Rotterdam een jaar (of zeven) later - Aboutaleb herdenkt Fortuyn
"Het is goed dat Aboutaleb er is," schrijft Trouw. Maar is dat echt zo?
Mijn allereerste vraag is of in deze tijd waarin we nu leven Aboutaleb ook geselecteerd zou worden als burgemeester van Rotterdam. Er is veel verandert in een jaar tijd. Zou het tijdsbeeld zijn benoeming evenzo omarmen als vorig jaar? Men is minder politiek correct dan een jaar terug.
’Marokkaan’ spreekt Fortuynisten tijdens herdenking bemoedigend toeNa zeven jaar spreekt een van afkomst Marokkaanse Burgemeester de Fortuyn aanhangers toe. Of er ook veel kan veranderen in een land in zo’n tijd. Wat zou Fortuyn er zelf van vinden?
Ik denk dat hij het – aan de ene kant - prima zou vinden: Aboutaleb als het voorbeeld van integratie. Hij zou het niets vinden omdat Rotterdammers zelf een goede autochtoon als kandidaten had moeten verkiezen. “Integratieproblemen moeten we zelf oplossen en niet door een genationaliseerde Marokkaan.” Hij zou het gezegd kunnen hebben.
Een minuut stilte om 18.06 uur, het moment waarop Fortuyn in 2002 werd vermoord.
De massa die eens Pim Fortuyn bejubelde, bestaat niet meer. Zo’n honderd aanhangers herdachten hun leider gisteren, mét burgemeester Ahmed Aboutaleb als hun gast.
Bij een laffe aanslag, op 6 mei 2002, stierf Pim Fortuyn voor zijn idealen, zei burgemeester Aboutaleb gisteren tijdens een herdenking in Rotterdam. „In een democratie is er één echt gevecht, het spel voor de vrijheid.”
Op uitnodiging van de Stichting Beeld van Pim woonde Ahmed Abouteleb de herdenking bij. Hij voelde zich welkom, want ’anders was ik niet uitgenodigd’. Dat een aantal sprekers zich kritisch uitliet over de islam en over zijn benoeming, deerde hem niet, zei hij na afloop. „Het gaat erom dat vrijheid van meningsuiting wordt gerespecteerd. Fortuyn en ik waren het niet altijd eens. Maar aan de vrijheid van het gesproken woord valt niet te tornen. Die vrijheid moet altijd worden verdedigd.”
Ja dat event had de burgemeester natuurlijk in zijn agenda gezet. Hij kon niet anders en het is een teken van kracht dat hij aanwezig was. Blijkbaar was de vorige burgemeester regelmatig absent bij de herdenking. Slordig, als Fortuyn toch typisch Rotterdam was. Opstelten – Aboutaleb: 0 – 1:
… Nadien ontbrak de burgemeester (Ivo Opstelten) bij de jaarlijkse herdenking. Aboutaleb echter onderbrak zijn vakantie om de laatsten der Fortuynisten bemoedigend toe te spreken. Waar voor zijn komst een enkeling luidkeels riep dat Rotterdam op “zo’n Marokkaan” niet zit te wachten, kreeg hij al snel een warm applaus. Veel bedankjes ook, een toegestoken hand en hartelijke woorden dat hij was gekomen, dat hij had gesproken en dat hij begrip toonde voor het, voor sommigen, nog altijd voelbare verlies van Fortuyn.
„Het is goed dat hij er is”, zei Fortuynbewonderaar Ed Hendrichs uit het Belgische Mol. „Dat is een goede daad, waar ik respect voor heb. Ik geef Aboutaleb het voordeel van de twijfel. Hij laat niet met zich sollen en het maakt hem niet uit of je zwart, wit of rood bent”.
Ik moet me afvragen of ik nu ook kritiek zou hebben op zijn benoeming. Al blijf ik erbij dat een Nederlander de problemen met immigratie moet oplossen en niet een voorbeeldig geïntegreerde Marokkaan (of iemand met een andere etnische achtergrond) dat was destijds mijn kritiek en blijf ik vinden. Als de autochtoon de immigratieproblemen te baas kan, dan is het tijd voor een verandering. Dit kwam wat mij betreft te vroeg.
--
11 mei 2016. Het is duidelijk dat Aboutaleb de verwachtingen niet kan nakomen, want op deze 6 mei de herdenking van Pim Fortuyn was hij al niet meer aanwezig. Wel op de 4 mei dodenherdenking. Is dat niet vreemd?
Joostniemoller.nl/2016/05/open-brief-aan-ahmed-aboutaleb-4-mei-toespraak/
Mijn allereerste vraag is of in deze tijd waarin we nu leven Aboutaleb ook geselecteerd zou worden als burgemeester van Rotterdam. Er is veel verandert in een jaar tijd. Zou het tijdsbeeld zijn benoeming evenzo omarmen als vorig jaar? Men is minder politiek correct dan een jaar terug.
’Marokkaan’ spreekt Fortuynisten tijdens herdenking bemoedigend toeNa zeven jaar spreekt een van afkomst Marokkaanse Burgemeester de Fortuyn aanhangers toe. Of er ook veel kan veranderen in een land in zo’n tijd. Wat zou Fortuyn er zelf van vinden?
Ik denk dat hij het – aan de ene kant - prima zou vinden: Aboutaleb als het voorbeeld van integratie. Hij zou het niets vinden omdat Rotterdammers zelf een goede autochtoon als kandidaten had moeten verkiezen. “Integratieproblemen moeten we zelf oplossen en niet door een genationaliseerde Marokkaan.” Hij zou het gezegd kunnen hebben.
Een minuut stilte om 18.06 uur, het moment waarop Fortuyn in 2002 werd vermoord.
De massa die eens Pim Fortuyn bejubelde, bestaat niet meer. Zo’n honderd aanhangers herdachten hun leider gisteren, mét burgemeester Ahmed Aboutaleb als hun gast.
Bij een laffe aanslag, op 6 mei 2002, stierf Pim Fortuyn voor zijn idealen, zei burgemeester Aboutaleb gisteren tijdens een herdenking in Rotterdam. „In een democratie is er één echt gevecht, het spel voor de vrijheid.”
Op uitnodiging van de Stichting Beeld van Pim woonde Ahmed Abouteleb de herdenking bij. Hij voelde zich welkom, want ’anders was ik niet uitgenodigd’. Dat een aantal sprekers zich kritisch uitliet over de islam en over zijn benoeming, deerde hem niet, zei hij na afloop. „Het gaat erom dat vrijheid van meningsuiting wordt gerespecteerd. Fortuyn en ik waren het niet altijd eens. Maar aan de vrijheid van het gesproken woord valt niet te tornen. Die vrijheid moet altijd worden verdedigd.”
Ja dat event had de burgemeester natuurlijk in zijn agenda gezet. Hij kon niet anders en het is een teken van kracht dat hij aanwezig was. Blijkbaar was de vorige burgemeester regelmatig absent bij de herdenking. Slordig, als Fortuyn toch typisch Rotterdam was. Opstelten – Aboutaleb: 0 – 1:
… Nadien ontbrak de burgemeester (Ivo Opstelten) bij de jaarlijkse herdenking. Aboutaleb echter onderbrak zijn vakantie om de laatsten der Fortuynisten bemoedigend toe te spreken. Waar voor zijn komst een enkeling luidkeels riep dat Rotterdam op “zo’n Marokkaan” niet zit te wachten, kreeg hij al snel een warm applaus. Veel bedankjes ook, een toegestoken hand en hartelijke woorden dat hij was gekomen, dat hij had gesproken en dat hij begrip toonde voor het, voor sommigen, nog altijd voelbare verlies van Fortuyn.
„Het is goed dat hij er is”, zei Fortuynbewonderaar Ed Hendrichs uit het Belgische Mol. „Dat is een goede daad, waar ik respect voor heb. Ik geef Aboutaleb het voordeel van de twijfel. Hij laat niet met zich sollen en het maakt hem niet uit of je zwart, wit of rood bent”.
Ik moet me afvragen of ik nu ook kritiek zou hebben op zijn benoeming. Al blijf ik erbij dat een Nederlander de problemen met immigratie moet oplossen en niet een voorbeeldig geïntegreerde Marokkaan (of iemand met een andere etnische achtergrond) dat was destijds mijn kritiek en blijf ik vinden. Als de autochtoon de immigratieproblemen te baas kan, dan is het tijd voor een verandering. Dit kwam wat mij betreft te vroeg.
--
11 mei 2016. Het is duidelijk dat Aboutaleb de verwachtingen niet kan nakomen, want op deze 6 mei de herdenking van Pim Fortuyn was hij al niet meer aanwezig. Wel op de 4 mei dodenherdenking. Is dat niet vreemd?
Joostniemoller.nl/2016/05/open-brief-aan-ahmed-aboutaleb-4-mei-toespraak/
Reacties