nou ja, dat weet ik pas wanneer we een eindje optrekken. En dan wil ik de mogelijkheid hebben, maar ook de assertiviteit om te zeggen: nu is het genoeg geweest! En de vertrouwenskwestie ... heeft meer te maken met bestuurszaken. wordt vervolgd. --  2019/06/instant-vertrouwen-paul-mckenna

The Great devaluation, How to embrace, prepare, and profit from the coming global monetary reset, is een boek van Adam Baratta. Baratta heeft een bachelors degree in economics (Temple University) werkte 15 jaar in Hollywood, was drie jaar creative director, toen executive van American Bullion en richtte in 2014 Advantage Gold op.  Hij stelt dat het beleid van de FED verantwoordelijk is voor de overdreven schuldenpositie van de VS op dit moment. De laatste 20 jaar heeft de VS continue een tekort op de overheidsbegroting gehad. de traditie van de FED was om rentebeleid uit te voeren, daar is nu QE bijgekomen.  Dit geld gaat naar de banken en zorgt at deze lagere rente voeren. Maar ipv dat de FED met geld betaald om overheidspapieren op te kopen, doet ze dit door haar balans uit te breiden. De overheid kan zo goedkoper lenen. Maar hier profiteert alleen de vermogende klasse van. In plaats van dit geld uit te lenen aan de reële economie, besteden bedrijven deze extra leningen tegen goedko

On writing Well, the classic guide to writing nonfiction is een boek van William Zinsser. Geschreven in 1976. En dus nog steeds actueel.  Deel een van het boek gaat over schrijfprincipes.  Om goed te schrijven -  non-fictie - moet je eenvoudig schrijven. Geen toeters en bellen geen clichés die niks toevoegen maar to the point. Vraag je steeds af: wat wil ik nu precies zeggen. En aan het eind, heb ik geschreven wat ik wilde zeggen? Schrap de bijvoeglijke naamwoorden of zelfs voorzetsels die niks toevoegen. Een authentieke stijl vinden. Je innerlijke stem. Er is maar een regel: wees jezelf. dat kan het beste als je vanuit de eerste persoon schrijft. Woorden zijn je gereedschap. Gebruik ze dus zorgvuldig. Gebruik synoniemen. Gebruik vernieuwingen waar nodig, maar pas op voor mode-termen die niet bij je verhaal horen. Deel twee van het boek behandelt methodes. Houd focus en consistentie. Wie is je publiek, schrijf je voor een algemeen publiek of voor een niche markt? welk punt wil je ma

Leadership and the rise of great powers, is een boek van Yan Xuetong. How leadership determines the fate of nations . Het boek gaat in feite over de cultuurverschillen tussen het Oosten en het Westen. En wat het westen van het oosten (lees China) kan leren. Dat is te vinden aan het eind van het boek.  De schrijver begint te vertellen dat China Steeds dichtbij de status van wereldmacht zit, maar dat punt steeds niet lijkt te bereiken. Maar nu is het anders, dat moment nadert. Hij zet een theorie over leiderschap van naties uiteen waar diverse factoren van defensie tot cultuur een rol spelen. 1. Leiderschap van een natie is een van de meeste belangrijkste factoren in haar opkomst en ondergang. Wat een natie sterk maakt is te verklaren aan de hand van vier factoren. politiek leiderschap, militaire macht, de economie en de culturele invloed. Al deze factoren hebben invloed, maar het is de leiderschap dat bepaalt hoe een land succesvol wordt. Daarvan is de capaciteit om te kunnen reformeren

De titel had pakkender kunnen zijn, maar dat is een haast zinloos detail: dit boek maakte vanaf de eerste bladzijde (*) diepe indruk op me. Maak goud van je leven, is een boek van Geert Kimpen (GK), van wie ik tot dat moment (nu 31 mei 2020) niet eerder gehoord had. Maar al gaande begrijp ik dat zijn naam gevestigd is in meerdere landen waar zijn boeken vertaald zijn. Hij geeft het boek een oplopende biografie mee, die grote indruk maakt, en niet omdat hij met namen gooit, maar omdat er ongeslepen wijsheid uit spreekt. Met ongelezen refereer ik aan het laatste deel en tevens het laatste proces van de alchemie. Ik heb op zich niks met Alchemie en vaak is het een begrip dat argwaan in me oproept, ik las eerder de Alchemie of Finance (Soros) en een boek van de bekende schrijver wiens naam me nu niet te binnen schiet. Maar alchemie, tja wat moet je ermee dacht ik bij / en voor het lezen. Maar ik besloot me daar niet te druk om te maken. Ik werd gegrepen door het (al)chemische proces dat de

Ik heb ontzag voor predikers. Overigens kan ik me voorstellen dat mensen hier moeite mee hebben met deze term. Maar ik gebruik het met alle respect voor zowel de echte dominees als meer de predikers die met volle overtuiging op een ander vlak hun verhaal houden.  Mijn grootste voorbeeld als prediker was overigens een echte dominee. Wat kon die man vertellen, en wat achteraf niet bijzonder was, was zijn enorme zware stem. Ik schrijf dit nu, maar ik heb het over een tijd toen ik jong was. Ik kan sommige passages nog letterlijk voor me halen... en die laat ik hier voor wat ze zijn, want hij was ook nog eens progressief. Iemand met een passie voor het woord. Martin Luther King. Is ook zo iemand. Was Dominee, maar ook een politiek leider. Mandela, Ghandi. Maar predikers, meer in de zin van pre-dicere, vind je ook bij ondernemers. Elon Musk, is een mooi voorbeeld. Doet voorspellingen, gelooft ergens in, en maakt het waar. De predikers waar ik ook wel ontzag voor heb, maar die ik desalniettem

...  Geluk ben je zelf . Dit is een luisterboek, waar ik met plezier naar geluisterd heb. Het heeft me aan het denken gezet om wanneer je een boek schrijft, te luisteren (text to speech?) naar het verhaal. Hoe komt het over? Dit boek is zeer rustig geschreven, er spreekt inderdaad rust uit het boek en dat mag wel wanneer het over geluk gaat.  Ik heb niet zoveel boeken of tijdschriften over geluk (happinez) gelezen, het meeste bekende is wel dat van Bertrand Russell (zie de link onder). De schrijver van dit boek is Jan Jaap van Hoeckel en hij begint zijn boek met zijn levensverhaal. Daarin valt mij op dat hij voor mij uit een andere (na-oorlogse) generatie stamt. Desondanks denk ik dat het verhaal en zijn boodschap, dat geluk vooral binnen in jezelf zit, wel tijdloos is. Zijn stelling is verder: geluk is niet een doel, maar de weg. En die is onomkeerbaar. Heb je op een bepaald moment besloten om gelukkig te worden, dan kan je niet meer terug. De weg en het uitzicht geeft je geluk. De ke

IS een Econoom automatisch ook een goede belegger?  De vraag is waarom een econoom zich op de financiele markten zou moeten begeven. Een econoom zou in de eerste plaats de economie moeten begrijpen, beschrijven en vandaar uit uitspraken moeten doen over maatregelen om die economie beter te maken. Maar toch kan je als econoom gaan beleggen en dan is de vraag: heb je dan een competitief voordeel, ten opzichte van die andere beleggers, die niet econoom zijn? Ligt er maar aan over wat voor een econoom we het hebben, en ... wat we met beleggen bedoelen? De twee grote keuzes zijn de algemene econoom en de bedrijfseconoom, als het gaat om het eerste. Bij beleggen heb je primair het aandelenbeleggen. Als je die twee gebieden over elkaar heen legt dan, ligt het voor de hand dat de bedrijfseconoom het meeste geschikt is voor beleggen in aandelen... ...  

 Hoe langer je buiten Nederland woont, hoe meer je de dingen opvallen die vroeger gewoon voor je waren. Dat hele gedoe met die mondkapjes bijvoorbeeld in Nederland. Daar was en is zoveel weerstand tegen.  Bijzonder. Het mondkapje is heel simpel. Oké, of het wetenschappelijk 100% gegarandeerd waterdicht is, of sowieso werkt is niet helemaal bekend. Maar het idee is dat je een mondkapje draagt, niet voor jezelf, maar voor de ander. Daar gaat het om. Je doet het voor de medemens. En dan de praktijk. Er is weerstand volop. Sommigen geloven er niet in, anderen wel, maar bij al die mogelijke individualistische visies, overheerst het algemene idee, dat je een mondkapje niet hoeft te dragen. Daar conformeert de Nederlander zich aan. We zijn zo divers, maar iedereen doet het zelfde: geen mondkapje dragen. Tot daar aan toe. Prima. Maar dan kom je uit Spanje, in de zomer, mondkapje is niet verplicht. Ik draag het wel. En dan kijkt iedereen je aan alsof ik niet normaal ben. Blijkbaar is er een nor

Ik las dit boek in het Spaans, El dinero te hace feliz , en ik begreep niet direct dat de auteur Italiaans was, hetgeen niet uitmaakt, maar me toch wel opviel. Spaans of Italiaans, in beide gevallen zou ik het onderwerp van financiële vrijheid, waar het boek om draait niet in die richting hebben gezocht. Ik heb de nodige boeken gelezen over het onderwerp, en dit steekt er wel bovenuit. Of de verkondigers van financiële vrijheid zijn geen echte schrijvers, of ook geen echte coach, waar Bardolla dat wel is. Hij schijnt de #1 financial coach in Europa te zijn... Hoe dat gemeten wordt, is me onduidelijk, maar staat wel te lezen. Geld maakt (je) gelukkig bestaat uit 19 opeenvolgende hoofdstukken zonder verdere poespas. Rechttoe rechtaan. Dat is ook de boodschap. Wil je erin geloven, ok, geloof je het niet, ook goed, vrij vertaald naar de aangehaalde Henry Ford. Het boek en verhaal is doorspekt met concrete uitspraken, die ook speciaal zo gevormd zijn, "Alfio legt uit," bv dat het

 Een mooie stelling van iemand (RN) over beleggen en het resultaat van een beleggingsbeslissing: je wordt of rijker of wijzer . Een krachtig gezegde. In De Ondernemende Belegger, introduceer ik vier rollen die je als belegger kan aannemen. Een daarvan is de Bouwer. Het symbool hiervoor is de Pyramide: Typisch voor het jargon van de belegger die vooral deze rol gebruikt is dat de volgende begrippen domineren, dan wel centraal staan: opbouw (vermogen, een portefeuille), bezit, posities (nemen of hebben), maar ook: kennis.   Rijkdom past ook in dit jargon van bouw en bezit. Iemand bouwt vermogen op of zijn of haar rijkdom groeit. Rijkdom heeft niks met omzet te maken bijvoorbeeld. Iemand die rijk is hoeft niet veel te handelen, als het bezit maar toeneemt. Kennis is ook typisch iets dat je kan opbouwen. En de gedachte van wijzer worden past bij dit taalgebruik van opbouw: of je bouwt rijkdom en vermogen op, of ... kennis. Je wordt wijzer. Wijsheid

De bergen van Boeddha ( Las montañas de Buda , van Javier Moro), is een waargebeurd verhaal over twee monniken (Kinsom en Yandol) die de bergen overtrekken, nadat China dit land van de Tibetanen in 1951 ingenomen heeft. In dat jaar begint het verhaal.  Het idee om te ontsnappen naar India komt van een verzoek van de Chinezen die de Dalai Lama uitnodigen voor een theaterbezoek. De Tibetanen, denken dat dit een val is, en zo plannen ze een ontsnapping. De Dalai Lama (Tenzin GYatso) vermomt zich voor deze reis - in 1959 - en gedurende tien dagen, voelde hij zich meer bij zijn volk behoren dan ooit. Het doel van de reis is India, dat goede banden heeft met zowel de staat als met de leider. Gedurende de reis en het verhaal ontpopt zich de geschiedenis van Tibet en de relatie met China, die moeizaam gaat en waar vele mythes de ronde doen, omtrent wat de Tibetanen nu echt willen. Zoals de verlossing van "het dak van de wereld," of gewoon in vrede samenleven van de overheerser.   De

Wat is precies, krediet opbouwen?  In de studiegids voor de lerarenopleiding kwam ik deze passage tegen: Krediet opbouwen en uitgeven. ...  Een veel gehoorde kreet in het onderwijs luidt: geen prestatie zonder relatie. Als  docent wil je leerlingen aan het leren krijgen en daarvoor moeten ze aan de slag. Dat  lukt over het algemeen veel beter als jij als docent je leerlingen weet te motiveren en  te enthousiasmeren en uitstraalt dat je ‘lol in je vak hebt’. Daarnaast zijn er allerlei  andere manieren waarop je als docent krediet kan opbouwen, bijvoorbeeld door het  belonen (positief bekrachtigen) van gewenst gedrag. En natuurlijk zal je soms  leerlingen moeten corrigeren en ongewenst gedrag moeten stoppen, waarbij je soms  weer wat krediet uitgeeft.  (bron:  opleidingsschoolrosa ) Of deze: Krediet opbouwen, zowel in betekenis van schuld als vertrouwen. Luisteren betekent goede informatie achterhalen. Het betekent goed analyseren wat er nodig is om drempels weg te halen die gewenst gedr

Laatst zag ik een tweet over pessimisme en optimisme. Dat je beter een optimist kan zijn. Daarover nadenkend probeerde ik mijn eigen stellingname in deze te vinden. Ben ik een optimist of pessimist (of realist, e.d.)? EN ik weet inmiddels het antwoord. Met en Na het schrijven van De Ondernemende Belegger ben ik me bewuster gaan richten op het thema van risico. In het boek heb ik dit concreet gemaakt door een specifieke score mee te geven aan elk van deze deelnemers aan het economische leven. Een score die de algemene risicohouding bijstelt. Een professional neemt zoals iedereen weet, minder risico dan een ondernemer. En zo kan je ook optimisme en pessimisme zien, geassocieerd met het nemen van risico. Het heeft geen zin om optimist te zijn, als je niet ook meer risico durft te nemen. En dan komen we bij de ondernemer. Die heeft volgens Kahneman een vaak ziekelijke houding als het gaat om optimisme en risiconemen. Ziekelijk, moet je hier niet klinisch opvatten, maar gewoon als afwijking

 Eerst zocht ik deze quote op het internet, om te zien of deze misschien ergens "geregistreerd" stond. Maar dat was niet zo. Ik heb deze niet zelf bedacht. Ik had een gesprek met een coach en die maakte de opmerking op een adequaat moment. Ik was het er direct mee eens. Wie was die coach trouwens? Dat vertelt ik later.  Illustratie: De Steven Eerst de stelling. Als je alles zelf doet... Dat is inderdaad een typische valkuil zowel voor bedrijven, als voor mensen die er werken of ondernemers. Misschien geldt de uitspraak wel vooral deze laatste groep.  Je bent als ondernemer druk, je krijgt van alles op je bord, maar je moet je eigenlijk bezig houden met het belangrijkste. De gedachte zou je ook op managers kunnen projecteren. Een manager is per definitie iemand die NIKS zelf moet doen, maar alles moet uitbesteden. Ook dat klopt natuurlijk niet geheel. Een manager maakt plannen, vraag input voor zijn visie, laat specialisten presenteren, vraagt om hulp, maar inhoudelijk - daar

Schwartz is een psycholoog uit Amerika, en is economisch geëngageerd tegen het vrije marktdenken blijkens een boek geheten, the cost of living: how market freedom erodes the best things in life . The Paradox of choice lijkt hier een modern vervolg op.  De keuzemogelijkheden die ons bereiken vandaag de dag nemen toe. Zeker wanneer je dit vergelijkt met een decennia geleden. Toen was er een monopolist die telefoondiensten aanbod. Nu kan en moet je dus kiezen. Dat maakt het meteen ook moeilijker om een goede beslissingen te nemen, in vergelijking met de periode waarin die mogelijkheden er nog niet zo overvloedig waren. Hoe meer opties we voorgeschoteld krijgen, hoe groter dan kans is dat we een fout maken. En, hoe meer keuzes we hebben, hoe minder we tevreden zijn met wat we van onze keuzes ontvangen. Dan is er er het gewoonte-effect, adapation , we passen ons aan aan de nieuwe keuze-omgeving en onze verwachtingen omtrent een gemaakte keuze zal daardoor vaak niet worden ingelost. In de s

Beste Arjen, Het is al weer bijna een jaar geleden, dat jij een uitzending besteedde aan de beurs in concreto , de flitshandel. Zoals wel vaker, al volg ik je programma niet altijd, was mijn eerste reactie die van een gewillige bezoeker van een oudejaarsavond. Ik genoot van het vermaak. Maar zoals dat met oudejaarsconferenties gaat, en op een vergelijkbare manier met sketches op de zondagavond , ga je er vervolgens over nadenken. Bij Freek, ik zie hem een beetje als jouw voorganger, jullie beiden hebben een iets van een prediker, werden we destijds aangespoord om vooral te lachen, maar ook om na te blijven denken. Zoals wat er in Argentinië gebeurde of in andere uithoeken van de wereld.  Jouw programma - Zondag met Lubach - zet mensen aan het denken. Hopelijk. Moeten we die windmolens nu gebruiken om Microsoft en andere tech-reuzen een beetje een groen-imago te verkopen, of kunnen we niet beter zelf denken aan ons milieu. Imago. Nederland is een land van dominees. Jullie concurrent BN